Potrzebuję przemówienie na komers . Ma zwierać podziękowanie dla nauczycieli , cos tam do uczniow ze miło było ale sie skończyło...:) Coś w tym stylu ;)
chomis
Szanowni Panowie Dyrektorzy! Drodzy wychowawcy! Czcigodni nauczyciele, goście, rodzice, koleżanki i koledzy! Gdyby dziś, po trzech latach nauki w naszej szkole, jakiś głos człowieczy, spytał nas: Dziewczyno, chłopcze, cóż masz w ręku, cóżeś osiągnął podróżniku penetrujący tajniki wiedzy? Odpowiedzielibyśmy: siłę, by zwalczać przeciwności losu, rozwagę wypracowaną w szkolnej ławie. To dzięki Wam Szanowni nauczyciele, przyszłość otworzyła przed nami swe wrota. Wiedza, którą nam przekazywaliście utwierdziła w nas takie oto przekonanie: "Chcesz być kimś w życiu, to się ucz abyś nie zginął w tłumie, Nauka to potęgi klucz, W tym moc , kto więcej umie." Oto pod waszym czujnym okiem pochwyciliśmy cel naszej drogi, która wiedzie do dorosłości poprzez wichry życia i zdradzieckie huragany. Pouczani wskazówkami i radami, jakich nam udzielaliście, potrafimy odnaleźć jaskrawą gwiazdę, wskazującą w meandrach życia szlak prosty, prawy, nasycony pragnieniem walki nad doskonaleniem cech swej osobowości. Opuszczamy mury tej szkoły z rozkazem nieustraszonego poszukiwania dobroci, miłości, cnoty. Dziś już wiemy, że nauka jest dla ducha światłem, które jarzy się w mroku. Będziemy Was wspominać z życzliwością drogie koleżanki i koledzy, będziemy wracać myślami do naszej drogiej szkoły, która jest w wielkiej europejskiej rodzinie malutkim ziarenkiem, ale jakże znaczącym. Z tego ziarenka wyrośnie silna osobowość, którą trudno będzie złamać, bo jej siłę stanowi solidna wiedza i życiowa mądrość.
Drodzy wychowawcy!
Czcigodni nauczyciele, goście, rodzice, koleżanki i koledzy!
Gdyby dziś, po trzech latach nauki w naszej szkole, jakiś głos człowieczy, spytał nas:
Dziewczyno, chłopcze, cóż masz w ręku, cóżeś osiągnął podróżniku penetrujący tajniki wiedzy? Odpowiedzielibyśmy: siłę, by zwalczać przeciwności losu, rozwagę wypracowaną w szkolnej ławie.
To dzięki Wam Szanowni nauczyciele, przyszłość otworzyła przed nami swe wrota. Wiedza, którą nam przekazywaliście utwierdziła w nas takie oto przekonanie:
"Chcesz być kimś w życiu, to się ucz
abyś nie zginął w tłumie,
Nauka to potęgi klucz,
W tym moc , kto więcej umie."
Oto pod waszym czujnym okiem pochwyciliśmy cel naszej drogi, która wiedzie do dorosłości poprzez wichry życia i zdradzieckie huragany. Pouczani wskazówkami i radami, jakich nam udzielaliście, potrafimy odnaleźć jaskrawą gwiazdę, wskazującą w meandrach życia szlak prosty, prawy, nasycony pragnieniem walki nad doskonaleniem cech swej osobowości.
Opuszczamy mury tej szkoły z rozkazem nieustraszonego poszukiwania dobroci, miłości, cnoty. Dziś już wiemy, że nauka jest dla ducha światłem, które jarzy się w mroku.
Będziemy Was wspominać z życzliwością drogie koleżanki i koledzy, będziemy wracać myślami do naszej drogiej szkoły, która jest w wielkiej europejskiej rodzinie malutkim ziarenkiem, ale jakże znaczącym. Z tego ziarenka wyrośnie silna osobowość, którą trudno będzie złamać, bo jej siłę stanowi solidna wiedza i życiowa mądrość.