Higiena układu nerwowego ma na celu określenie warunków sprzyjających sprawnemu funkcjonowaniu układu oraz ułatwiających mu pracę. Życie każdej jednostki upływa w zespole określonych, względnie stałych warunków mieszkaniowych, rodzinnych, środowiskowych, koleżeńskich. Całokształt tych warunków nazywamy stereotypem zewnętrznym. Pod wpływem tych warunków, do których przywykliśmy, kształtuje się nasz stereotyp dynamiczny, tzn. zorganizowany i zrównoważony układ procesów wewnętrznych i skierowanych na zewnątrz stanowi on możliwie doskonałe przystosowanie do środowiska, w którym różne czynności – nawet te bardzo złożone – wykonywane są szybko, precyzyjnie i bez wysiłku – jakby automatycznie, nawykowo. Stałość warunków, unormowany tryb życia, dają poczucie spokoju, bezpieczeństwa i pewności. Są to podstawowe warunki higieny układu nerwowego. Wykształcenie się silnie utrwalonego stereotypu dynamicznego utrudnia przystosowanie się do nowych sytuacji. Zbyt gwałtowne zmiany, zwłaszcza u ludzi młodych, starych i słabszych nerwowo, mogą doprowadzić do zaburzeń nerwowych. Nieprzydatność wyuczonych wcześniej umiejętności w nowych warunkach, niemożność szybkiego tworzenia nowych przystosowań, wywołuje objawy nerwicowe. Odbija się to na całokształcie funkcjonowania różnych układów i całego organizmu; powstają wtedy schorzenia na tle nieprzystosowania: nadciśnienie, zaburzenia funkcji serca, choroby wrzodowe przewodu pokarmowego i nerwice. Praca umysłowa, jak i fizyczna jest fizjologiczną konsekwencją budowy organizmu. Warunkiem utrzymania jej wysokiej wydajności jest zachowanie właściwych proporcji między wysiłkiem a odpoczynkiem.
Higiena układu nerwowego ma na celu określenie warunków sprzyjających sprawnemu funkcjonowaniu układu oraz ułatwiających mu pracę.
Higiena układu nerwowego ma na celu określenie warunków sprzyjających sprawnemu funkcjonowaniu układu oraz ułatwiających mu pracę.
Życie każdej jednostki upływa w zespole określonych, względnie stałych warunków mieszkaniowych, rodzinnych, środowiskowych, koleżeńskich. Całokształt tych warunków nazywamy stereotypem zewnętrznym. Pod wpływem tych warunków, do których przywykliśmy, kształtuje się nasz stereotyp dynamiczny, tzn. zorganizowany i zrównoważony układ procesów wewnętrznych i skierowanych na zewnątrz stanowi on możliwie doskonałe przystosowanie do środowiska, w którym różne czynności – nawet te bardzo złożone – wykonywane są szybko, precyzyjnie i bez wysiłku – jakby automatycznie, nawykowo. Stałość warunków, unormowany tryb życia, dają poczucie spokoju, bezpieczeństwa i pewności. Są to podstawowe warunki higieny układu nerwowego.
Wykształcenie się silnie utrwalonego stereotypu dynamicznego utrudnia przystosowanie się do nowych sytuacji. Zbyt gwałtowne zmiany, zwłaszcza u ludzi młodych, starych i słabszych nerwowo, mogą doprowadzić do zaburzeń nerwowych. Nieprzydatność wyuczonych wcześniej umiejętności w nowych warunkach, niemożność szybkiego tworzenia nowych przystosowań, wywołuje objawy nerwicowe. Odbija się to na całokształcie funkcjonowania różnych układów i całego organizmu; powstają wtedy schorzenia na tle nieprzystosowania: nadciśnienie, zaburzenia funkcji serca, choroby wrzodowe przewodu pokarmowego i nerwice.
Praca umysłowa, jak i fizyczna jest fizjologiczną konsekwencją budowy organizmu. Warunkiem utrzymania jej wysokiej wydajności jest zachowanie właściwych proporcji między wysiłkiem a odpoczynkiem.
Higiena układu nerwowego ma na celu określenie warunków sprzyjających sprawnemu funkcjonowaniu układu oraz ułatwiających mu pracę.