Prosiłabym o komentarz biblijny do Ewangelii ŁK 22,14-23.56 Potrzebuję na poniedziałek (29.03.2010.) Proszę o pomoc! Daję 13 punktów.
Zgłoś nadużycie!
Wiele razy w ciągu swego życia Jezus wchodził do Jerozolimy na Święto Paschy. Dzisiejsze wejście jest ostatnie i jedyne w swoim rodzaju. Tym razem lud pobudzony Duchem Świętym przyjmuje Go entuzjastycznie, wykrzykując: Hosanna, Synowi Dawidowemu! Musi spełnić się wszystko, co zostało o Nim napisane. Hierarchia kapłańska, faryzeusze, uczeni w Piśmie w Jerozolimie są poważnie zaniepokojeni: trzeba z Nim skończyć. Lepiej niech umrze jeden za cały naród. Rzeczywiście. Arcykapłan rozpoznał, że moment jest właściwy. Jezus, wchodząc uroczyście do Jerozolimy, idzie wziąć ją w posiadanie. Przychodzi do swojej własności jak Oblubieniec po oblubienicę. Arcykapłani, faryzeusze, nie wierząc Jezusowi, odrzucając Go, staną się narzędziami tego, co Bóg zamierzył. Jezus nabędzie Oblubienicę za cenę swojego życia i swojej krwi. Tą liturgią wchodzimy w Wielki Tydzień. Czujmy się zaproszeni, aby przez wiarę i z wiarą, iść za Jezusem wraz z Kościołem sprawującym Liturgię. Czas przygotowania Świąt Paschalnych niech będzie wpatrywaniem się w Jezusa, kontemplowaniem Tego, który nas zbawia, dając Swoje życie za nas – grzeszników. Egeria, pątniczka, podaje w swojej relacji, że już około czterechsetnego roku w Jerozolimie odtwarzano w formie dramatycznej wjazd Jezusa do Jerozolimy. Liturgia Kościoła to nie teatr, ale uaktualnienie w mocy Ducha Świętego dla nas i z nami tego, czego Jezus dokonał raz na zawsze – Jego Paschy. Świętujmy więc z wiarą i radością pojawienie się w Kościele wywyższonego Pana Jezusa Chrystusa. Poświęcimy dzisiaj gałązki palmy, oliwki lub nasze palmy w polskiej wersji. Zależnie od tradycji, będą one albo zdobiły krzyże w naszych mieszkaniach, aby krzyż naszego życia mógł być błogosławiony. Albo złożymy je na grobach naszych bliskich zmarłych z wiarą w ciała zmartwychwstanie. Inni jeszcze ozdobią poświęconą palmą drzwi swoich domów. Niech głoszą one innym ludziom, że mieszka tutaj chrześcijanin, który doświadczył, że Jezus z miłości oddał za niego życie i że zmartwychwstał i żyje. I dlatego warto być chrześcijaninem.
Hierarchia kapłańska, faryzeusze, uczeni w Piśmie w Jerozolimie są poważnie zaniepokojeni: trzeba z Nim skończyć. Lepiej niech umrze jeden za cały naród. Rzeczywiście. Arcykapłan rozpoznał, że moment jest właściwy. Jezus, wchodząc uroczyście do Jerozolimy, idzie wziąć ją w posiadanie. Przychodzi do swojej własności jak Oblubieniec po oblubienicę. Arcykapłani, faryzeusze, nie wierząc Jezusowi, odrzucając Go, staną się narzędziami tego, co Bóg zamierzył. Jezus nabędzie Oblubienicę za cenę swojego życia i swojej krwi. Tą liturgią wchodzimy w Wielki Tydzień. Czujmy się zaproszeni, aby przez wiarę i z wiarą, iść za Jezusem wraz z Kościołem sprawującym Liturgię. Czas przygotowania Świąt Paschalnych niech będzie wpatrywaniem się w Jezusa, kontemplowaniem Tego, który nas zbawia, dając Swoje życie za nas – grzeszników.
Egeria, pątniczka, podaje w swojej relacji, że już około czterechsetnego roku w Jerozolimie odtwarzano w formie dramatycznej wjazd Jezusa do Jerozolimy. Liturgia Kościoła to nie teatr, ale uaktualnienie w mocy Ducha Świętego dla nas i z nami tego, czego Jezus dokonał raz na zawsze – Jego Paschy. Świętujmy więc z wiarą i radością pojawienie się w Kościele wywyższonego Pana Jezusa Chrystusa.
Poświęcimy dzisiaj gałązki palmy, oliwki lub nasze palmy w polskiej wersji. Zależnie od tradycji, będą one albo zdobiły krzyże w naszych mieszkaniach, aby krzyż naszego życia mógł być błogosławiony. Albo złożymy je na grobach naszych bliskich zmarłych z wiarą w ciała zmartwychwstanie. Inni jeszcze ozdobią poświęconą palmą drzwi swoich domów. Niech głoszą one innym ludziom, że mieszka tutaj chrześcijanin, który doświadczył, że Jezus z miłości oddał za niego życie i że zmartwychwstał i żyje. I dlatego warto być chrześcijaninem.