Dziweictwo czyli czystość przedmałżeńska zalicza się do czystości seksualnej, polegającej na opanowaniu popędu seksualnego. Chrześcijanin ma prawo używania tego popędu tylko w ramach małżeństwa, a wtedy zgodnie z jego naturą, tj. nie pozbawiając go wyrażania funkcji jedności i pozytywnego uznania rodzicielstwa. Każdy mężczyzna i każda kobieta mają obowiazek żyć w zgodzie z prawami naturalnymi, wyznaczonymi przez płeć. Wymaga to wzajemnego szacunku, kultury, uszanowania drugiej osoby i przyzwoitosci.
W sercu osoby miłującej Boga działa Duch Święty. Chrześcijanin wie, że człowiek czystego serca miłuje niewinność. Oddawanie się przyjemnością
w sferze życia seksualnego przed ślubem jest poniżeniem i upadkiem godności ludzkiej.
Natomiast akt małżeński jest oparty na miłości na wskroś ludzkiej (duchowa
i zmysłowa), pełnej ( ubogacającej małżonka darem z siebie, a nie tylko przeżyciem bogacącym tego, kto przeżywa), wiernej i wyłącznej, aż do śmierci.
Człowiek powinien swoje energie zmysłowe oddać w służbę bezinteresownej miłości i nie dopuścić do tego, by one wzieły go w niewolę i kierowały jego życiem.
Dziweictwo czyli czystość przedmałżeńska zalicza się do czystości seksualnej, polegającej na opanowaniu popędu seksualnego. Chrześcijanin ma prawo używania tego popędu tylko w ramach małżeństwa, a wtedy zgodnie z jego naturą, tj. nie pozbawiając go wyrażania funkcji jedności i pozytywnego uznania rodzicielstwa. Każdy mężczyzna i każda kobieta mają obowiazek żyć w zgodzie z prawami naturalnymi, wyznaczonymi przez płeć. Wymaga to wzajemnego szacunku, kultury, uszanowania drugiej osoby i przyzwoitosci.
W sercu osoby miłującej Boga działa Duch Święty. Chrześcijanin wie, że człowiek czystego serca miłuje niewinność. Oddawanie się przyjemnością
w sferze życia seksualnego przed ślubem jest poniżeniem i upadkiem godności ludzkiej.
Natomiast akt małżeński jest oparty na miłości na wskroś ludzkiej (duchowa
i zmysłowa), pełnej ( ubogacającej małżonka darem z siebie, a nie tylko przeżyciem bogacącym tego, kto przeżywa), wiernej i wyłącznej, aż do śmierci.
Człowiek powinien swoje energie zmysłowe oddać w służbę bezinteresownej miłości i nie dopuścić do tego, by one wzieły go w niewolę i kierowały jego życiem.