Przeczytaj; Uważajcie, by swoich czynów sprawiedliwych nie spełniać przed ludźmi po to, aby was oglądali. Jeśli nie, nie będziecie mieć zapłaty u Ojca waszego, który jest w niebie. 2 Kiedy więc będziesz spełniał uczynek miłosierdzia, nie otrąbiaj [tego] przed sobą, jak to robią obłudnicy w synagogach i na ulicach, by zdobyć pochwałę u ludzi. Tak, mówię wam: oni [już] odbierają swoją zapłatę. 3 Gdy natomiast ty spełniasz uczynek miłosierdzia, niech nie wie twoja lewa [ręka], co czyni prawa, 4 aby twój czyn miłosierdzia był w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, odda tobie. 5 Kiedy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Bo [oni] lubią się modlić, stając w synagogach i na rogach ulic, aby się ludziom pokazać. Tak, mówię wam: oni [już] odbierają swoją zapłatę. 6 Gdy ty się modlisz, wejdź do swojego domu i zamknąwszy drzwi, pomódl się do Ojca swojego, który jest w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, da ci. 16 Gdy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy, bo oni zmieniają swoje twarze, by ludziom pokazać, że poszczą. Tak, mówię wam, [już] odbierają swoją zapłatę. 17 Kiedy ty pościsz, natrzyj [olejkiem] swoją głowę i umyj swoją twarz, 18 by nie ludziom pokazać, że pościsz, lecz twojemu Ojcu, który jest w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, da ci.
co autor miał na myśli? (około 10 zdań)
Bycie uczynnym i miłosiernym powinno być poprzedzone pokorą. Czynienie dobra 'na pokaz' jest bezwartościowe w oczach Boga. To samo tyczy się modlitwy, bądź postu. Ojciec, który czuwa nad nami, nie miłuje ludzi, którzy nagłaśniają swoją "sztuczną" wiarę. Kiedy przychodzi nam odbywać pokutę, czy post, należy robić to skromnie, w zaciszu własnej osoby. Taka bowiem postawa jest wynagradzana przez Boga.