Potrzebuję referat ok. str. A5 na temat : pierwsze ogniwo galwaniczne (bateria ).Daję NAJ .Pliiss tylko szybko bo to na jutro . Tylko to nie na historie tylko technike :)
Ogniwo galwaniczne jest to urządzenie zamieniające bezpośrednio energię chemiczna na energię elektryczną prądu stałego. Proces ten następuje w wyniku reakcji elektrochemicznych (tzn. reakcji chemicznych z oddawaniem lub przyłączaniem elektronów).Ogniwo zasadniczo składa się z dwóch elektrod zanurzonych w roztworze odpowiedniego elektrolitu (tzn. substancji, której cząsteczki w roztworze ulegają dysocjacji elektrolitycznej, czyli rozpadowi na pary jonów dodatnich i ujemnych). Właśnie jony powstałe w wyniku dysocjacji warunkują powstawanie na powierzchniach elektrod podwójnych warstw elektrycznych. Wskutek tego elektroda zyskuje pewien potencjał względem roztworu (tzw. napięcie kontaktowe). Połączenie zewnętrznym przewodnikiem elektrod o różnym potencjale względem roztworu, zanurzonych w roztworze elektrolitycznym, powoduje przepływ prądu przez przewodnik.
Pierwsze ogniwa galwaniczne znane były prawdopodobnie już w III w p.n.e. Wskazują na to wykopaliska archeologiczne. Pierwszym odkrytym tą drogą ogniwem było znalezisko W. Koeniga z 1936 r. w Chudżat Rabua (koło Bagdadu). Było to naczynie z palonej gliny z tkwiącym wewnątrz walcem miedzianym mocno zżartym przez korozję (jakiej ulegają metale w zetknięciu np. z kwasami). Koenig przypuszczał, że było to ogniwo galwaniczne. Opisał je w książce wydanej w kilka lat po znalezieniu tajemniczego naczynia (znalezisko Koeniga uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej, zanim zostało zbadane).
W latach sześćdziesiątych archeologowie znowu znaleźli podobny przedmiot w okolicach Bagdadu, a następnie kilkadziesiąt elementów składowych owych tajemniczych urządzeń (pręty miedziane i żelazne oraz odpowiednie korki bitumiczne). Wiek tych znalezisk szacuje się na połowę III w. p.n.e. Odżyła wtedy hipoteza Koeniga, że były do ogniwa galwaniczne. Dla jej poparcia zrekonstruowano owe hipotetyczne ogniwa galwaniczne i wypełniono je roztworami kwasów znanych w tamtych czasach w Mezopotamii (kwasami: octowym, cytrynowym i winnym). Urządzenia działały. ...
Ogniwo galwaniczne jest to urządzenie zamieniające bezpośrednio energię chemiczna na energię elektryczną prądu stałego. Proces ten następuje w wyniku reakcji elektrochemicznych (tzn. reakcji chemicznych z oddawaniem lub przyłączaniem elektronów).Ogniwo zasadniczo składa się z dwóch elektrod zanurzonych w roztworze odpowiedniego elektrolitu (tzn. substancji, której cząsteczki w roztworze ulegają dysocjacji elektrolitycznej, czyli rozpadowi na pary jonów dodatnich i ujemnych). Właśnie jony powstałe w wyniku dysocjacji warunkują powstawanie na powierzchniach elektrod podwójnych warstw elektrycznych. Wskutek tego elektroda zyskuje pewien potencjał względem roztworu (tzw. napięcie kontaktowe). Połączenie zewnętrznym przewodnikiem elektrod o różnym potencjale względem roztworu, zanurzonych w roztworze elektrolitycznym, powoduje przepływ prądu przez przewodnik.
Pierwsze ogniwa galwaniczne znane były prawdopodobnie już w III w p.n.e. Wskazują na to wykopaliska archeologiczne. Pierwszym odkrytym tą drogą ogniwem było znalezisko W. Koeniga z 1936 r. w Chudżat Rabua (koło Bagdadu). Było to naczynie z palonej gliny z tkwiącym wewnątrz walcem miedzianym mocno zżartym przez korozję (jakiej ulegają metale w zetknięciu np. z kwasami). Koenig przypuszczał, że było to ogniwo galwaniczne. Opisał je w książce wydanej w kilka lat po znalezieniu tajemniczego naczynia (znalezisko Koeniga uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej, zanim zostało zbadane).
W latach sześćdziesiątych archeologowie znowu znaleźli podobny przedmiot w okolicach Bagdadu, a następnie kilkadziesiąt elementów składowych owych tajemniczych urządzeń (pręty miedziane i żelazne oraz odpowiednie korki bitumiczne). Wiek tych znalezisk szacuje się na połowę III w. p.n.e. Odżyła wtedy hipoteza Koeniga, że były do ogniwa galwaniczne. Dla jej poparcia zrekonstruowano owe hipotetyczne ogniwa galwaniczne i wypełniono je roztworami kwasów znanych w tamtych czasach w Mezopotamii (kwasami: octowym, cytrynowym i winnym). Urządzenia działały. ...