Question

Proszę o napisanie rozprawki na temat " Człowieka można zniszczyć, ale nie można go pokonać"


Rozprawka ma zawierać przynajmniej 5 agrumentów(rozwiniętych dosyć) wstęp przynajmniej 3 zdania i ładne zakończenie.

Agrumenty podac nie tylko z książki Stary człowiek i morze ale także z życia wziętę lub z innych książek.


Czekam.

Answer 1

Na podstawie ksiązki E.Hemingwaya pt. "Stary człowiek i morze", przykładów z życia, histori i nie tylko postaram się udowodnić prawdziwość tego stwierdzenia. Z lektury Hemingwaya Santiago podczas swojego życia pokazał, że pomimo swojego wieku, pokona siły natury.
Stary człowiek był zmęczony, niewyspany, głodny i spragniony. Mał poranione ręce, ale mimo dolegliwości pokonał rybę, by udowodnić swoją bohaterskość, czy zawziętość. Jego odwaga zdecydowała o wypłynięciu na dużą odległość od innych łodzi. Był zdany sam na siebie, nie było przy nim Manolina, który był bardzo potrzebny w trudnych chwilach. Zniszczył swoje ręce oraz psychikę, ale nie poddał się.
Santiago był wyśmiewany przez mieszkańców osady. Został nazwany przez nich "Salao", czyli pechowiec, co było najgorszą formą nazwania człwieka w wiosce. Tak więc, aby udowaodnić mieszkańcom ich błędne nastawienie do niego wypłyną w morze. Wygrał z marlinem ( wielką rybą), ale o powrót do domu Santiago z wygraną zdobyczą nie pozwoliły dotrzeć rekiny.
Innym przykładem tego zdania mogą być ludzie niepełnosprawni. Dążą oni do normalności psychicznej albo fizycznej. Nie chcą różnić się od ludzi pełnosprawnych. Nie lubią jak ktoś się nad nimi lituje lub robi z nich punkt obserwacyjny na przykład na ulicy lub w autobusie. Chcą normalnie pracować, żyć, czy też prowadzić samochód, co umożliwia im współczesna technika. Choć nie zawsze im się to udaje, to wciąż o to walczą, nie poddawają się. Marzą by w ich życiu gościło szczęście i radość. Cieszą się z każdej chwili spędzonej na tym świecie. Zawsze brną to postawionego przez siebie celu. Bardziej kochają przyrodę i wszystko co ich otacza od ludzi normalnych. Próbują zrobić wszystko, by być zadowolonym ze swojego życia i często to się im udaje. Ich życie zostało zniszczone poprzez uraz fizyczny lub psychiczny, a oni dzielnie walczą o zniwelowanie różnicy pomiędzy ludźmi pełno a niepełnosprawnymi.
Wszystkie trzy argumenty, które zamieściłam w tej pracy świadczą o bezwzględnej poprawności stwierdzenia: „Człowieka można zniszczyć, ale nie można go pokonać”.
Jestem przekonana, że twierdzi tak większość z nas, a nie wielu ma inne zdanie na ten temat.