Question

Potrzebne mi wypracowanie na temat sakramentu małżeństwa lub sakramentu święceń. Ktoś pomoże? :)

Answer 1

Http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TA/TAP/malzenstwo1.html
Tutaj to znajdziesz troche tam tego jest dla tedo nie kopiuję !

Answer 2

Małżeństwo sakramentalne – sakrament w Kościele katolickim, starokatolickim, prawosławnym oraz anglikańskim. Kościoły protestanckie nie uważają małżeństwa za sakrament, choć podkreślają jego świętość.
Tradycyjna teologia katolicka za główny cel małżeństwa uważa wzajemną pomoc oraz wychowywanie dzieci, a za cele drugorzędne – zaspokajanie pożądliwości. We współczesnym nauczaniu Kościoła cele drugorzędne zostały dowartościowane, ale Kościół sprzeciwia się stosowania sztucznych środków antykoncepcyjnych na rzecz naturalnego planowania rodziny, uznając, że to ostatnie można wykorzystać dla powstrzymania prokreacji lub dla jej wspomagania, natomiast antykoncepcja upośledza prokreację. Kościół sprzeciwia się rozwodom, dopuszczając separację.

Kościół katolicki uznaje, iż tylko związek mężczyzny i kobiety, zawierany na całe ich życie, wolno nazywać małżeństwem i żaden inny związek ludzi nie może być przyrównywany do małżeństwa. Według Kościoła tylko tak rozumiane małżeństwo leży u podstaw rodziny. Katolicy wierzą, iż przysięgę małżeńską wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła i tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich.

Szafarzami są sami małżonkowie. Kapłan (lub diakon) jest tylko świadkiem urzędowym zawarcia sakramentu. Zawarcie małżeństwa polega na tym, że mężczyzna i kobieta składają sobie przysięgę wzajemnej, wiernej i dozgonnej miłości. Nowożeńcy wypowiadają następujące słowa: Ja, N., biorę ciebie. N., za żonę (męża) i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż, Panie Boże Wszechmogący, w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci. Po złożeniu sobie przysięgi miłości przez nowożeńców, kapłan oświadcza: «Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela». Małżeństwo przez was zawarte, ja powagą Kościoła potwierdzam i błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

W Kościele rzymskokatolickim, ślub kościelny wiąże młodą parę w świetle prawa kanonicznego prowadząc do powstania małżeństwa. Zgodnie z dogmatami religii katolickiej małżeństwo jest zawierane przed obliczem Boga i jest nierozerwalne, aż do śmierci jednego z małżonków. Może zostać uznane za nieważne, jeżeli odpowiednia instytucja prawa kanonicznego uzna, że zostało zawarte z naruszeniem odpowiednich kanonów.

Kościół katolicki uznaje, iż ważnym związkiem chrześcijan może być tylko związek sakramentalny. Według nauki katolickiej małżeństwo jest nierozerwalne, to znaczy rozwiązuje je wyłącznie śmierć jednego z małżonków. Jednakże sporny był w prawie kanonicznym moment, od którego małżeństwo staje się nierozwiązywalne. Ostatecznie, co najmniej od czasów Benedykta XIV (połowa XVIII w.) przyjmuje się, iż momentem tym jest podjęcie – jak to określa kodeks prawa kanonicznego – aktu małżeńskiego. Jeśli jednak nie zostały spełnione wszystkie warunki ważności małżeństwa, przed sądem biskupim może zostać stwierdzona jego nieważność. Przyczyny nieważności można podzielić na 3 grupy:

* przeszkody – pewne okoliczności (mające charakter obiektywny), które wykluczają ważność
* wady zgody małżeńskiej – sytuacje, gdy wola na zawarcie związku jest ograniczona
* braki w formie zawierania związku
Obecne prawo kanoniczne wylicza 12 przeszkód małżeńskich:

* zbyt niski wiek w momencie zawierania związku;
* trwała, przynajmniej względna (z określonym partnerem) niezdolność dokonania stosunku małżeńskiego (impotencja), istniejąca w momencie zawierania związku;
* związanie węzłem poprzedniego małżeństwa;
* różnica religii (przeszkoda podlega dyspensie); nie zachodzi, gdy różnica dotyczy innego wyznania chrześcijańskiego;
* przyjęcie przez mężczyznę święceń;
* złożenie przynajmniej przez jedną z osób ślubów zakonnych;
* uprowadzenie lub pozbawienie wolności dla zawarcia małżeństwa (chyba że później śluby zostaną w sposób wolny potwierdzone);
* spowodowanie śmierci uprzedniego małżonka swojego lub partnera w celu zawarcia nowego małżeństwa;
* bliskie pokrewieństwo – związek zawsze nieważny w linii prostej; w linii bocznej nieważne od drugiego do czwartego stopnia (dla trzeciego i czwartego stopnia możliwa dyspensa);
* pokrewieństwo prawne czyli adopcja – nieważność w linii prostej lub w linii bocznej drugiego stopnia;
* powinowactwo w linii prostej;
* pozostawanie z bliskim krewnym (pierwszy stopień linii prostej) drugiej strony w nieważnym małżeństwie lub trwałym i publicznym konkubinacie;
* pokrewieństwo duchowe (grekokatolicy).

Fakty powyższe są nazywane przeszkodami zrywającymi, gdyż ich stwierdzenie skutkuje albo niemożnością zawarcia związku (z wyjątkiem możliwych dyspens), albo stwierdzeniem nieważności.