Potrzebuje referatu wyjasnienie cytatu : ,, Musicie od siebie wymagac , nawet gdyby inni od was nie wymagali To ma byc na jakis 2 str a4 Z neta
kama595
Musicie od siebie wymagac, chocby inni od was nie wymagali Niech te słowa Jana Pawła II beda mottem przewodnim tego pisma – wydania specjalnego, zwiazanego z 30 rocznica wyboru Karola Wojtyły na Stolice Piotrowa. Wsród wielu wybitnych dokonan Sługi Bo¿ego Ojca Swietego Jana Pawła II jest równie¿ obszar wychowania młodych, który był dla Papie¿a dziedzina wyjatkowej odpowiedzialnosci przed Bogiem. Jan Paweł II nieustannie kształtował młode pokolenie. Traktował je jako nadzieje Koscioła i przyszłosc swiata. Apelował do młodych, aby nie lekali sie młodosci, głebokich pragnien szczescia, prawdy i piekna, aby własne powołanie ¿yciowe budowali na poszanowaniu prawdy, godnosci i praw osoby ludzkiej, aby wreszcie poszukiwali Chrystusa i kochali Go jako Tego, który nigdy nie zawodzi. Jan Paweł II stawiał przy tym konkretne wymagania. Przestrzegał, aby młodzi nie uciekali od odpowiedzialnosci w ułude alkoholu, narkotyków, indywidualizmu i wirtualnego swiata, w przelotne zwiazki nie prowadzace do mał¿enstwa i zało¿enia rodziny, aby nie stawali po stronie obojetnosci, cynizmu czy cwaniactwa, aby przede wszystkim nigdy nie stali sie Bogiem dla samych siebie. Usilnie prosił, aby wymagali od siebie, nawet gdyby inni od nich nie wymagali. Poszukiwał młodych wytrwale, szczególnie intensywnie podczas Swiatowych Dni Młodzie¿y. Młodzi przychodzili do niego, a on oddawał ich Chrystusowi ¿yjacemu w Kosciele. Przypominał, ¿e na pokoleniu dorosłych cia¿y niezbywalny obowiazek stałego towarzyszenia młodym na drodze zdobywania wartosci, poprzez madrosc słowa i niesprzeczne z nim swiadectwo ¿ycia. W przeciwnym razie dysonans słów i ¿ycia prowadzi nieuchronnie do odrzucenia przez młodych nieautentycznej postawy. Dzieki owej wewnetrznej spójnosci słowa i postawy, z taka intensywnoscia obserwowanej przez młodych w ¿yciu Ojca Swietego, który wobec Boga stale przyjmował postawe wychowanka, stał sie on niekwestionowanym wzorem wychowawcy. Młodzie¿ widziała w nim czytelny znak Bo¿ego Ojcostwa. Był tak¿e swiadkiem, ¿e młodosc nie jest kwestia wieku, lecz przylgnieciem do swiata Boga, który ka¿dego, wszystko i stale odnawia, czyniac młodym. Wsłuchajmy sie w słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II do młodzie¿y w Czestochowie, 15 sierpnia 1991 roku: ,,Wzrastac, dojrzewac: oto zadanie młodego człowieka. W sferze biologicznej zastój, brak rozwoju jest znakiem rozpoczynajacej sie starosci. To samo prawo odnosi sie do ¿ycia duchowego. Ró¿nica jest tylko jedna: duch nie zna biologicznych ograniczen wzrostu. I własnie dlatego mo¿e nie podlegac procesowi starzenia sie. Drogie dziewczeta i chłopcy, oto zadanie, jakie wam zostawia Matka Bo¿a: wzrastajcie jako osoby, rozwijajcie talenty własciwe dla ciała i dla duszy, wzrastajcie jako chrzescijanie w da¿eniu do swietosci; wzrastajcie jako swiadkowie Chrystusa, który jest ,,swiatłoscia swiata” (J 8,12). Drodzy młodzi przyjaciele, ,,otrzymaliscie ducha przybrania za synów” (Rz 8,15). Nie zmarnujcie tego wspaniałego dziedzictwa! Badzcie wymagajacy wobec otaczajacego was swiata, ale przede wszystkim wymagajcie od siebie samych. Jestescie synami Bożymi: badzcie z tego dumni! (…) Chrystus wzywa was do rzeczy wielkich. Nie sprawcie Mu zawodu, bo w ten sposób wy sami spotkalibyscie sie z zawodem. Z moca, która obdarza was Chrystus, mówcie wszystkim ludziom, ¿e Bóg pragnie uczynic ka¿dego człowieka swoim synem. Wasze swiadectwo niech bedzie zaczynem nowego swiata, którego pragnie ka¿dy człowiek: swiata prawdziwie sprawiedliwego, solidarnego i braterskiego”. Zastanówmy sie, czy przynależymy do pokolenia JP2? Czy, bez wzgledu na wiek, identyfikujemy sie z
Niech te słowa Jana Pawła II beda mottem przewodnim tego pisma – wydania specjalnego,
zwiazanego z 30 rocznica wyboru Karola Wojtyły na Stolice Piotrowa.
Wsród wielu wybitnych dokonan Sługi Bo¿ego Ojca Swietego Jana Pawła II jest równie¿ obszar
wychowania młodych,
który był dla Papie¿a dziedzina wyjatkowej odpowiedzialnosci przed Bogiem.
Jan Paweł II nieustannie kształtował młode pokolenie. Traktował je jako nadzieje Koscioła i przyszłosc
swiata. Apelował
do młodych, aby nie lekali sie młodosci, głebokich pragnien szczescia, prawdy i piekna, aby własne
powołanie ¿yciowe budowali
na poszanowaniu prawdy, godnosci i praw osoby ludzkiej, aby wreszcie poszukiwali Chrystusa i kochali
Go jako Tego,
który nigdy nie zawodzi.
Jan Paweł II stawiał przy tym konkretne wymagania. Przestrzegał, aby młodzi nie uciekali od
odpowiedzialnosci w ułude
alkoholu, narkotyków, indywidualizmu i wirtualnego swiata, w przelotne zwiazki nie prowadzace do
mał¿enstwa i zało¿enia
rodziny, aby nie stawali po stronie obojetnosci, cynizmu czy cwaniactwa, aby przede wszystkim nigdy nie
stali sie Bogiem
dla samych siebie. Usilnie prosił, aby wymagali od siebie, nawet gdyby inni od nich nie wymagali.
Poszukiwał młodych wytrwale,
szczególnie intensywnie podczas Swiatowych Dni Młodzie¿y. Młodzi przychodzili do niego, a on oddawał
ich Chrystusowi
¿yjacemu w Kosciele.
Przypominał, ¿e na pokoleniu dorosłych cia¿y niezbywalny obowiazek stałego towarzyszenia młodym na
drodze zdobywania
wartosci, poprzez madrosc słowa i niesprzeczne z nim swiadectwo ¿ycia. W przeciwnym razie dysonans
słów i ¿ycia
prowadzi nieuchronnie do odrzucenia przez młodych nieautentycznej postawy.
Dzieki owej wewnetrznej spójnosci słowa i postawy, z taka intensywnoscia obserwowanej przez młodych
w ¿yciu Ojca
Swietego, który wobec Boga stale przyjmował postawe wychowanka, stał sie on niekwestionowanym
wzorem wychowawcy.
Młodzie¿ widziała w nim czytelny znak Bo¿ego Ojcostwa. Był tak¿e swiadkiem, ¿e młodosc nie jest
kwestia wieku, lecz
przylgnieciem do swiata Boga, który ka¿dego, wszystko i stale odnawia, czyniac młodym.
Wsłuchajmy sie w słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II do młodzie¿y w Czestochowie, 15 sierpnia
1991 roku:
,,Wzrastac, dojrzewac: oto zadanie młodego człowieka. W sferze biologicznej zastój, brak rozwoju jest
znakiem rozpoczynajacej
sie starosci. To samo prawo odnosi sie do ¿ycia duchowego. Ró¿nica jest tylko jedna: duch nie zna
biologicznych
ograniczen wzrostu. I własnie dlatego mo¿e nie podlegac procesowi starzenia sie. Drogie dziewczeta i
chłopcy, oto zadanie, jakie wam zostawia Matka Bo¿a: wzrastajcie jako osoby, rozwijajcie talenty
własciwe dla ciała
i dla duszy, wzrastajcie jako chrzescijanie w da¿eniu do swietosci; wzrastajcie jako swiadkowie
Chrystusa, który jest
,,swiatłoscia swiata” (J 8,12). Drodzy młodzi przyjaciele, ,,otrzymaliscie ducha przybrania za
synów” (Rz 8,15). Nie
zmarnujcie tego wspaniałego dziedzictwa! Badzcie wymagajacy wobec otaczajacego was swiata, ale
przede wszystkim
wymagajcie od siebie samych. Jestescie synami Bożymi: badzcie z tego dumni! (…) Chrystus
wzywa was do rzeczy
wielkich. Nie sprawcie Mu zawodu, bo w ten sposób wy sami spotkalibyscie sie z zawodem. Z moca, która
obdarza
was Chrystus, mówcie wszystkim ludziom, ¿e Bóg pragnie uczynic ka¿dego człowieka swoim synem.
Wasze swiadectwo
niech bedzie zaczynem nowego swiata, którego pragnie ka¿dy człowiek: swiata prawdziwie
sprawiedliwego,
solidarnego i braterskiego”.
Zastanówmy sie, czy przynależymy do pokolenia JP2? Czy, bez wzgledu na wiek, identyfikujemy sie z