Question

Proszę o porównanie tkanek roślinnych.

Najlepiej w formie tabeli. Potrzebuję to aby było bardzo dobrze zrobione. Wsyzystko inne spamuje.

Answer 1

 RODZAJ TKANKI-

-MIEKISZOWA:

-MIEKISZ ZASADNICZY- CZARAKTERYSTYCZNE CECHY BUDOWY ;LUZNO ULOZONE KOMORKI O CIENKICH SCIANACH ;FUNKCJE :WYPELNIA PRZESTRZENIE MIEDZYTKANKOWE, UTRZYMUJE TURGOR .

 

-MIEKISZ ASYMILACYJNY -BUDOWA :KOMORKI Z LICZNYMI CHLOROPLASTAMI ,FUNKCJA :ODPOWIADA ZA FOTOSYNTEZE 

 

MIEKISZ SPICHRZOWY - BUDOWA -KOMORKI GROMADZACE ROZMAITE SUBSTANCJE ZAPACHOWE , FUNKCJA -GROMADZENIE ZAPASOW W ORGANACH SPICHRZOWYCH [BULWY ,CEBULE ,KLACZA ,NASIONA ]

 

-MIEKISZ PRZEWIETRZAJACY -BUDOWA -LICZNE PRZESTWORY MIEDZYKOMORKOWE  -FUNKCJA -ZBIORNIK POWIETRZA DLA ROSLIN WODNYCH ,BLOTNYCH I BAGIENNYCH. 

 

 

-MIEKISZ WODNY -BUDOWA -DUZE ,CIENKOSCIENNE KOMORKI O WIELKICH WAKUOLACH ,SCISLE UPAKOWANE . -FUNKCJA -GROMADZA WODE NA OKRESY SUSZY. 

 

 

 

TKANKA OKRYWAJACA 

-SKORKA [EPIDERMA ,NA KORZENIU RYZODERMA] -BUDOWA -ZYWE ,SCISLE PRZYLEGAJACE KOMORKI BEZ CHLOROPLASTOW. ZEWNETRZNE SCIANY MOGA BYC POKRYTE KUTYKYLE,. -FUNKCJA -IZOLACJA PRZED SZKODLIWYMI CZYNNIKAMI ,ALE I MOZLIWOSC WYMIANY GAZOWEJ DZIEKI PRZETCHLINKOM .WYTWOREM EPIDERMY SA KOLCE ,A RYZODERMY WLOSNIKI .

 

-KORKOWICA -BUDOWA -MARTWE KOMORKI WYPELNIONE POWIETRZEM ,O GRUBYCH SCIANACH KOMORKOWYCH .

FUNKCJA :ROWNIEZ IZOLACJA PRZED SZKODLIWYMI CZYNNIKAMI ,ALE I MOZLIWOSC WYMIANY GAZOWEJ DZIEKI PRZETCHLINKOM.  

--TKANKA WZMACNIAJACA 

-ZWARCICA [KOLENCHYMA] -BUDOWA -ZYWE ,SCISLE UPAKOWANE KOMORKI ZAWIERAJACE ZGRUBIENIA W KATACH [ KOLENCHYMA  KATOWA ],LUB PRZY SCIANACH BOCZNYCH [KOLENCHYMA PLATOWA]  FUNKCJA -NIE DOPUSZCZA DO ZLAMANIA ROSLINY .

 

-TWARDZICA [SKLERENCHYMA ]-BUDOWA -MARTWE ,ZGRUBIALE I ZDREWNIALA KOMORKI -FUNKCJA -GWARANTUJE SZTYWNOSC I ODPORNOSC MECHANICZNA 

 

TKANKA PRZEWODZACA--LYKO [FLOEM] -BUDOWA -ZYWE KOMORKI O LICZNYCH WALUOLACH. ICH CYTOPLAZMA JEST POLACZONA DZIEKI OTWORKOM W SCIANACH . FUNKCJA -PRZEWODZENIE SUBSTANCJI ODZYWCZYCH .

 

-DREWNO[ KSYLEM] -BUDOWA -CIAG MARTWYCH KOMOREK O ZGRUBIALYCH SCIANACH :CEWEK LUB NACZYN] -FUNKCJA -PRZEWODZENIE WODY Z SOLAMI MINERALNYMI. 

 

-TKANKA WYDALNICZO-WYDZIELNICZA 

-ZEWNETRZNA -BUDOWA -MA ROZNORODNE POSTACI ;SKORKI GRUCZOLOWEJ ,WLOSKOW WYDZIELNICZYCH LUB PARZACYCH ,MIODNIKOW ,GRUCZOLOW SOLNYCH LUB TRAWIENNO -CHLODNYCH .-FUNKCJA -OBRONA ,WYDZIELANIE ZWIAZKOW AROMATYCZNYCH I NEKTARU ,USUWANIE NADMIARU SOLI [ROSLINY HALOFILNE] ,TRAWIENIE I WCHLANIANIE [ROSLINY OWADOZERNE]. 

-WEWNETRZNA 

BUDOWA- MA ROZNORODNE POSTACI :KANALOW SLUZOWYCH ,PRZEWODOW ZYWICZNYCH ,RUREK MLECZNYCH ,ZBIORNIKOW OLEJKOW ETERYCZNYCH -FUNKCJA -WYDZIELANIE ZYWICY ,SOKU MLECZNEGO ,OLEJKOW ETERYCZNYCH, U MLODYCH ROSLIN TAKZE SLUZU.   

 

JAK SIE DOBRZE WCZYTASZ TO TABELKE ZROBISZ SOBIE SAM  

Answer 2

Mam dosyć osób spamujących.

Myślę, że moja robota nie bd na marne.

Z tego przygotowywałam się do sprawdzianu i polecam, obszerne informacje :)

 

 

Tkanki roślinne dzieli się na:

tkanki twórcze – merystemy – utworzone z komórek intensywnie dzielących się

tkanki stałe – w których podziały komórek nie zachodzą lub zdarzają się wyjątkowo rzadko

Tkanki twórcze (tkanki merystematyczne) utworzone są z drobnych, cienkościennych komórek z dużym, centralnie położonym jądrem i stosunkowo małymi wakuolami.

Merystemy, które funkcjonują w sposób ciągły od stadium zarodkowego rośliny zalicza się do merystemów pierwotnych.

Merystemy wtórne powstają z komórek tkanek stałych, które wtórnie uzyskały zdolność do podziałów.

 

 

 

Tkanki wydzielnicze

 

dzieli je na:

komórki wydzielnicze powierzchniowe – zalicza się włoski wydzielnicze skorki liści i łodyg, np. włoski na liściach pokrzywy, komórki płatków kwiatów, np. fiołka, konwalii, wytwarzające lotne olejki eteryczne

komórki wydzielnicze warstw głębszych – zalicza się komórki gruczołowe położone np. w miękiszu liści dziurawca lub rury mlecznie u mniszka oraz naczynia mleczne u kauczukowca

 

 

Tkanki przewodzące

 

są przykładem tkanek niejednorodnych zbudowanych z różnych typów komórek. Największy stopień złożoności osiągają u roślin okrytonasiennych. W skład tych tkanek wchodzą:

elementy przewodzące – cewki lub/i naczynia oraz komórki sitowe lub rurki sitowe

komórki miękiszowe

włókna, które występują tylko u roślin okrytonasiennych

Ze względu na rodzaj przewodzonej substancji wyróżnia się:

drewno (ksylem) przewodzące wodę i sole mineralne z korzeni do łodyg i liści. U roślin nagonasiennych – cewki, a u roślin okrytonasiennych – naczynia. Cewki to wydłużone martwe komórki, zwężone na końcach, których wtórne ściany są silnie zdrewniałe. Naczynia są utworzone przez szereg martwych ustawionych nad sobą komórek, których ściany poprzecznie częściowo lub całkowicie zanikły. Ściany wtórne naczyń posiadają zgrubienia pierścieniowate, spiralne drabinkowate lub jamkowate

łyko (floem) przewodzi substancje organiczne. U roślin nagonasiennych podstawowymi elementami przewodzącymi są komórki sitowe, a u roślin okrytonasiennych rurki sitowe

komórki sitowe mają jądra komórkowe, a pola sitowe są rozmieszczone na całej powierzchni komórek

rurki sitowe są zbudowane z szeregowo ułożonych komórek zwanych członami rurek sitowych. Dojrzałe rurki sitowe są komórkami pozbawionymi jąder, a pola sitowe są skupione na ścianach poprzecznych. Rurkom sitowym towarzyszą komórki przyrurkowe (komórki towarzyszące), które posiadają jądro

Tkanki przewodzące występują w zespołach zwanych wiązkami przewodzącymi, które znajdują się w korzeniach, łodygach i liściach. Ze względu na położenie drewna i łyka w stosunku do siebie wyróżnia się następujące grupy wiązek:

wiązki proste – złożone z pasm łyka (wiązka łykowa) i pasm drewna (wiązka drzewna) leżących naprzemianlegle rozdzielone komórkami miękiszowymi. Występują wyłącznie w budowie pierwotnej korzenia – rozłożone promieniście w walcu osiowym

wiązki złożone – składają się z drewna i łyka, przy czym elementy te mogą być rozdzielone miazgą wiązkową i wtedy tworzą wiązki otwarte lub nie zawierają miazgi i tworzą wiązki zamknięte

 

 

Tkanki wzmacniające

 

Roślinny lądowe wymagają wykształcenia tkanek, które zapewniałyby ich organom zarówno elastyczność jak i twardość.

Kolenchyma, zwana zwarcicą – tkanka, która warunkuje elastyczność. Żywe komórki tej tkanki mają ściany pierwotne o nierównomiernych zgrubieniach celulozowo-pektynowych oraz mogą zawierać chloroplasty. Dzięki takiej budowie komórek kolenchyma nie hamuje wydłużania się organów roślinnych. Ze względu na charakter zgrubień ścian komórkowych kolenchymę dzieli się na:

→ kolenchymę kątową

→ kolenchymę płatową

Sklerenchyma, zwana twardzicą, zbudowana jest z komórek, których protoplast stopniowo zanika i zamiera na skutek drewnienia (lignifikacji) ścian komórkowych. Wyróżnia się dwa typy sklerenchymy:

→ włókna (stereidy) – występują najczęściej w zespołach wzmacniających i usztywniających organy roślinne

→ komórki kamienne (sklereidy) – ściany wtórne mają jamki zwykle w postaci rozgałęzionych kanałów. Występują pojedynczo lub w małych grupach w miękiszu owoców, np. gruszy oraz są stałym składnikiem łupin nasiennych i twardych owocni, np. owocni orzechów.

 

 

Tkanki okrywające

 

W skład tkanek okrywających wchodzi:

pierwotna tkanka okrywająca, czyli skórka – jest najczęściej jednowarstwowa, zbudowana z komórek zwykle pozbawionych chloroplastów, ściśle do siebie przylegających, skórka organów nadziemnych – epiderma – jest pokryta kutykulą, której brak ryzodermie – skórce korzenia, komórki ryzodermy wykształcają długie, cienkościenne włośniki

Wymianę gazową , w której uczestniczy epiderma, warunkują aparaty szparkowe, utworzone z komórek szparkowych, w których są obecne chloroplasty. Zmiana turgoru w komórkach szparkowych powoduje zmianę ich kształtu i wielkości, co jest możliwe dzięki temu, że ściany komórek są grubsze od strony szparki.

Do wytworów epidermy należą włoski, które mogą być jedno- lub wielokomórkowe. Ze względu na funkcje, jakie mogą pełnić, dzieli je na:

włoski martwe – wypełnione powietrzem tworzą kutner, który hamuje transpirację

włoski żywe – zwiększają powierzchnię parowania

włoski wydzielnicze – wytwarzają olejki lotne (ich odmianą są włoski parzące u pokrzywy)

włoski czepne – martwe u chmielu, żywe u fasoli

 

wtórna tkanka okrywająca, czyli korkownica (peryderma) złożona z korka, felogenu i felodermy, powszechnie nazwana korkiem, chociaż w rzeczywistości korek jest głównym składnikiem perydermy i stanowi właściwą tkankę okrywającą

Korek składa się z martwych komórek, w których pomiędzy ścianą pierwotną, a wtórną odkłada się suberyn – substancja o składzie zbliżonym do kutyny, powodująca korkowacenie ścian komórkowych. Przetchlinki – otwory w korku wypełnione cienkościennymi komórkami miękiszowymi, warunkują wymianę gazową między położonymi głębiej żywymi tkankami a środowiskiem zewnętrznym.

1. Kutykula – zewnętrzna warstwa komórek skórki trudno przepuszczalna dla wody i gazów oraz chroniąca roślinę przed infekcjami.

2. Turgor – stan jędrności komórek roślinnych, będący wynikiem napięcia ścian komórkowym pod wpływem wewnętrznego ciśnienia protoplastu na ściany.

3. Suberyna – związek tłuszczowy wysycający ściany korka.