1nata2
Niewolnikami stawali się jeńcy wojenni, ludzie wolni schwytani przez piratów i sprzedani w niewolę, dzieci urodzone przez niewolnicę oraz osoby, które nie mogły spłacić długów. Ludzie, którzy stracili wolność, trafiali na targ niewolników. Handlarze, w zależności od walorów "towaru", zachwalali tężyznę fizyczną, umiejętności bądź wykształcenie. Kupujący mogli więc dokładnie obejrzeć kandydatów i dokonać zakupu zgodnie ze swoimi potrzebami. Położenie niewolników uzależnione było od pracy, którą musieli wykonywać. Najgorzej żyło się tym, którzy trafiali do kamieniołomów, kopalni bądź wykonywali ciężkie prace polowe. Często zakuci w kajdany, pracowali ponad siły od świtu do nocy. Według niektórych Rzymian niewolnik po pracy powinien być tak zmęczony, aby marzyć tylko o śnie. Ci niewolnicy nie mogli liczyć na odpowiednie pożywienie i jakąkolwiek opiekę. Umierali przedwcześnie z powodu niedożywienia, wyczerpania bądź chorób. Lepszy los spotykał niewolników pracujących w warsztatach rzemieślniczych, kucharzy czy służbę domową. Najlepiej natomiast wiodło się niewolnikom wykształconym. Byli wśród nich muzykanci, pisarze oraz nauczyciele, którym właściciele powierzali wychowanie i edukację dzieci bądź prowadzenie ich korespondencji. Przebywając w domu pod okiem pana, niewolnicy byli wprawdzie narażeni na wszelkie jego kaprysy, ale mieli lepsze warunki do życia: pożywienie, mieszkanie, odzież i lżejszą pracę. Niektórzy niewolnicy za wierną służbę otrzymywali wolność.
7 votes Thanks 6
Martakula
Niewolnikiem byla osoba pozbawiona wolnosci, nie mająca zadnych praw, tzw. mowiące narzedzie. Zrodlem pozyskiwania niewolnikow byly wyprawy wojenne, niewolnikami stawali się takze:dluznicy,dzieci niewolnic, schwytani przez piratow.Niewolnik byl traktowany jak rzecz. Mogl byc przedmiotem wymiany, kupna, sprzedazy, a za jego zabicie nie grozila zadna kara. Znajdowali sie w trudnym polozeniu i byli wykorzystywani do najciezszych prac, np. w kopalniach, czy na polach uprawnych. W lepszej sytuacji znajdowali sie robotnicy pracujący w posiadlosciach bogaczy, np. jako sluzba. Czesto dochodzilo do wyzwolen niewolnikow, ale jeszcze czesciej do ich upodlenia i wykorzystywania, a nawet zabijania z powodu drobnych przewinien. To wszystko doprowadzilo do wybuchu powstania, ktorego wodzem zostal Spartakus. Powstanie mialo miejsce w latach 73-71 p.n.e. Zakonczylo sie ono jednak klęską.