przeanalizuj poszczególne błogosławieństwa i określ kim są poszczególni błogosławieni. Jakie wartości chronią poszczególne błogosławieństwa?
Jakie obietnice daje Jezus tym którzy pragną być blogosławionymi?
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie,
Odnosi się raczej do ludzi „żebrzących w duchu”, czyli tych, którzy są świadomi, że nie wiedzą i dlatego szukają mądrości. Ta postawa otwartości i poszukiwania jest niezależna od bogactwa materialnego. Mogą ją posiadać zarówno biedni, jak i bogaci. Zwykle jednak trudno o nią u bogatych, ponieważ bogactwo wzbudza pychę. Najczęściej występuje ona u ludzi po prostu ubogich,
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
„Którzy się smucą” po grecku penthuntes oznacza dokładnie tych,
którzy nad czymś ubolewają. Ten ból odnosi się do świata i jego zła. Taki smutek wynika z wewnętrznej niezgody na niesprawiedliwość panującą na świecie. Jest rodzajem protestu przeciw złu, które się panoszy. Kiedy człowiek nic nie może zrobić w obliczu zła, pozostaje mu wewnętrzny smutek, który jest jednocześnie znakiem wierności wobec sprawiedliwości i prawdy. Istnieje także smutek, który prowadzi do rozpaczy. Pojawia się on, kiedy człowiek utraci całkowicie nadzieję. To zły smutek, który jestnarzędziem działania Szatana. Jest on niszczący, staje się przyczyną zwątpienia i
popadnięcia w ręce kusiciela. Taki smutek jest grzeszny, prowadzi do grzechu.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Cisi (gr. praeis) to ci, którzy się w życiu nie rozpychają łokciami,
Rezygnują z siły, z próby dominacji, wywyższania się.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą
nasyceni.
Sprawiedliwym jest ten, kto jest posłuszny Bogu. Sprawiedliwe jest to, co się dzieje zgodnie z wolą Boga. Pragnienie Boga ukazują nam przykazania, oraz Jego obietnice. Człowiek pragnący sprawiedliwości stara się realizować przykazania Boga, oraz czeka na realizację Jego obietnic. Zna on swoją słabość, fakt, że nie jest w stanie w pełni zrealizować przykazań Bożych, ale się tym nie smuci i nie popada z tego powodu w rozpacz, gdyż całą swoją nadzieję pokłada w obietnicach Bożych, których realizacja nie jest uzależniona od dobra człowieka, ale od wierności Boga.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieństwo miłosierdzia przypomina nam jeszcze jedną zasadę, że sąd Boży nie polega na osądzeniu w oparciu o przepisy Prawa, ale że to sam człowiek przygotowuje sobie wyrok przez to, co wybiera. Jeżeli wybiera miłosierdzie, miłosierdzia także doświadczy. Pan Jezus szereg razy mówi o tej zasadzie. Tak jest np. w przypowieści o dwóch dłużnikach. Gdy jeden z nich nie przebaczył swojemu dłużnikowi, pan mówi do niego:
„Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż
więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?”
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Uparte i wytrwałe szukanie Boga staje się podstawą do oczyszczenia serca,
któremu Pan Jezus poświęca szóste błogosławieństwo. To błogosławieństwo przynajmniej dla mnichów było błogosławieństwem centralnym. Stało się ono podstawą duchowości mnichów, duchowości serca. Zasadniczy wysiłek ascetyczny jest u nich skierowany na oczyszczenie własnego serca, bo jedynie czystym sercem można oglądać Boga, a to jest ostatecznym celem ludzkiego życia. Czyste serce mają ludzie, którzy „nie znają i nie próbują żadnych podstępów czy wykrętów, lecz są zawsze uczciwi wobec Boga i bliźnich, a tym samym stanowią przeciwieństwo obłudników. To, co myślą i mówią, znajduje pełny wyraz w tym, co czynią. Dziś powiedzielibyśmy o nich, że sąautentyczni”. Ale czystość serca nie sprowadza się jedynie do autentyczności w naszym ludzkim rozumieniu. Odnosi się do autentyczności w głębi. Im bardziej człowiek staje się prosty, prawdziwy, tym bardziej odkrywa, jak bardzo był pokręcony, nieprawdziwy. Prostota wskazuje na głębię obecności Boga w nas.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
dramatyczny apel o pokój nie zostanie zrealizowany dotąd, dopóki pokój nie zagości w sercu każdego człowieka. Nie zaniesiemy pokoju innym, dopóki sami nie będziemy go posiadać.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
pokusa zniechęcenia w zaangażowaniu, kiedy efekty działania nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, lęk wobec prześladowań i przeciwności — to wszystko hamuje i powstrzymuje nas przed zdecydowanym działaniem w wypełnianiu woli Boga.