W 1981 roku, kiedy rozpoczęły się objawienia Matki Bożej, życie parafii zmieniło się. Matka Boża oprócz sześciorga wizjonerów wybrała całą parafię i pielgrzymów na swoich współpracowników. Szczególnie było to widoczne w orędziu, w którym powiedziała:
« Wybrałam tę parafię w szczególny sposób i pragnę ją prowadzić. »
24 czerwca 1981 roku około godz. 18 sześcioro młodych ludzi: Ivanka Ivanković, Mirjana Dragićević, Vicka Ivanković, Ivan Dragićević, Ivan Ivanković i Milka Pavlović, zobaczyło na wzgórzu Crnica, kilkaset metrów ponad miejscem zwanym Podbrdo młodą niewiastę z dzieckiem na ręku, która ręką dawała im znak, aby się do Niej zbliżyli. Zaskoczeni i przestraszeni nie podeszli do Niej.
Następnego dnia 25 czerwca1981 w tym samym czasie, czworo z nich, Ivanka Ivanković, Mirjana Dragićević, Vicka Ivanković i Ivan Dragićević, odczuło, że coś mocno ich przyciąga w kierunku miejsca, gdzie dzień wcześniej widzieli Tę, którą rozpoznali jako Matkę Bożą. Przyłączyli się do nich: Marija Pavlović i Jakov Čolo (czyt. Czolo). Grupa medziugorskich wizjonerów została uformowana. Z Matką Bożą modlili się i rozmawiali. Dlatego też 25 czerwca obchodzona jest rocznica objawień. Wedle świadectwa wizjonerów od tego dnia mieli codzienne objawienia, razem lub osobno, gdziekolwiek się znajdowali. Milka Pavlović i Ivan Ivanković nigdy więcej już nie widzieli Matki Bożej.
Trzeciego dnia objawień, 26 czerwca 1981 roku, Matka Boża wezwała do pokoju słowami:
«Pokój, pokój, pokój – i tylko pokój! Pokój musi zapanować pomiędzy Bogiem i człowiekiem, ale i pomiędzy ludźmi!»
Ludzie zainteresowani objawieniami i wezwaniem Matki Bożej najpierw z parafii, a potem z innych miejscowości oraz świata zaczęli się gromadzić i modlić najpierw na wzgórzu, a później w kościele.
Zaraz po rozpoczęciu się objawień zaczęło się prześladowanie wizjonerów, ich rodziców, rodzin, parafian, tutejszych księży, a nawet pielgrzymów. Wizjonerzy byli zabierani na przesłuchania policyjne i badania psychiatryczne, ale zawsze potwierdzano, że są zdrowi. To samo potwierdziły badania dokonane w późniejszym okresie.
W 1981 roku, kiedy rozpoczęły się objawienia Matki Bożej, życie parafii zmieniło się. Matka Boża oprócz sześciorga wizjonerów wybrała całą parafię i pielgrzymów na swoich współpracowników. Szczególnie było to widoczne w orędziu, w którym powiedziała:
« Wybrałam tę parafię w szczególny sposób i pragnę ją prowadzić. »
24 czerwca 1981 roku około godz. 18 sześcioro młodych ludzi: Ivanka Ivanković, Mirjana Dragićević, Vicka Ivanković, Ivan Dragićević, Ivan Ivanković i Milka Pavlović, zobaczyło na wzgórzu Crnica, kilkaset metrów ponad miejscem zwanym Podbrdo młodą niewiastę z dzieckiem na ręku, która ręką dawała im znak, aby się do Niej zbliżyli. Zaskoczeni i przestraszeni nie podeszli do Niej.
Następnego dnia 25 czerwca1981 w tym samym czasie, czworo z nich, Ivanka Ivanković, Mirjana Dragićević, Vicka Ivanković i Ivan Dragićević, odczuło, że coś mocno ich przyciąga w kierunku miejsca, gdzie dzień wcześniej widzieli Tę, którą rozpoznali jako Matkę Bożą. Przyłączyli się do nich: Marija Pavlović i Jakov Čolo (czyt. Czolo). Grupa medziugorskich wizjonerów została uformowana. Z Matką Bożą modlili się i rozmawiali. Dlatego też 25 czerwca obchodzona jest rocznica objawień. Wedle świadectwa wizjonerów od tego dnia mieli codzienne objawienia, razem lub osobno, gdziekolwiek się znajdowali. Milka Pavlović i Ivan Ivanković nigdy więcej już nie widzieli Matki Bożej.
Trzeciego dnia objawień, 26 czerwca 1981 roku, Matka Boża wezwała do pokoju słowami:
«Pokój, pokój, pokój – i tylko pokój! Pokój musi zapanować pomiędzy Bogiem i człowiekiem, ale i pomiędzy ludźmi!»Ludzie zainteresowani objawieniami i wezwaniem Matki Bożej najpierw z parafii, a potem z innych miejscowości oraz świata zaczęli się gromadzić i modlić najpierw na wzgórzu, a później w kościele.
Zaraz po rozpoczęciu się objawień zaczęło się prześladowanie wizjonerów, ich rodziców, rodzin, parafian, tutejszych księży, a nawet pielgrzymów. Wizjonerzy byli zabierani na przesłuchania policyjne i badania psychiatryczne, ale zawsze potwierdzano, że są zdrowi. To samo potwierdziły badania dokonane w późniejszym okresie.