Question

Proszę o referat o sw. Bracie Albercie. NIe skopiowane i internetu. Zeby wygladalo, ze sam ukladalem zdania. Minimum 25-30 zdan.

Answer 1

Święty Brat Albert Chmielowskim, a właściwie to Adam Hilary Bernard Chmielowski urodził się 20 sierpnia 1845 roku w Igołomii koło Krakowa. Był najstarszym dzieckiem Wojciecha i Józefy, miał trójkę rodzeństwa. Bardzo wcześnie stracił oboje rodziców. Gdy miał osiem lat zmarł mu ojciec, a w sześć lat później osierociła go matka. Jako osiemnastoletni student Szkoły Rolniczo-Leśnej brał udział w powstaniu styczniowym, gdzie został ranny, w wyniku czego amputowano mu nogę. W 1865 roku przyjechał do Warszawy, gdzie rozpoczął studia malarskie, które kontynuował w Monachium. Powróciwszy do kraju, tworzył dzieła, w których coraz częściej pojawiała się tematyka religijna. Adam Chmielowski postanowił zawierzyć swoje życie na wyłączną służbę Bogu. Wstąpił do Zakonu Jezuitów, jednak po pół roku opuścił nowicjat i wyjechał na Podole do swego brata. W 1884 r. wrócił do Krakowa. Poświęcił swe życie służbie bezdomnym i opuszczonym. Otwierał  przytuliska, aby przez stworzenie godziwych warunków życia ratować w nich ludzką godność i kierować ku Bogu. 25 sierpnia 1887 roku w Krakowie Adam Chmielowski przywdział szary habit III Zakonu św. Franciszka i od tej pory znany jest jako brat Albert. Śluby zakonne złożył rok później. Założył  Zgromadzenie Braci Albertynów, natomiast w 1891 roku ustanowił Zgromadzenie Sióstr Albertynek. W Krakowie prowadził przytułek, w którym mieszkał razem z ubogimi. Nie dysponując środkami materialnymi kwestował na utrzymanie ubogich, czasem sprzedawał namalowane przez siebie obrazy. Zakładał  domy dla sierot, kalek, starców i nieuleczalnie chorych. Pomagał bezrobotnym, wyszukując dla nich pracę. Coraz pełniej oddawając się posłudze potrzebującym, stopniowo rezygnował z malowania obrazów. Po zachorowaniu na raka żołądka, 23 grudnia 1916 roku przyjął sakrament chorych, a zmarł dwa dni później, w wieku 71 lat. Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim. Bezpośrednią przyczyną jego śmierci było zamiłowanie do palenia. Będąc jeszcze w wieku młodzieńczym, przypadkowo połknął cygaro, co wywołało efekty uboczne w jego organizmie. W 1938 r. prezydent Polski Ignacy Mościcki nadał mu pośmiertnie Wielką Wstęgę Orderu Polonia Restituta (Odrodzenia Polski). W dniu 22 czerwca 1983 roku, podczas mszy św. na krakowskich Błoniach papież Jan Paweł II ogłosił Brata Alberta Chmielowskiego błogosławionym, a następnie 12 listopada 1989 roku, podczas kanonizacji w Rzymie – świętym. Jego ciało znajduje się obecnie pod ołtarzem w kościele Ecce Homo na Prądniku Czerwonym w Krakowie. Wspomnienie liturgiczne świętego brata Alberta przypada 17 czerwca. Słynne są słowa Brata Alberta, ukazujące jego bezgraniczną miłość Boga i bliźniego: "Trzeba każdemu dać jeść, bezdomnemu miejsce, a nagiemu odzież; bez dachu i kawałka chleba może on już tylko kraść albo żebrać dla utrzymania życia". Patriotyczna, pełna męstwa i miłosiernej ofiarności postawa brata Alberta była natchnieniem dla wielu pisarzy i poetów. Brat Albert jest bohaterem dramatu Karola Wojtyły - "Brat naszego Boga". Jest patronem zakonów albertynek i albertynów, a w Polsce także artystów plastyków.

 

 

Answer 2

Św. Adam (Albert) Chmielowski - Urodził się 20 sierpnia 1845 r. w Igołomii. Na chrzcie otrzymał imiona: Adam, Bernard. Jego ojciec Wojciech był urzędnikiem celnym, a jego matką była Józefa. Adam miał trójkę rodzeństwa - Stanisława, Mariana i Jadwigę. W 1853 r. umiera ojciec Adama po 3 latach bezskutecznego leczenia. Matka nie mogąc uporać się z administracją majątku sprzedaje go, a cała rodzina przenosi się do Warszawy. W 1861 r. Adam przenosi się do Szkoły Rolniczo - Leśnej w Puławach. Tam pozostał do wybuchu powstania w 1863 r. Mając 17 lat czynnie zaangażował się w walkę powstańczą uczestnicząc od 22 stycznia do 30 września 1863 r. w potyczkach powstańczych. We wrześniu 1863 r. Adam zostaje ranny w walce pod Mełchowem na Kielecczyźnie. W wyniku odniesionej rany amputowano mu lewą nogę. Odtąd do końca życia nosił metalowa protezę nogi. Adam wyjeżdża do Paryża gdzie podejmuje studia malarskie. Naukę kontynuuje w Szkole Rysunków w Warszawie, potem studiuje inżynierię w Gandawie i ponownie malarstwo w Paryżu i w Monachium. We wrześniu 1880 r. mając 35 lat , całkiem niespodziewanie Adam wstępuje do nowicjatu jezuitów w Starej Wsi . Zabrał ze sobą obraz zatytułowany Ecce Homo - Oto Człowiek. Zaczął go malować na rok przed wstąpieniem do jezuitów. Pierwsze miesiące nowicjatu były dla Adama bardzo szczęśliwe. Kryzys przyszedł w czasie rekolekcji ignacjańskich gdy rozważał sprawy grzechu i potępienia wiecznego. Adam wstępując do zakonu postanowił zrezygnować z palenia cygar, ale w czasie rekolekcji sięgnął po niedopałek papierosa. Ta chwilowa słabość stała się dla niego powodem ogromnych skrupułów i wyrzutów sumienia.,które doprowadziły go do sytuacji przypominającą zewnętrznymi oznakami chorobę psychiczną.

Brat Albert umiera na raka żołądka 25 grudnia 1916 r. w przytulisku dla mężczyzn na krakowskim Kazimierzu.
Został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 22 czerwca 1983 r. w czasie Mszy świętej na Błoniach w Krakowie. 12 listopada 1983 r. został kanonizowany w Rzymie. Sanktuarium świętego Brata Alberta znajduje się w Krakowie. Św. Brat Albert nie pozostawił po sobie wielkich pism ascetycznych. Zwięzłe notatki robione w czasie rekolekcji, nieliczne listy i artykuły świadczą o niezwykle bogatej duchowości założyciela Zgromadzeń Albertyńskich skupionej na umiłowaniu krzyża Chrystusowego i zranionego oblicza Jezusa - Ecce Homo.
Wspomnienie liturgiczne św. brata Alberta obchodzimy 17 czerwca.
Św. brat Albert jest patronem naukowców i uczonych.

Pozdrawiam :)