W kontemplacji ewangelicznej św. Ignacy łączy w sposób ścisły modlitwę i działanie. W każdej kontemplacji naprowadza rekolektanta na jego osobiste życie. Poleca wejść w siebie, aby "osiągnąć jakąś korzyść" (ĆD 122). Patrząc na Jezusa, słuchając Jego słów, obserwując Jego czyny i sposób życia, rekolektant winien rozeznawać, do jakiego życia Chrystus go powołuje. Medytując Kazanie na Górze jako Syntezę odprawionych czterech tygodni, chciejmy pogłębić i odnowić najważniejsze rysy "ignacjańskiego" doświadczenia Osoby Jezusa.
W kontemplacji ewangelicznej św. Ignacy łączy w sposób ścisły modlitwę i działanie. W każdej kontemplacji naprowadza rekolektanta na jego osobiste życie. Poleca wejść w siebie, aby "osiągnąć jakąś korzyść" (ĆD 122). Patrząc na Jezusa, słuchając Jego słów, obserwując Jego czyny i sposób życia, rekolektant winien rozeznawać, do jakiego życia Chrystus go powołuje. Medytując Kazanie na Górze jako Syntezę odprawionych czterech tygodni, chciejmy pogłębić i odnowić najważniejsze rysy "ignacjańskiego" doświadczenia Osoby Jezusa.
Możemy nasladować Jezusa w wielu rzeczach. NP:
- Pomagać innym,
- nawracać ludzi,
- byc dobrym,
- byc wiernym ,
- wierzyc w Boga,
- ufać ludzią,
- nie okłamywać ich,
- kochać ludzi,
- nie bic sie,
- nie klocic,
- nie wyzywać
Prosze mógłbym wypisać więcej, ale jestem zmęczony. Mam nadzieje, że tyle jest wystarczająco :) Pozdrawiam .