Question

Proszę o streszczenie Łk 24,13-35

Answer 1

 Trzeciego dnia od ukrzyżowania Jezusa dwóch uczniów opuściło Jerozolimę. Imię Kleofas wskazuje, że to uczniowie z szerszego grona uczniów, nie z Jedenastu. Wracają do domu. Są smutni, może rozczarowani, może zdezorientowani. Opowiadają nieznajomemu, że arcykapłani i inni przywódcy religijni skazali Jezusa, Proroka, Mesjasza na śmierć, zanim zdążył wyzwolić Izraela z rąk Rzymian. Kobiety nie znalazły ciała, widziały aniołów, mówiących, że "On żyje". 

    Uwierzyli dotąd, że Jezus jest prorokiem, Mesjaszem, ale nie było w nich wiary, że jest Synem Bożym, nie zrozumieli powodów Jego śmierci. Ich wizerunek Mesjasza zawierał silny element polityczny i narodowy. Posiadali jeszcze przekonania dawnych nauczycieli religijnych. Wiedza o Mesjaszu, nie zrodziła w nich wiary w Syna Bożego. Słowa Kleofasa odzwierciedlają zagubienie, jakiego musieli doświadczać naśladowcy Jezusa. Dwaj uczniowie porzucili drogę Jezusa, ponieważ nie spełniła ona ich oczekiwań. 

    W Palestynie kilka miejsc nosi nazwę Emaus. Lokalizacja Emaus, o którym pisze Łukasz, jest niepewna. Sześćdziesiąt stadiów to około 11 km, to kilka godzin wędrówki. Jeśli pierwszą godzinę zajęły opowiadania uczniów, to przez dwie lub trzy godziny Nieznajomy wyjaśnia im, co o Mesjaszu mówią Pisma, Mojżesz i prorocy. Wszystko, co spotkało Jezusa, o tym powiedzieli wcześniej prorocy: o Jego narodzeniu, życiu, cudach, nauce, cierpieniu, męce i śmierci i powstaniu z martwych, o obecnej chwale, o zbawieniu wiecznym ważniejszym od uzyskania niepodległości.

    Nieznajomy mógł więc cytować Mojżesza mówiącego o prorokach: "Pan, Bóg twój, wzbudzi ci proroka spośród braci twoich, podobnego do mnie. Jego będziesz słuchał.". "Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę."

    Nieznajomy zainteresował uczniów, zaprosili go do domu w Emaus. Byli gościnni, przygotowali posiłek. A gdy jedli dał się poznać, nie tylko po łamaniu chleba, lecz też przez ukazanie się w nowym ciele rysów poprzedniego wizerunku sprzed śmierci.

    Nowe cechy ciała Jezusa po zmartwychwstaniu ujawniają się w ten sposób, że daje się rozpoznać w poprzedniej formie ciała, znika w nowej. Teraz dopiero wiadomo kim jest Syn Człowieczy, Bóg i człowiek. To jest chwała Syna Bożego, który doświadczył w pełni życia ludzkiego. Jego człowieczeństwo jest tym z aktu stworzenia, a nie po grzechu Adama.

    Jezus odzyskał uczniów idących do Emaus. Po Jego rozpoznaniu z radością wrócili do Jerozolimy.