December 2018 1 9 Report
Poleć danie główne,przystawkę i deser osobie z sąsiedniego stolika i zamów je w restauracji . W języku niemieckim (krótkie wypracowanie). Daje naj i proszę o szybką odpowiedź :D
More Questions From This User See All

Potrzebuje bardzo dobrze zrobionej interpretacji wiersza (wers po wersie, słowo po słowie) porządnie zrobionej wyczerpującej interpretacji. BARDZO PROSZĘ O POMOC. Prowadź nas, pszenico, złota błyskawico, przez fiolety owych wzgórz między blaski kukuruz z żółcielami pospołu, słonecznikiem upału, miodem rozlanym powietrza dywanami spod Biecza Wyjdźcie, stłoczone w kapliczce świątki z dziwacznym licem, pokażcie najbliższą drogę fiołkowym i żółtym rękawem. Już woda z rowem zakręca. Kończy się droga gorąca. Wierzby zgromadzone dmuchają w pnie spękane. Widać czarne prawie bożych ścian modrzewie. A szparami zapachy się leją od pajęczyn, kwiatów i drewien. O Anioły-Stróże, o deski w różnym kolorze od kaplicy swojej wyjdźcie, tęczę z drewna nam pokażcie, w skrzyp cichuśki i lekkuśki odemknijcie drzwi kościoła. Otworzyły! O pajęczyno kolorów!! Bogarodzica Dziewica, złotem gotycka Maryja nad ołtarzem płonąca koralami u szyi, u twego syna Gospodzina cała Jerozolima: na ścianie po prawej stronie w żółtościach, w klocach zieleni skręcone głowa przy głowie orszaki wielkopiątkowe farbami i kurzem się trzęsą na kusych nogach. Kyrie elejson! Adamie ty boży kmieciu, Ewo z tej samej kłody, we dwoje ołtarz dźwigacie, aż pogrubiały wam łokcie. Kyrie elejson! A po prawej stronie białe, zapylone "trzy Maryje poszły, drogie maści niosły... Gdy na drodze były, tak sobie mówiły: Jest tam kamień niemały, a któż go nam odwali?" Grób święty zarósł pajęczynami anioły siedzą zakurzone, białe śpiewają: " Nie trwóżcie się, Dziewice, ujrzycie Boga lice... Wstał z martwych, tu go nie, tylko jego odzienie... Alleluja!" Gdy prowadzili ołtarz, święty Michał stał na szczycie, trzymał miecz zapylony i wagę z przydrożnym kurzem. Ale pułap kwiecisty kościoła był za niski dla archanioła, więc przefrunął ponad chór, wziął miecz, wagę, na niej kurz i tak czuwa. Drewniany Michale Archaniele, ty na drewnianych aniołów czele, Stróżu Stróżów malowanych i posiwiałych od śniegu niecałych po zacieku... Oto pomniejsze Stróże o tęczowym kolorze wśród kaplicy swojej trzeszczą w cytry i wiole rano, wieczór, we dnie, w nocy ludzkim śpiewom do pomocy. Śpiewy zostały w kalinie, w jęczmieniu, w makówkach pod ołtarzami... Gdy potrącić je, roznosi się pył po sumie: "...Ty przez aniołów... ...ty przez aniołów... ...ty przez aniołów..." Cisza. W nawie na cieniach zastrzałów ostatnia tajemnica: po lewej ręce zbawieni, po prawej potępieni, a wszyscy przyprószeni... Amen.
Answer

Recommend Questions



Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.