Przedstaw cele i zadania rządu polskiego na emigracji w latach 1939-1944.
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
ATAK ZSRR NA POLSKĘ 25 lipca 1932r. Polska zawarła z ZSRR pakt o nieagresji, Umowę zawarto na trzy lata, a następnie 5 maja 1934 przedłużono do 31 grudnia 1945. Jednak 17 września 1939r. o godzinie 3 rano ambasadorowi polskiemu w Moskwie, Wacławowi Grzybowskiemu, przedstawiciel rządu ZSRR przedstawił notę stwierdzającą, że państwo polskie przestało istnieć, ?dlatego też straciły ważność traktaty zawarte pomiędzy Związkiem Radzieckim a Polską?. Dale w nocie informowano, że rząd ZSRR polecił Armii Czerwonej, aby przekroczyła granicę i wzięła pod opiekę ludność Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi (wschodnie województwa Rzeczypospolitej). Ambasador Grzybowski odmówił przyjęcia tej noty, odrzucając twierdzenie, jakoby państwo polskie przestało istnieć. Opór wkraczającej Armii Czerwonej stawiły oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza gen. Wilhelma Orlika-Rckemanna, które mogły jedynie opóźnić wkraczanie, ale nie mogły go powstrzymać. Celem operacji frontów Białoruskiego i Ukraińskiego było szybkie opanowanie wschodnich województw Polski po ustaloną w tajnym protokole niemiecko-radzieckim z 23 sierpnia linię Narwi, Wisły i Sanu. Brak rozeznania w zamiarach rządu radzieckiego spowodował wielkie zamieszanie w Naczelnym Dowództwie i Rządzie RP. Nie wiedziano, jaka przyjąć postawę i jak traktować Armię Czerwoną ? jako sprzymierzeńca, czy jako przeciwnika. W godzinach popołudniowych Naczelny Wódz wydał dyrektywę generalną mówiącą o tym, iż walczyć z sowietami należy jedynie wtedy, kiedy oni ?będą nacierali?. Jednak dyrektywa nie dotarła wszędzie. Dlatego część oddziałów złożyła broń przed Armią Czerwoną, a część rozpoczęła walkę, zwłaszcza w rejonie Wołynia, Polesia, w województwie nowogródzkim i wileńskim. Największą bitwę na obszarze północno-wschodniej Polski stoczyli z Armią Czerwoną obrońcy Grodna. Ciężkie boje toczyły się o Wilno, Białystok, Kobryń. Do końca września oddziały polskie na wschodnich terenach zostały przez Armię Czerwoną rozbite lub rozbrojone, a żołnierze i kadra dowódcza internowani. Zagrożeni niewolą prezydent i rząd 17 września w godzinach wieczornych przekroczyli granicę z Rumunią. W kilka godzin później opuścił również Polskę Naczelny Wódz oraz część oddziałów Wojska Polskiego.
2-5 października miała miejsce ostatnia bitwa w wojnie obronnej Polski, bitwa pod Kockiem. Stoczyły ją oddziały Samodzielnej Grupy operacyjnej ?Polesie?, które pod dowództwem gen. Franciszka Kleeberga przebyły setki kilometrów walcząc z Armią Czerwoną i Niemcami, zanim ich dowódca zdecydował się na kapitulację.