Opisz historię Nowenny kóczci Matkę Bożej poczebującej pomocy
prosze ja tego nie wiem
klopsecki
Na stronie http://www.redemptor.pl/nowenna.php jest dokładna historia, tutaj podam Ci tylko fragment z tego :)
Kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy wiąże się ściśle z historią obrazu Matki Bożej pod tym samym tytułem. Obraz ten - pochodzący ze szkoły wenecko-kreteńskiej, najprawdopodobniej z przełomu XIV i XV wieku - zyskał większy rozgłos dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Po długich latach dyskretnej jego obecności w kościele i kaplicy augustianów w Rzymie, został on najpierw, z woli papieża Piusa IX, uroczyście wprowadzony do kościoła redemptorystów, w 1866 roku, a w roku następnym koronowany. Od tego czasu zaczęły również powstawać bractwa i stowarzyszenia, które wraz z rozpowszechnianiem kopii obrazu szerzyły również nabożeństwa ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W 1876 roku, zostało ustanowione święto Matki Bożej Nieustającej Pomocy a istniejące bractwa i stowarzyszenia włączono do powołanego przez Piusa IX Arcybractwa Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Alfons. Działalność bractw została określona statutami, zatwierdzonymi przez Stolicę Apostolską, 2 lipca 1876 roku. Statuty te odwoływały się do nauki św. Alfonsa o pośrednictwie Matki Bożej i określały sposób istnienia i działania członków bractwa. Na pierwszym miejscu podkreślały one: "krzewienie z zapałem i miłością nabożeństwa do Matki Bożej Nieustającej Pomocy". Nabożeństwa te, kształtowane zgodnie z duchem przełomu XIX i XX wieku, krzewiły wśród wiernych ideał modlitwy nieustannej. Odbywały się one zazwyczaj po południu, w pierwszą niedzielę miesiąca, i obejmowały: modlitwę przed obrazem Matki Bożej, kazanie, odczytanie intencji brackich, wystawienie Najświętszego Sakramentu, litanie i uroczyste błogosławieństwo.
Kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy wiąże się ściśle z historią obrazu Matki Bożej pod tym samym tytułem. Obraz ten - pochodzący ze szkoły wenecko-kreteńskiej, najprawdopodobniej z przełomu XIV i XV wieku - zyskał większy rozgłos dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Po długich latach dyskretnej jego obecności w kościele i kaplicy augustianów w Rzymie, został on najpierw, z woli papieża Piusa IX, uroczyście wprowadzony do kościoła redemptorystów, w 1866 roku, a w roku następnym koronowany. Od tego czasu zaczęły również powstawać bractwa i stowarzyszenia, które wraz z rozpowszechnianiem kopii obrazu szerzyły również nabożeństwa ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W 1876 roku, zostało ustanowione święto Matki Bożej Nieustającej Pomocy a istniejące bractwa i stowarzyszenia włączono do powołanego przez Piusa IX Arcybractwa Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Alfons. Działalność bractw została określona statutami, zatwierdzonymi przez Stolicę Apostolską, 2 lipca 1876 roku. Statuty te odwoływały się do nauki św. Alfonsa o pośrednictwie Matki Bożej i określały sposób istnienia i działania członków bractwa. Na pierwszym miejscu podkreślały one: "krzewienie z zapałem i miłością nabożeństwa do Matki Bożej Nieustającej Pomocy". Nabożeństwa te, kształtowane zgodnie z duchem przełomu XIX i XX wieku, krzewiły wśród wiernych ideał modlitwy nieustannej. Odbywały się one zazwyczaj po południu, w pierwszą niedzielę miesiąca, i obejmowały: modlitwę przed obrazem Matki Bożej, kazanie, odczytanie intencji brackich, wystawienie Najświętszego Sakramentu, litanie i uroczyste błogosławieństwo.