Question

Rzeczpospolita Szlachecka.Charakterystyka Szlachty Polskiej w Potopie.
Prosze o pomoc.. tylko nie kopiuj wklej..

Answer 1

Właściwa szlachta polska w okresie nowożytnym z założenia była równa według swych praw, przywilejów i obowiązków. Tytuły zagraniczne były zakazane i traktowane jako zamach na równość szlachecką. Obawiano się, że zróżnicowanie dziedzicznych tytułów honorowych może doprowadzić do prawnej degradacji szlachty uboższej w sferze realnych przywilejów majątkowych, politycznych i sądowych. Rozwarstwienie w praktyce istniało, głównie w sferze majątkowej, gdzie prócz potężnych magnatów rządzących niemal udzielnymi państwami istniały rzesze szlachty zagrodowej, posiadające w teorii te same prawa polityczne. Istniał też praktyczny podział szlachty ze względu na miejsce w strukturze feudalnej – szlachta trzymająca ziemię od możniejszych panów cieszyła się formalną paritas, jednak w praktyce często nie stawała przed sądem równych, ale przed sądem dworskim swego pana. Mamy tu do czynienia ze szlachtą niższą de facto. Mimo rzadszych niż w zachodniej Europie nobilitacji szlachta stanowiła w XVII w. około 10% społeczeństwa, co przy przysługujących jej dużych przywilejach politycznych (z prawem wyboru króla włącznie) czyniło z Rzeczypospolitej szlacheckiej najstarszą demokrację nowożytną. Zasada równości szlachty właściwej (nie obejmująca skartabellów – szlachty niższej, niepełnoprawnej) została ostatecznie zniesiona przez Konstytucję 3 Maja, która wyraźnie rozgraniczyła szlachtę wolną, posiadającą dobra pańskie od nieosiadłej i wasalnej, tworząc dwie kategorie o różnych statusach.