a) magnetoelektryczny b) elektromagnetyczny c) elektrodynamiczny i ferrodynamiczny
1. Miernik magnetoelektryczny:
Zasada działania miernika magnetoelektrycznego polega na oddziaływaniu pola magnesu na uzwojenie z prądem elektrycznym. Organem ruchomym miernika może być też miniaturowy magnes trwały umieszczony na osi wewnątrz nieruchomej cewki z prądem. Najczęściej stosuje się magnez trwały, który wraz z nabiegunnikami 9 i rdzeniem 8 z materiału ferromagnetycznego miękkiego, stanowią nieruchome cięższe elementy. Te elementy służą do wytworzenia w szczelinie powietrznej 12 promieniowego pola magnetycznego o stałej wartości indukcji B, niezależnej od kąta wychylenia alfa cewki( rys c). Organem ruchomym jest cewka 1 nawinięta na ramce aluminiowej 2 i przymocowana do osi 6. Cewka jest nawinięta cienkim (0,02 ; 0,1 mm) izolowanym przewodem miedzianym i jest tak ułożyskowana, aby jej oś obrotu pokrywała się z geometryczną osia symetrii szczeliny promieniowego pola magnetycznego. Do osi jest przymocowana również wskazówka 3 i masy dodatkowe 5 tak dobrane, aby środek ciężkości organu ruchomego znajdował się możliwie dokładnie w osi cewki. Dwie spiralne sprężyny 4 lub taśmy zawieszenia 14 wytwarzają moment zwrotny i równocześnie doprowadzają prąd do cewki. Bocznikiem magnetycznym 13 można w niewielkim zakresie zmieniać wartość indukcji w szczelinie w celu dokładnego ustalenia stałej miernika. Korektor zera 10 służy do nastawienia wskazówki dokładnie w pozycji zero.
a) magnetoelektryczny
b) elektromagnetyczny
c) elektrodynamiczny i ferrodynamiczny
1. Miernik magnetoelektryczny:
Zasada działania miernika magnetoelektrycznego polega na oddziaływaniu pola magnesu na uzwojenie z prądem elektrycznym.
Organem ruchomym miernika może być też miniaturowy magnes trwały umieszczony na osi wewnątrz nieruchomej cewki z prądem. Najczęściej stosuje się magnez trwały, który wraz z nabiegunnikami 9 i rdzeniem 8 z materiału ferromagnetycznego miękkiego, stanowią nieruchome cięższe elementy. Te elementy służą do wytworzenia w szczelinie powietrznej 12 promieniowego pola magnetycznego o stałej wartości indukcji B, niezależnej od kąta wychylenia alfa cewki( rys c). Organem ruchomym jest cewka 1 nawinięta na ramce aluminiowej 2 i przymocowana do osi 6. Cewka jest nawinięta cienkim (0,02 ; 0,1 mm) izolowanym przewodem miedzianym i jest tak ułożyskowana, aby jej oś obrotu pokrywała się z geometryczną osia symetrii szczeliny promieniowego pola magnetycznego. Do osi jest przymocowana również wskazówka 3 i masy dodatkowe 5 tak dobrane, aby środek ciężkości organu ruchomego znajdował się możliwie dokładnie w osi cewki. Dwie spiralne sprężyny 4 lub taśmy zawieszenia 14 wytwarzają moment zwrotny i równocześnie doprowadzają prąd do cewki. Bocznikiem magnetycznym 13 można w niewielkim zakresie zmieniać wartość indukcji w szczelinie w celu dokładnego ustalenia stałej miernika. Korektor zera 10 służy do nastawienia wskazówki dokładnie w pozycji zero.
Skróć sobie:P