Question

POMÓŻCIE, PROSZE. JAKI MACIE POMYSŁ NA DOKOŃCZENIE TEGO OPOWIADANIA ?
To był jeden z tych sennych jesiennych dni, kiedy nie wiadomo co ze sobą zrobić.Siedziałam w swoim pokoju, bezmyślnie wpatrując się w monitor komputera. Gdyby nie to, że nagle zabrakło prądu,spędziłabym w ten sposób pewnie jeszcze kilka godzin. A tak, w gruncie rzeczy zadowolona z obrutu sprawy zmusiłam się do wyjścia z domu. Ubrałam moją starą, trochę podziurawioną kurtkę. Nie przejmowałam się zbytnio tym jak wyglądam. Odkąd zmarł mój ojciec - jedyna bliska mi osoba - nie przejmowałam się praktycznie niczym. Nie zajmowałam sobie głowy również pięniędzmi, ponieważ moja daleka rodzina jest okropnie bogata, więc co tydzień wysyłali mi kilkaset złotych. Możnaby pomyśleć że moje życie jest cudowne, bezstresowe.. nic bardziej mylnego. Co z tego że mogłabym mieć prawie wszystko co chcę, skoro jestem kompletnie sama... żadnych przyjaciół, znajomych. nawet sąsiedzi omijają mnie wielkim łukiem.. jestem beznadziejna...Dolałam wody psu i gdy już miałam otwierać drzwi, zadzwonił mój telefon.Nie mam pojęcia dlaczego, ale przestraszyłam się. Nawet bardzo. Powili podeszłam do komórki, mając nadzieję, że ktoś na drugiej lini się rozłączy.. niestety nic z tego.Na ekranie wyświetlał się jakiś kompletnie nie znany mi numer. 'Czego się tak boisz ?' zadawałam sobie to pytanie w głowie na które niestety nie mogłam znaleźć odpowiedzi.Toczyłam ze sobą bitwę. Odebrać czy nie odebrać? Nareszcie się przełamałam. Przejechałam palcem po ekranie i przyłożyłam telefon do ucha. Zaraz coś się stanie. Czułam to.
- Tak słucham ? - powiedziałam drżącym głosem.
Idealnie gdy wypowiedziałam te 2 słowa, rozładował mi się telefon. Nie, nie, nie ! Czemu one zawsze muszę rozładowywać się w takich momentach?!Jak najszybciej pobiegłam do kuchni, gdzie zamierzałam podłączyć urządenie. Uruchomiłam telefon. Chciałam jak najszybciej oddzwonić do tej tajemniczej osoby.Dziwne. Jeszcze przed chwilą dałabym wszystko żeby tylko nie odebrać telefonu, a teraz ? Na prawdę jestem nienormalna. Weszłam w połączenia. Nie mogłam w to uwierzyć.Nie było tam ani śladu. Ostatnie połączenie wykonywane było 2 dp temu, do pizzeri. Zaczęłam bać się jeszcze mocniej, lecz postanowiłam o tym zapomnieć.

Answer 1

Zostawiłam telefon podpięty do ładowarki, a sama wybrałam się na wcześniej planowany spacer. Poszłam w moje ulubione miejsce- do lasu. Usiadłam jak zwykle na kamieniu, który otaczały wysokie krzaki, tworząc mój własny, leśny bunkier. Lubiłam tam przesiadywać i myśleć o czymkolwiek.. Mimo postanowienia, po głowie wciąż motały mi się myśli, czyj to był numer, i co ode mnie ten ktoś chciał.. Siedziałam tam jeszcze długo wpatrując się w mrówki chodzące po kamieniu obok. Z tej melancholii wyrwał mnie gwałtowny wiatr, a gdy spojrzałam na niebo, zobaczyłam ciemne chmury- będzie padać. Zerwałam się na równe nogi i szybkim krokiem powróciłam do domu. Zdążyłam tuż przed deszczem. Poszłam do kuchni, żeby zrobić sobie kakao, a później oglądać filmy- to moje ulubione zajęcie w deszczowe dni. Gdy czekałam, aż mleko mi się ugotuje, przypomniało mi się o telefonie. Podeszłam do niego.. Nic.. Żadnego nieodebranego połączenia.. Więc z kubkiem kakao powędrowałam do salonu, gdzie przez resztę wieczora oglądałam różne filmy.. Pewnie tamten telefon, to była zwykła pomyłka.. 

nie wiem, czy ci odpowiada takie zakończenie, bo jeszcze można by to rozwinąć, że jednak było jakieś nieodebrane połączenie, i ona oddzwania na ten numer i np okazuje się, że to jakiś chłopak z kumplem robili sobie żarty wybierając przypadkowe numery, i ona wtedy rozmawia z nim o czymśtam, i on przeprasza ją za ten żart i proponuje spotkanie i się w sobie zakochują, a że on jest z rozbitej rodziny i mieszka z matką, która go nie kocha, to się wprowadza do niej i taki Happy End.. ;d  ale to takie długie by wtedy wyszło.. 
mam nadzieję, że pomogłam c;