1.Opisz dokładnie krajobraz, z którym oracz obcuje na co dzień. 2. Jaki topos przywołuje Kochanowski do opisu krajobrazu? Wskaż genezę tego toposu. Panna XII Wsi spokojna, wsi wesoła, Który głos twej chwale zdoła]? Kto twe wczasy, kto pożytki Może wspomnieć za raz wszytki? Człowiek w twej pieczy uczciwie Bez wszelakiej lichwy żywie; Pobożne jego staranie I bezpieczne nabywanie. Inszy sie ciągną przy dworze Albo żeglują przez morze Gdzie człowieka wicher pędzi, A śmierć bliżej niż na piędzi. Najdziesz, kto w płat języka dawa, A radę na funt przedawa; Krwią drudzy zysk oblewają, Gardła na to odważają. Oracz pługiem zarznie w zięmię; Stąd i siebie, i swe plemię, Stąd roczną czeladź i wszytek Opatruje swój dobytek. Jemu sady obradzają, Jemu pszczoły miód dawają; Nań przychodzi z owiec wełna I zagroda jagniąt pełna. On łąki, on pola kosi, A do gumna wszytko nosi. Skoro też siew odprawiemy, Komin wkoło obsiędziemy. Tam już pieśni rozmaite, Tam będą gadki pokryte, Tam trefne plęsy z ukłony, Tam i cenar, tam i goniony. A gospodarz wziąwszy siatkę, Idzie mrokiem na usadkę Albo sidła stawia w lesie; Jednak zawżdy co przyniesie. W rzece ma gęste więcierze, Czasem wędą ryby bierze; A rozliczni ptacy wkoło Ozywają sie wesoło. Stada igrają przy wodzie, A sam pasterz, siedząc w chłodzie, Gra w piszczałkę proste pieśni; A faunowie skaczą leśni. Zatym sprztna gospodyni O wieczerzej pilność czyni, Mając doma ten dostatek, Że sie obejdzie bez jatek. Ona sama bydło liczy, Kiedy, z pola idąc, ryczy, Ona i spuszczać pomoże; Męża wzmaga, jako może A niedorośli wnukowie, Chyląc sie ku starszej głowie, Wykną przestawać na male[, Wstyd i cnotę chować w cale. Dzień tu ale jasne zorze Zapadłyby znowu w morze, Niżby mój głos wyrzeki wszytki Wieśne wczasy i pożytki.