Question

Porównaj koncepcje bóstwa w mitologii i boga w biblii

Answer 1

           Człowiek, szukając odpowiedzi na pytania: ,,Kim jestem?”, ,,Czy rządzą mną siły nadprzyrodzone?”, zasięgał do wielu źródeł, by dowiedzieć się prawdy i uzyskać informacje na nurtujące go pytania. W tym celu zasięgał do mitologii Starożytnych Greków oraz Biblii, aby poznać te diametralnie odmienne światy.
           Greckie bóstwa, według mitologii, były ludźmi o nieodmiennej budowie ciała, nienagannych cechach na pierwszy rzut oka i nieskazitelnej urodzie. Jednak, żeby mogli oni tacy być (uwzględniając w tym również nieśmiertelność), musieli pić nektar i jeść ambrozję. Bóg natomiast jest bezpostaciowy, jednakże przyjmował on różne postaci, oraz nieśmiertelny.
            Obraz Boga ukazuje go jako wszechmogącego, wszechwiedzącego, wszechobecnego, sprawiedliwego, doskonałego itd. Natomiast w mitologii każdy Bóg miał cechy, które były jego przynależnością i automatycznie były z nim kojarzone, lecz nie posiadali oni absolutnych boskich cnót. Byli oni skłóceni i zawzięci, co może ilustrować mit o Parysie (,,złote jabłko z napisem: Dla Najpiękniejszej”), w którym to  miał on za zadanie wybrać tą, która ma najwspanialszą urodę spośród trzech: Hery, Ateny i Afrodyty. Każda w zamian za to obiecywała mu inne dobra, lecz ostatecznie wybrał ona Afrodytę, która ofiarowała mu za żonę najpiękniejszą kobietę na Ziemi – Helenę. Przez jego wybór Hera i Atena znienawidziły Parysa oraz całą jego ojczyznę – Troję.
            Greccy bogowie krzywdzili ludzi i nie lubili ich. Sprawiało im przyjemność drwienie z nich. Bóg jednak miał na uwadze ludzkie dobro i chciał dla nich jak najlepiej, np.:
„(…) Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od Ciebie
i nie zachwieje się moje przymierze pokoju, mówi Pan, który ma litość nad Tobą (…)”
                                                                    Księga Izajasza (54, 10)
             Tak więc mitologia oraz Biblia ukazują dwa w pewnych aspektach podobne, lecz odmienne światy Boga i bóstw, co może skłaniać jednostkę do głębszych refleksji nad sobą, swoimi priorytetami i życiem.