Referat o swietej beacie
More Questions From This User See All
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Imię Beata wywodzi się od łacińskiego beata, co znaczy uszczęśliwiona, bogata, wspaniała, błogosławiona. Słowo beatus występuje wielokrotnie w Starym Testamencie - zwłaszcza w Psalmach.
Imię Beata jest dzisiaj w Polsce często używane, natomiast nie spotyka się tego imienia wśród mężczyzn.
Pozdrawiam
Liczę na naj !! :)
Imię Beata wywodzi się od łacińskiego beata, co znaczy uszczęśliwiona, bogata, wspaniała, błogosławiona. Słowo beatus występuje wielokrotnie w Starym Testamencie - zwłaszcza w Psalmach. Błogosławiony, kto się boi Pana (Ps 111); Błogosławiony człowiek, który służy Panu i chodzi Jego drogami (Ps 128); Szczęśliwy człowiek, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników (Ps 1); Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem (Ps 33); Błogosławieni, których droga nieskalana, którzy postępują zgodnie z Prawem Pańskim. Błogosławieni, którzy zachowują Jego napomnienia i szukają Go całym sercem, którzy zła nie czynią, lecz chodzą Jego drogami (Ps 19); Błogosławiony człowiek, który myśli o biednym, Pan go ocali w dniu nieszczęścia, Pan go ustrzeże... uczyni szczęśliwym na ziemi, nie odda go w moc jego wrogów (Ps 41); Błogosławiony mąż, którego Ty Panie wychowujesz i pouczasz swoim prawem (Ps 92). Te i wiele innych podobnych tekstów zawierają Psalmy.
Błogosławionym nazwał Chrystus tych wszystkich, którzy idąc za Jego wskazaniami podejmowali trud dla Królestwa Niebieskiego.
W nauce na Górze Błogosławieństw jest ukazana droga dla chcących naśladować Chrystusa, dla dążących do świętości, do doskonałości, do nieba. Są to przykazania Nowego Prawa, Nowego Przymierza.
W przeciwieństwie do Dekalogu: nie zabijaj, nie kradnij, nie cudzołóż, nie mów fałszywego świadectwa... Jezus mówi: błogosławieni cisi, błogosławieni wnoszący pokój, błogosławieni czystego serca, błogosławieni miłosierni... Te wszystkie wskazania święta Beata wiernie wprowadzała w swoim życiu i dlatego znalazła się w gronie wybranych i błogosławionych w Królestwie Niebieskim.
Święty Mateusz w swojej Ewangelii kreśli sylwetkę Świętego przytaczając słowa Chrystusowe z Kazania na Górze. Świętymi są ci, którzy wyróżniali się wśród żyjących szczególnymi cnotami, ukazanymi przez Jezusa w tymże Kazaniu. Bo świętość jest czymś więcej niż samo zachowanie przykazań. Do bogatego młodzieńca pytającego Jezusa co ma czynić, aby się zbawić, Jezus odrzekł: „Jeśli chcesz osiągnąć życie wieczne, zachowaj przykazania", a „Jeśli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź, i chodź za mną" (Mt 19,17.21).
Osiągnięcie świętości nie jest ponad siły ludzkie. Każdy, kto opierając się na wskazaniach Chrystusa podjął trud dążenia do świętości wie, że nie będzie on bezowocny, że jego praca wyda owoc
w odpowiednim czasie. I dlatego każdy, kto jeszcze nie zdecydował się na podjęcie tej drogi, zawsze ma szansę do otwarcia się na działanie łaski Bożej, której mu Bóg nie poskąpi. Człowiek musi tylko pozwolić działać w sobie Bogu i nie stawiać przeszkód w postaci nałogu czy grzechu. Sama świętość nie wymaga od nas byśmy rezygnowali ze spraw doczesnych. Ubóstwo, cierpienie, niedostatek, choroba, głód, prześladowania, dolegliwości czy nawet zwykłe codzienne ludzkie złośliwości, których nikomu nie brakuje w życiu, nigdy nie mogą być przyczyną zniechęcania się w dążeniu do własnego uświęcenia. W dążeniu do świętości człowiek nie musi wyrzekać się dóbr materialnych, rodziny, przyjaciół czy środowiska, w którym żyje, byle tylko potrafił to wszystko wykorzystać odpowiednio na chwałę Bożą i dla dobra drugich. Wszak już do pierwszych rodziców w raju powiedział Bóg: „Czyńcie sobie ziemię poddaną" (Rdz 1,28).
Święta Beata całe swoje życie kształtowała na zasadach nauki Jezusowej z Kazania na Górze.
„Błogosławieni ubodzy w duchu" (Mt 5,3). Ubóstwo, o którym mówi Jezus nie polega na braku troski o sprawy doczesne, materialne. Przeciwnie, dobra materialne mają służyć nie tylko podtrzymywaniu życia ale także działalności dobroczynnej, świadczenia innym pomocy.
Już w Starym Testamencie „cichych i pokornych" utożsamiano niejednokrotnie z „ubogimi w duchu". Ludzie cisi są opanowani i na pozór zamknięci w sobie, a jednak podobnie jak „ubodzy w duchu" są otwarci na działanie łaski Bożej.
Także smutek człowieka jest godny pochwały, jeżeli widzi on nie tylko swoje własne potrzeby, ale dostrzega potrzeby bliźnich, ich cierpienia i doświadczenia. Celowała w tym święta Beata, która podczas prześladowania chrześcijan w Galii przychodziła z pomocą ofiarom represji. Pocieszała ich i ich rodziny. Akta męczeńskie mówią ojej działalności wśród chrześcijan w Sens.
W gronie błogosławionych są także ci, którzy „łakną i pragną sprawiedliwości". Człowiek sprawiedliwy odda drugiemu to, co mu się należy. W życiu swoim kieruje się sprawiedliwością. Kiedy Chrystus mówił: „Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości", miał na myśli nie tylko głód ciała, bo gdy ciało jest nasycone, jakże często odzywa się inny głód, inne pragnienie, w skutkach nieraz bardzo bolesne. To głód duszy za posiadaniem Boga. Bo przecież „nie samym chlebem żyje człowiek" (Mt 4,4).
Beata okazywała wszystkim zawsze szlachetne serce, przychodząc każdemu z pomocą. W ten sposób nawiązywała do kolejnego błogosławieństwa z kazania Jezusowego: „Błogosławieni miłosierni" (Mt 5,7). Człowiek miłosierny wyświadcza drugiemu dobro. Bóg żąda miłosierdzia dla drugiego. Każdy winien spełniać je w przekonaniu, że sam również skazany jest wyłącznie na miłosierdzie Boże. W życiu codziennym tak łatwo zapomina człowiek o miłosierdziu wobec drugich.
„Błogosławieni czystego serca" (Mt 5,8) to ci, którzy zgodnie ze swoim sumieniem nie uznają obłudy i fałszu czy zakłamania. Beata całe swoje życie przeżyła w czystości serca, dlatego tak ochotnie znosiła prześladowania, a potem śmierć męczeńską. Jej serce było ustawicznie zjednoczone z Bogiem.
Kolejne błogosławieństwo odnosi się do tych, „którzy wprowadzają pokój" (Mt 5,9). Ci umieją łatwo przebaczać i zapominać doznane krzywdy. Jednają zwaśnionych i skłóconych, usuwając nienawiść i nieporozumienia. W ścisłym słowa znaczeniu to ci, którzy utrwalają pokój pomiędzy człowiekiem, a Bogiem. To było głównym apostolstwem Beaty: wprowadzać pokój.
Te cechy charakterystyczne błogosławionych z Kazania na Górze może każdy wypracować u siebie tak, jak uczyniła to święta Beata. Kiedy potem przyszedł decydujący moment dania świadectwa Chrystusowi nie zachwiała się i odważnie poniosła wraz z innymi śmierć męczeńską 29 czerwca 277 roku. Jej wspomnienie obchodzi Kościół 6 września.
W spisie świętych znamy tylko dwie święte o tym imieniu oraz pięć świętych i jednego błogosławionego (Beat, Beatus). Wspomnienie drugiej świętej Beaty z Afryki obchodzi Kościół 8 marca. Poniosła śmierć męczeńską w gronie licznych wyznawców Chrystusa w czasie prześladowania chrześcijan w Afryce.
Imię Beata jest dzisiaj w Polsce często używane, natomiast nie spotyka się tego imienia wśród mężczyzn.
Beata urodziła się prawdopodobnie w Hiszpanii w rodzinie chrześcijańskiej.Wraz z bratem Sankcjanem przyłączyła się do gminy chrześcijańskiej w Sens. Mówią o tym najstarsze zapiski dotyczące tamtejszego Kościoła. Musiała być znaną postacią, gdyż jej imię wymienione jest wśród wielu męczenników gallikańskich. Mówiono o niej jako wzorze w środowisku chrześcijańskim0. Wraz z bratem i towarzyszami poniosła męczeńską śmierć na mocy realizowanego przez namiestnika, edyktu cesarskiego.W chwili śmierci miała prawdopodobnie 12 lat.
Na grobie męczennicy w pobliżu Sens wzniesiono kościół, będący ośrodkiem kultu świętej. Bp Ansegis jej relikwie przeniósł do Sens w 877 roku i z tego okresu pochodzi Passio zawierające miejscowe tradycje i trudną do oddzielenia inwencję hagiografa.
Modlitwa za pośrednictwem świętej