Question

Proszę o pomoc w zadaniu na religię jak wygląda dzień seminarzysty ??

Proszę o szybką odpowiedź za za naj lepszą odp. dam 15pkt

Answer 1

seminarzysta (łc. ‘szkółka drzewek’)  uczeń, absolwent seminarium duchownego lub nauczycielskiego.

 

Zwykły dzień seminarzysty wypełniony jest po brzegi. Pobudka jest o 6.00 (zobowiązani do odmawiania brewiarza wstają jeszcze wcześniej). O 6.30 następuje modlitwa poranna Kościoła – pryma, a po niej rozmyślanie. O 7.15 jest Msza św. Jednocześnie inni księża odprawiają ciche Msze przy bocznych ołtarzach.

O 8.05 jest śniadanie, a pół godziny później rozpoczynają się zajęcia, które trwają do południa. Po modlitwie południowej (sekście) jest obiad. Przez większą część obiadu i kolacji (za wyjątkiem świąt) czytana jest książka. Przy obiedzie dotyczy ona najczęściej historii Kościoła, a przy kolacji opisuje życie jakiegoś świętego. Po obiedzie następuje godzinna rekreacja. Kto akurat nie zmywa naczyń, musi przebywać na dworze. Z reguły idzie się dwójkami na spacer. W ładną pogodę można grać w piłkę nożną lub badmingtona (w zimie – w hokej na zamarzniętym stawku). Po południu młodsze roczniki mają zajęcia z języków starożytnych (łacina, greka, hebrajski), starsi natomiast, o ile się nie uczą, mogą się zająć swymi obowiązkami na rzecz seminarium. Kilku seminarzystów zajmuje się redagowaniem i wydawaniem pisma dla młodzieży niemieckiej „Der Gerade Weg” (Prosta Droga). Inni przygotowują plany pracy bądź plany ministrantów lub pracują w bibliotece. W seminarium wydaje się też pismo dla księży „Dives in omnes”, które zamieszcza między innymi teologiczne prace seminarzystów.

O 16.00 jest nieobowiązkowy podwieczorek, a o 17.15 również nieobowiązkowa Msza św. w kaplicy pałacowej, na którą jednak uczęszcza wielu seminarzystów, jeśli akurat w tym czasie nie mają pilnych obowiązków. Popołudnie kończy się Różańcem (względnie Wystawieniem Najświętszego Sakramentu lub Drogą Krzyżową) o 18.30. O 19.00 jest kolacja, a po niej rekreacja, którą można spędzić wewnątrz budynku. Jedni słuchają muzyki, drudzy grają w szachy, można też wybrać się na spacer lub pograć na pianinie (jeśli się potrafi). Wieczór kończy się wykładem duchowym o 20.15 i kompletą o 20.45. O 22.00 wszystkie światła powinny być zgaszone.

Przez cały dzień obowiązuje w seminarium milczenie. Wyjątkiem są przerwy międzylekcyjne, obie rekreacje i podwieczorek. Nieco inaczej wygląda program w środę i niedzielę. W środę popołudnie jest wolne, co niektórzy wykorzystują, by pojechać do pobliskiej Ratyzbony na zakupy albo do tamtejszej przebogatej biblioteki uniwersyteckiej.

W niedzielę natomiast głównym punktem dnia jest Msza św. solenna z diakonem i subdiakonem o godz. 10.00. Jedzenie w niedzielę jest nieco lepsze niż zwykle, do obiadu podaje się wino, a do kolacji – piwo. W niedzielę po obiedzie również jest czas wolny, tyle że o 17.00 są uroczyste nieszpory.

W sobotę jest mniej lekcji, za to po południu seminarzyści uświęcają się sprzątając ubikacje, prysznice, korytarze i sale wykładowe.

Seminarium posiada park z małym stawem. 13 maja br. ksiądz rektor poświęcił wybudowaną w ciągu dwóch miesięcy małą, ale przepiękną kapliczkę parkową Matki Bożej Fatimskiej.

W ostatnim roku powiększyła się też stolarnia, w której pracują bracia pod przewodnictwem brata Leona. To w niej wykonano wyposażenie seminaryjnej zakrystii, a także ławki dla naszych nowych kościołów w Ecône i w Reutlingen. Nieopodal stolarni znajduje się ul, miód na niedzielne śniadanie pochodzi więc z własnej pasieki. Własnej produkcji są też sok jabłkowy, masło i chleb, który piecze szef seminaryjnej kuchni – brat Józef. O porządek w zakrystii, kwiaty na ołtarzu i przygotowanie liturgii troszczy się brat Jerzy. On szyje też szaty liturgiczne; niektóre z nich trafiły również do Polski.

Każdy rok zaczyna się tygodniowymi rekolekcjami. W ciągu sześciu lat seminarium każdy seminarzysta uczestniczy raz w trzydziestodniowych rekolekcjach ignacjańskich. Ponadto tygodniowe rekolekcje odbywa się przed święceniami subdiakonatu i kapłaństwa. Co miesiąc klerycy uczestniczą w dniach skupienia (najczęściej w pierwszą sobotę miesiąca)