Question

Opisz rolę działania papieży Soborowych Jan XXIII i Pawła VI (napisz prawdziwe ich nazwiska)

Answer 1

JAN XXIII Papież w latach 1958-1963
=== Po śmierci Piusa XII, na konklawe papieżem wybrany został Angelo Giuseppe Roncalli, który przyjął imię Jan XXIII. Podczas koronacji nie pozwolił kardynałom całować swoich kolan i stóp, a tylko pierścień.
Na pierwszym konsystorzu Jana XXIII zmienił liczbę w kolegium kardynałów z 70 do 87, nadając mu charakter międzynarodowy. Liczbę członków kolegium zmieniono po raz pierwszy od czasu Sykstusa V (1585 - 1590).
Papież zwołał w dniach 24 - 31 stycznia 1960 r. w Bazylice Laterańskiej pierwszy synod w dziejach Rzymu.
16 kwietnia 1962 r. papież postanowił, że każdy kardynał musi być również biskupem. 5 września 1962 r. zalecił, by nie palić wyników wyborów papieża, lecz przechowywać je w archiwum.
Jan XXIII 11 października 1962 r. zwołał sobór powszechny Watykański II. Po raz pierwszy w dziejach Kościoła papież przyjął na audiencji arcybiskupa anglikańskiego Geoffrey'a Fishera z Canterbury. Kościół katolicki po raz pierwszy uczestniczył w roli obserwatora w zgromadzeniu Światowej Rady Kościołów obradującej w Delhi w 1961 r.
Jan XXIII był pierwszym papieżem, który złożył prezydentowi Włoch wizytę na Kwirynale.
Jan XXIII zmarł w Watykanie i został pochowany w bazylie św. Piotra.
W roku 2000 papież Jan Paweł II ogłosił Jana XXIII błogosławionym.

===Kardynałowie zebrani na zwołanym wtedy konklawe uznawali go, z powodu zaawansowanego wieku i skromności, za papieża "przejściowego". Do czasu jego śmierci faworyt konklawe – arcybiskup Mediolanu Montini, miał już otrzymać kapelusz kardynalski, właśnie z rąk Roncalliego. Montini rzeczywiście został później następcą Jana XXIII jako Paweł VI.
Tym, czego kardynałowie i reszta Kościoła nie przewidzieli, było to, że ciepło, poczucie humoru i dobroć papieża Jana zdobędzie serca ludzi w sposób, w jaki jego poprzednik, pomimo jego ogromnej wiedzy i kwalifikacji moralnych, nigdy nie zdołał zrobić. Gdy po koronacji podszedł do niego po błogosławieństwo włoski ordynariusz polowy w generalskim mundurze, papież przyjął postawę zasadniczą i wyrecytował "panie generale, melduje się sierżant Roncalli!". Podczas gdy Pius XII zawsze patrzył w bok i ponad aparatem, gdy robiono mu zdjęcia, Jan XXIII patrzył wprost w obiektyw i uśmiechał się. Palił fajkę. Był pierwszym papieżem od 1870 roku, który odbył oficjalne spotkanie poza Watykanem. Była to wizyta w więzieniu, gdzie powiedział więźniom: "Nie mogliście przyjść do mnie, więc ja przyszedłem do was". Kiedy ówczesna pierwsza dama Ameryki, Jacqueline Kennedy, przybyła do Watykanu na spotkanie z nim, zaczął nerwowo ćwiczyć dwie metody zwracania się do niej, których użycie mu zasugerowano: "Mrs. Kennedy, Madam" lub "Madam, Mrs. Kennedy". Kiedy wreszcie przybyła, ku rozbawieniu korpusu prasowego porzucił obie i ruszył na jej spotkanie, mówiąc: "Jackie!". Ceremoniał papieski traktował z dystansem i humorem, choć go przestrzegał.
Radykalizm papieża Jana XXIII nie kończył się na jego nieformalnych zachowaniach. Ku zaskoczeniu i przerażeniu jego współpracowników, zwołał sobór na mniej niż 90 lat od kontrowersyjnego Soboru Watykańskiego I. Podczas gdy jego sekretarze mówili o dziesięcioleciach potrzebnych na przygotowania, Jan XXIII planował rozpocząć sobór już w ciągu kilku miesięcy. Sobór Watykański II rozpoczął zmiany, które przekształciły oblicze Kościoła katolickiego: nowa formuła mszy świętej, ekumenizm i nowe spojrzenie na świat.
Odbył mniej więcej godzinne spotkanie z Geoffreyem Francis Fisherem, arcybiskupem Canterbury 2 grudnia 1960. Było to pierwsze od 400 lat, od ekskomuniki Elżbiety I, spotkanie arcybiskupa Canterbury z papieżem.
Papież Jan XXIII ekskomunikował 3 stycznia 1962 roku Fidela Castro, powołując się na pochodzący z 1949 roku dekret papieża Piusa XII, zakazujący katolikom popierania rządów komunistycznych.
Nazywany "dobrym papieżem Janem" (także "Janem Uśmiechniętym" i "Janem Pokornym"), Jan XXIII został ogłoszony błogosławionym przez papieża Jana Pawła II w 2000 roku, co jest ostatnim krokiem na drodze do ogłoszenia go świętym Kościoła katolickiego.
Jest także uważany przez wiele organizacji protestanckich za reformatora chrześcijaństwa. Zarówno anglikanie jak i luteranie pamiętają Jana XXIII jako odnowiciela Kościoła.
Wielu konserwatywnych katolików – tych, którzy krytykują Sobór Watykański II – uważa, że Jan XXIII zapoczątkował ruch odwracania się od prawdziwej wiary.
Podobnie jak jego poprzednikowi stawiane są zarzuty wspierania m.in. chorwackiego zbrodniarza wojennego Ante Pavelicia, którego Jan XXIII osobiście pobłogosławił przed śmiercią.
Niektórzy uważają, że papież Jan XXIII celowo ukrywał tajemne przesłanie przekazane przez Pannę Marię w objawieniach fatimskich. Istnieje wiele informacji z lat 90. o rzekomym odnalezieniu pamiętnika papieża Jana, gdzie zawarł wizje przyszłości, takie jak powrót Jezusa w Nowym Jorku w 2000 r. Chociaż papież Jan istotnie prowadził pamiętnik, nie ma żadnego dowodu na to, że miał wizje przyszłości.


PAWEŁ VI Papież w latach 1963-1978
=== Po śmierci Jana XXIII zebrało się konklawe. Wybrany na papieża /21 czerwca 1963/, kardynał Giovanni Battista Montini przyjął imię Paweł VI. Koronowany na Placu św. Piotra wygłosił alokucję w dziewięciu językach.
29 września 1963 r. Paweł VI otworzył drugą sesję Soboru Watykańskiego. Papież dopuścił do udziału w obradach soboru zakonnice i świeckich zarówno mężczyzn jak i kobiety. Sprawowanie funkcji w kongregacjach papież ograniczył do pięciu lat, określił wiek emerytalny księży i biskupów do 75 lat. Kardynałowie powyżej 80 roku życia nie mogli zajmować stanowisk ani uczestniczyć w konklawe.
Konstytucją apostolską "Poenitemini" wprowadził obowiązujący wszystkich chrześcijan jednogodzinny post eucharystyczny. Zaaprobował utworzenie stałego diakonatu dla świeckich. Wprowadził nowe przepisy do roku kościelnego i nowy kalendarz liturgiczny.
Paweł VI był pierwszym papieżem, który podróżował helikopterami i samolotami. Odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej w dniach 4 - 6 stycznia 1964 r. i przemawiał na plenarnej sesji Zgromadzenia Organizacji Narodów Zjednoczonych 4 października 1964 r. Papież pielgrzymował do Fatimy i potwierdził wiarygodność tamtejszych objawień. Papież VI zaproponował, aby każdego roku dzień 1 stycznia był obchodzony jako Międzynarodowy Dzień Pokoju.
Paweł VI zmarł w Castel Gandolfo i został pochowany w Watykanie w bazylice św. Piotra.



=== Jako papież Paweł VI kontynuował prace nad reformą Kościoła katolickiego. Kierował trzema kolejnymi sesjami Soboru (29 września-4 grudnia 1963, 14 września-21 listopada 1964 i 14 września-8 grudnia 1965. Z inicjatywy papieża obradował także w Watykanie Światowy Synod Biskupów (ustanowiony dokumentem Apostolica sollicitudo z 15 września 1965); w okresie pontyfikatu Pawła VI miało miejsce pięć sesji Synodu dotyczący kwestii: reformy prawa kanonicznego, spraw doktrynalnych, wychowania seminaryjnego księży, małżeństw mieszanych, reformy liturgii, spraw kolegialności episkopatu, kapłaństwa i sprawiedliwości na świecie, ewangelizacji we współczesnym świecie, katechizacji dzieci i młodzieży we współczesnym świecie.

Paweł VI dokonał reorganizacji Kurii Rzymskiej (konstytucja apostolska Regimini Ecclesiae Universae, 15 sierpnia 1967), zniósł lub ograniczył znaczenie części urzędów; jednocześnie powołał do życia nowe urzędy, uwzględniając wymogi współczesnego świata (m.in. Papieską Komisję ds. Środków Społecznego Przekazu). Zreformował również Kolegium Kardynalskie; jego nominacje znacznie poszerzyły grono kardynałów zarówno liczebnie, jak i narodowo; przywrócił wysokie znaczenie kardynałom-patriarchom Kościołów Wschodnich, a także wprowadził ograniczenie wiekowe prawa udziału w konklawe (80 lat).
Encykliki Pawła VI:
• Ecclesiam suam (6 sierpnia 1964) - drogi współczesnego Kościoła przy pełnieniu swojej misji;
• Mense maio (29 kwietnia 1965) - o wojnie i pokoju;
• Mysterium fidei (3 września 1965) - o kulcie i doktrynie Eucharystii;
• Christi Matri Rosari (15 września 1966) - o kulcie maryjnym;
• Popularum progressio (26 marca 1967) - o popieraniu rozwoju ludów;
• Sacerdotalis coelibatus (25 czerwca 1967) - o celibacie kapłańskim;
• Humanae Vitae (26 lipca 1968) - o obronie życia poczętego.

Paweł VI jako pierwszy papież od stuleci odbył kilka podróży zagranicznych; w styczniu 1964 był w Ziemi Świętej, w grudniu t.r. w Indiach. W październiku 1965 wystąpił na forum ONZ w Nowym Jorku. Był także w sanktuarium maryjnym w Fatimie (Portugalia), w Turcji, w Kolumbii (na Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym) i w Genewie; w 1969 odwiedził Afrykę (Uganda), w 1970 Azję, Australię i Oceanię.
Do zasług ekumenicznych Pawła VI należy zaliczyć m.in. serię spotkań z prawosławnym patriarchą Konstantynopola Atenagorasem, których owocem było odwołanie wzajemnych ekskomunik obu kościołów w grudniu 1965.
Papież Paweł VI wydał w 1972 bullę Episcoporum Poloniae coetus, porządkującą strukturę polskiego Kościoła katolickiego po II wojnie światowej (na ziemiach zachodnich i północnych). 17 października 1971 dokonał beatyfikacji Maksymiliana Kolbe.
Papież Paweł VI mianował kardynałami trzech kolejnych papieży:
Albino Lucianiego, późniejszego Jana Pawła I, w 1973 roku
Karola Wojtyłę, późniejszego Jana Pawła II, w 1967 roku
Josepha Ratzingera, późniejszego Benedykta XVI, w 1977 roku.