Question

Proszę o napisanie referatu na temat sakramętu bierzmowania Proszę szybko napisać mam to na jutro PLS

Answer 1

Bierzmowanie – jeden z siedmiu sakramentów w Kościołach katolickich, starokatolickich, prawosławnych. Nazwa "bierzmowanie" powstała od łacińskiego słowa firmare "umacniać", zapożyczonego za pośrednictwem języka niemieckiego i czeskiego zapewne już w X wieku, i dodatkowo skojarzonego ze staropolskim wyrazem "bierwiono", "bierzwiono", "bierzwno" lub "bierzmo", co oznaczało belkę podtrzymującą drewniany pułap domu. Istotą tego sakramentu jest przekazanie Ducha Świętego, umocnienie wiary oraz uzdolnienie do świadczenia o niej oraz jej obrony. Jednoczy ściślej z Jezusem Chrystusem. Katolika włącza w misję ewangelizacyjną Kościoła katolickiego. Rytuał ten jest biblijną podstawą dla rzymskokatolickiego sakramentu bierzmowania. Wierni prawosławni otrzymują bierzmowanie wraz z chrztem i pierwszą Komunią już jako małe dzieci. Sakrament stosuje się też jako formę przyjęcia neofitów zmieniających wyznanie z katolicyzmu w niektórych wspólnotach (np. greckiej, w cerkwiach słowiańskich dokonuje się to przez spowiedź, wyznanie wiary i Eucharystię). Sakramentu dokonuje kapłan, ale użyte krzyżmo musi być poświęcone przez biskupa. Kapłan namaszcza czoło, dłonie, pierś, stopy bierzmowanego myronem (krzyżmem) wymawiając formułę "Pieczęć daru Ducha Świętego".

W Kościele rzymskokatolickim bierzmowanie odgrywa rolę wyznania wiary, niejako świadomego, bo dokonywanego w wieku dorosłym (lub zbliżonym do dorosłości). Pod tym względem bierzmowanie odpowiada protestanckiej konfirmacji i żydowskiej bar micwie i jest znakiem przejścia do dojrzałości religijnej. Innymi nazwami sakramentu bierzmowania są: sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, sakrament umocnienia w wierze oraz sakrament dopełnienia.

Udzielanie sakramentu jest w Kościele katolickim zarezerwowane dla biskupów i są tam oni zwyczajnymi szafarzami tego sakramentu. Nadzwyczajnym szafarzem tego sakramentu w Kościele katolickim jest każdy kapłan upoważniony do tego przez biskupa. W razie niebezpieczeństwa śmierci, sakramentu tego może udzielić każdy proboszcz lub każdy ksiądz, zgodnie z kanonem 883 kodeksu prawa kanonicznego z 1983. Ważną osobą na bierzmowaniu jest świadek. Jest on świadkiem umocnienia wiary bierzmowanego. Kładzie on prawą dłoń na prawym ramieniu bierzmowanego. Prawo kanoniczne zaleca by był nim jeden z chrzestnych[2].

Praktyka bierzmowania w kościołach starokatolickich zasadniczo nie różni się od rzymskokatolickiej. Wyjątkiem jest Kościół Katolicki Mariawitów (w Polsce), w którym sakramentu udziela się niemowlętom, bezpośrednio po chrzcie (podobnie jak w prawosławiu).