Question

Opisz instrumenty muzyczne renesansu:

-viola

-cynk

z góry dzięki :)

Answer 1

Viola da gamba to chordofon smyczkowy, instrument dawny o kształcie zbliżonym do dzisiejszej wiolonczeli. Nie jest ona jednak bezpośrednim przodkiem dzisiejszych instrumentów, ale podobieństwa łączące oba instrumenty są znaczne. Pierwsze viole pojawiły się już pod koniec XV wieku. Cieszyły się dużą popularnością w epoce renesansu i baroku, często były wykorzystywane zarówno jako instrument orkiestrowy, jak i solowy. W początkowym stadium instrument ten występował w wielu różnych odmianach. Dopiero w XVI wieku wyklarował się dosyć jednolity wygląd tych instrumentów, choć zawsze występowały odmiany violi da gamba w różnych strojach.

Kształt violi da gamba jest zbliżony do wiolonczeli, viola nie posiada jednak nóżki i jest trzymana pomiędzy kolanami (wł. gamba – noga). Dolna i górna płyta korpusu nie wystaje poza boczki. Otwory rezonansowe zlokalizowane są na górnej płycie i zazwyczaj mają kształt odwróconej litery C. Instrument ma 3-7strun strojonych w kwartach i tercjach. Na szyjce począwszy od gryfu znajduje się około 7 progów wiązanych co pół tonu.

 

Smyczek różni się nieco od tych używanych obecnie. Wykonany jest z drewna i końskiego włosia. Pręt smyczka wygięty jest lekko ku górze.

 

W violach różnego typu stosuje się struny jelitowe (rzadziej nylonowe). Budowa instrumentu sprawia, że charakteryzuje się on dosyć cichym, miękkim i ciepłym brzmieniem. Niski wolumen dźwięku przyczynił się do wyparcia violi przez obecne instrumenty smyczkowe, jednak zainteresowanie instrumentami tego typu wróciło w połowie XX wieku, gdy zaczęto interesować się dawnymi technikami wykonawczymi.

 

Cynk wywodzi się prawdopodobnie z perskich instrumentów wytwarzanych z rogu , które pojawiły sie ok. 700 r .W Europie występuje już od X w. Wytwarzany z drewna lub kości słoniowej . Kawałek drewna rozcinano , żłobiono , po czym sklejano i obciągano skórą . Od ok XII wieku cynk uzyskuje klasyczny ośmiokątny przekrój . Budowany w dwóch typach - zakrzywiony , w większej wersji lekko esowato wygięty , przeważnie czarny oraz prosty , częściej biały , którego ustnik był właściwie tylko lejkowatym wlotem kanału instrumentu . Instrument o pieknym brzmieniu , w XVI i I poł XVII w używany zamiennie ze skrzypcami , wspaniale harmonizujący z ludzkim głosem , wycofywany z użycia od początku XVIIw . O tym jak cynk został wyparty przez skrzypce z muzyki kościelnej słyszałem ciekawą opowieść , przypuszczam , że prawdziwą , bo z wiarygodnych ust zasłyszaną - na samym początku XVII w. bodajże 1604 - w Wenecji ( słynnej wszak ze wspaniałej muzyki - chociażby Gabrielich , która rozbrzmiewała w Bazylice św.Marka ) epidemia zabrała miastu wszystkich cynkistów ( jeśli dobrze pamiętam - siedmiu ) - skrzypkowie wobec tego otrzymali zadanie nauczenia się gry na tym zacnym instrumencie w ciągu roku . Nie udało im się to , więc z zkonieczności oni musieli wykonywać na skrzypach partie cynku no i tak już niestety ( nie obrażając skrzypków ) zostało .
Pięknie na cynku gra np. William Dongois

Answer 2

Viole - różnią się kształtem pudła rezonansowego, techniką operowania smyczkiem, konstrukcją gryf i strojem kwartowym od pokrewnej rodziny skrzypiec – instrumentów smyczkowych, strojonych w kwintach, do których należą skrzypce, altówka i wiolonczela.

 

Cynk – przeszły aparat muzyczny dęty, wykonywany z drewna, rzadziej z kości słoniowej, do wnętrza postaci zakrzywionej konicznej rury spośród 7 otworami bocznymi a ustnikiem kociołkowatym. Znany do wnętrza Europie od czasu średniowiecza, został wyparty dzięki trąbkę do wnętrza XVIII wieku.