Mt 5,7)„Szczęśliwi miłosierni, gdyż im będzie okazane miłosierdzie.""
To jest jeden z aspektów miłości do wszystkich ludzi, musimy być łaskawi i miłosierni, nieskorzy do gniewu i w wielkiej w lojalnej życzliwości. Musimy być dobrzy dla wszystkich.
Oczywiście największą i podstawową ułomnością rodzaju ludzkiego jest grzech odziedziczony po praojcu, Adamie. Dlatego ludzkość jako całość znajduje się w opłakanym stanie i jest godna litości. Jahwe Bóg okazał jej miłosierdzie przez utorowanie drogi do uwolnienia jej od tej ułomności i wynikających z niej skutków, takich jak choroby i śmierć (Mt 20:28; Tyt 3:4-7; 1Jn 2:2). Ten miłosierny Bóg jest cierpliwy — „nie pragnie, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale pragnie, żeby wszyscy doszli do skruchy” (2Pt 3:9). Bóg chciałby wyświadczać wszystkim dobro (por. Iz 30:18, 19); wolałby tak czynić, bo ‛nie ma upodobania w śmierci niegodziwego’.
Wprawdzie Bóg okazuje ogromne miłosierdzie tym, którzy szczerze o nie zabiegają, ale w żadnym wypadku nie uwolni zatwardziałych grzeszników od zasłużonej kary (Wj 34:6, 7). Miłosierdzia Bożego nie wolno nadużywać; nie można bezkarnie grzeszyć, nie licząc się z naturalnymi konsekwencjami złych postępków.
Mt 5,7)„Szczęśliwi miłosierni, gdyż im będzie okazane miłosierdzie.""
To jest jeden z aspektów miłości do wszystkich ludzi, musimy być łaskawi i miłosierni, nieskorzy do gniewu i w wielkiej w lojalnej życzliwości. Musimy być dobrzy dla wszystkich.
Oczywiście największą i podstawową ułomnością rodzaju ludzkiego jest grzech odziedziczony po praojcu, Adamie. Dlatego ludzkość jako całość znajduje się w opłakanym stanie i jest godna litości. Jahwe Bóg okazał jej miłosierdzie przez utorowanie drogi do uwolnienia jej od tej ułomności i wynikających z niej skutków, takich jak choroby i śmierć (Mt 20:28; Tyt 3:4-7; 1Jn 2:2). Ten miłosierny Bóg jest cierpliwy — „nie pragnie, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale pragnie, żeby wszyscy doszli do skruchy” (2Pt 3:9). Bóg chciałby wyświadczać wszystkim dobro (por. Iz 30:18, 19); wolałby tak czynić, bo ‛nie ma upodobania w śmierci niegodziwego’.
Wprawdzie Bóg okazuje ogromne miłosierdzie tym, którzy szczerze o nie zabiegają, ale w żadnym wypadku nie uwolni zatwardziałych grzeszników od zasłużonej kary (Wj 34:6, 7). Miłosierdzia Bożego nie wolno nadużywać; nie można bezkarnie grzeszyć, nie licząc się z naturalnymi konsekwencjami złych postępków.