Opiszę budowe skóry gada oraz wymianę gazową. Dam naj ;))
nati25x
Gady to zwierzęta lądowe, pierwsze kręgowce, które uniezależniły się od wody. Nie-które z nich. Gromada ta dzieli się na żółwie, hatterie, łuskonośne i krokodyle. Niektóre z nich (krokodyle, niektóre żółwie, jaszczurki i węże) powtórnie weszły do wody. Po uniezależnieniu się od wody zmieniło się wiele cech, które odróżniają te organizmy od wodnych. Skóra gadów jest sucha, pokryta rogowymi tworami naskórka. Dlatego też wymia-na gazowa przez nią jest utrudniona i tylko 5% oddychania zachodzi tą drogą. Płuca to głów-ny narząd wymiany gazowej. Powietrze wdychane do płuc przechodzi przez nozdrza, gar-dziel, krtań, tchawicę. Dalej pojawiają się po raz pierwszy parzyste oskrzela doprowadzające powietrze do płuc. U waranów oskrzela dzielą się ponadto na system oskrzelików dochodzą-cych do komór w płucach. Płuca gadów są silnie unaczynione i bardziej pofałdowane niż płu-ca płazów. Wynikiem tego jest znaczne zwiększenie powierzchni wymiany gazowej. U gadów wykształca się też po raz pierwszy klatka piersiowa. Sprawia to, że wdech i wydech u gadów jest możliwy dzięki jej ruchom. Skurcz mięśni międzyżebrowych powoduje zwięk-szenie jej objętości, co wytwarza podciśnienie i rozprężenie elastycznych płuc, co warunkuje wdech. Wydech zaś polega na rozciąganiu mięśni międzyżebrowych powodując zmniejszenie objętości klatki piersiowej, wytworzenie nadciśnienia i w efekcie kurczenie się płuc. Układ krwionośny jest dobrze rozwinięty, postępuje jego dalszy rozwój. Serce jest w zasadzie trójdziałowe (dwa przedsionki i komora), ale występuje w nim niezupełna przegroda dzieląca komorę. Jedynie u krokodyli przegroda ta jest pełna. W komorze serca gadów (oprócz kroko-dyli) krew odtlenowana miesza się z natlenowaną, ale w mniejszym stopniu niż u płazów. U krokodyli mieszanie się krwi zachodzi u podstawy prawego i lewego łuku aorty, ponieważ są one w tym miejscu połączone. Gadom zanika stożek tętniczy, zachowuje się jednak zatoka żylna. Krążenie tętnicze zaczyna się pniem tętniczym, który dzieli się na tętnicę płucną oraz prawy i lewy łuk aorty. Tętnica płucna i aorta lewa pobierają krew z prawej części komory, do której wlewa się krew z części lewej serca. Krew żylna, która jest zebrana ostatecznie w żyłę czczą tylną oraz dwie żyły czcze przednie – prawą i lewą, wlewa się do zatoki żylnej silnie zespolonej z sercem. Układ limfatyczny gadów zbudowany jest podobnie jak u płazów. Brak gruczołów limfatycz-nych, serca limfatyczne spotyka się jedynie u nasady ogona.
2 votes Thanks 0
beatkaaa882
Gady to zwierzęta lądowe, pierwsze kręgowce, które uniezależniły się od wody. Nie-które z nich. Gromada ta dzieli się na żółwie, hatterie, łuskonośne i krokodyle. Niektóre z nich (krokodyle, niektóre żółwie, jaszczurki i węże) powtórnie weszły do wody. Po uniezależnieniu się od wody zmieniło się wiele cech, które odróżniają te organizmy od wodnych. Skóra gadów jest sucha, pokryta rogowymi tworami naskórka. Dlatego też wymia-na gazowa przez nią jest utrudniona i tylko 5% oddychania zachodzi tą drogą. Płuca to głów-ny narząd wymiany gazowej. Powietrze wdychane do płuc przechodzi przez nozdrza, gar-dziel, krtań, tchawicę. Dalej pojawiają się po raz pierwszy parzyste oskrzela doprowadzające powietrze do płuc. U waranów oskrzela dzielą się ponadto na system oskrzelików dochodzą-cych do komór w płucach. Płuca gadów są silnie unaczynione i bardziej pofałdowane niż płu-ca płazów. Wynikiem tego jest znaczne zwiększenie powierzchni wymiany gazowej. U gadów wykształca się też po raz pierwszy klatka piersiowa. Sprawia to, że wdech i wydech u gadów jest możliwy dzięki jej ruchom. Skurcz mięśni międzyżebrowych powoduje zwięk-szenie jej objętości, co wytwarza podciśnienie i rozprężenie elastycznych płuc, co warunkuje wdech. Wydech zaś polega na rozciąganiu mięśni międzyżebrowych powodując zmniejszenie objętości klatki piersiowej, wytworzenie nadciśnienia i w efekcie kurczenie się płuc. Układ krwionośny jest dobrze rozwinięty, postępuje jego dalszy rozwój. Serce jest w zasadzie trójdziałowe (dwa przedsionki i komora), ale występuje w nim niezupełna przegroda dzieląca komorę. Jedynie u krokodyli przegroda ta jest pełna. W komorze serca gadów (oprócz kroko-dyli) krew odtlenowana miesza się z natlenowaną, ale w mniejszym stopniu niż u płazów. U krokodyli mieszanie się krwi zachodzi u podstawy prawego i lewego łuku aorty, ponieważ są one w tym miejscu połączone. Gadom zanika stożek tętniczy, zachowuje się jednak zatoka żylna. Krążenie tętnicze zaczyna się pniem tętniczym, który dzieli się na tętnicę płucną oraz prawy i lewy łuk aorty. Tętnica płucna i aorta lewa pobierają krew z prawej części komory, do której wlewa się krew z części lewej serca. Krew żylna, która jest zebrana ostatecznie w żyłę czczą tylną oraz dwie żyły czcze przednie – prawą i lewą, wlewa się do zatoki żylnej silnie zespolonej z sercem. Układ limfatyczny gadów zbudowany jest podobnie jak u płazów. Brak gruczołów limfatycz-nych, serca limfatyczne spotyka się jedynie u nasady ogona. Ptaki to jedyne kręgowce, które oprócz zamieszkiwania lądu opanowały powietrze. Wiele z nich potrafi także świetnie pływać. Zaliczmy do nich ptaki bezgrzebieniowe, grzebie-niowe i pingwiny. Są to pierwsze stałocieplne zwierzęta, co uwarunkowane jest budową i funkcjonowaniem układu oddechowego i krwionośnego.
Po uniezależnieniu się od wody zmieniło się wiele cech, które odróżniają te organizmy od wodnych. Skóra gadów jest sucha, pokryta rogowymi tworami naskórka. Dlatego też wymia-na gazowa przez nią jest utrudniona i tylko 5% oddychania zachodzi tą drogą. Płuca to głów-ny narząd wymiany gazowej. Powietrze wdychane do płuc przechodzi przez nozdrza, gar-dziel, krtań, tchawicę. Dalej pojawiają się po raz pierwszy parzyste oskrzela doprowadzające powietrze do płuc. U waranów oskrzela dzielą się ponadto na system oskrzelików dochodzą-cych do komór w płucach. Płuca gadów są silnie unaczynione i bardziej pofałdowane niż płu-ca płazów. Wynikiem tego jest znaczne zwiększenie powierzchni wymiany gazowej.
U gadów wykształca się też po raz pierwszy klatka piersiowa. Sprawia to, że wdech i wydech u gadów jest możliwy dzięki jej ruchom. Skurcz mięśni międzyżebrowych powoduje zwięk-szenie jej objętości, co wytwarza podciśnienie i rozprężenie elastycznych płuc, co warunkuje wdech. Wydech zaś polega na rozciąganiu mięśni międzyżebrowych powodując zmniejszenie objętości klatki piersiowej, wytworzenie nadciśnienia i w efekcie kurczenie się płuc.
Układ krwionośny jest dobrze rozwinięty, postępuje jego dalszy rozwój. Serce jest w zasadzie trójdziałowe (dwa przedsionki i komora), ale występuje w nim niezupełna przegroda dzieląca komorę. Jedynie u krokodyli przegroda ta jest pełna. W komorze serca gadów (oprócz kroko-dyli) krew odtlenowana miesza się z natlenowaną, ale w mniejszym stopniu niż u płazów. U krokodyli mieszanie się krwi zachodzi u podstawy prawego i lewego łuku aorty, ponieważ są one w tym miejscu połączone. Gadom zanika stożek tętniczy, zachowuje się jednak zatoka żylna. Krążenie tętnicze zaczyna się pniem tętniczym, który dzieli się na tętnicę płucną oraz prawy i lewy łuk aorty. Tętnica płucna i aorta lewa pobierają krew z prawej części komory, do której wlewa się krew z części lewej serca. Krew żylna, która jest zebrana ostatecznie w żyłę czczą tylną oraz dwie żyły czcze przednie – prawą i lewą, wlewa się do zatoki żylnej silnie zespolonej z sercem.
Układ limfatyczny gadów zbudowany jest podobnie jak u płazów. Brak gruczołów limfatycz-nych, serca limfatyczne spotyka się jedynie u nasady ogona.
Po uniezależnieniu się od wody zmieniło się wiele cech, które odróżniają te organizmy od wodnych. Skóra gadów jest sucha, pokryta rogowymi tworami naskórka. Dlatego też wymia-na gazowa przez nią jest utrudniona i tylko 5% oddychania zachodzi tą drogą. Płuca to głów-ny narząd wymiany gazowej. Powietrze wdychane do płuc przechodzi przez nozdrza, gar-dziel, krtań, tchawicę. Dalej pojawiają się po raz pierwszy parzyste oskrzela doprowadzające powietrze do płuc. U waranów oskrzela dzielą się ponadto na system oskrzelików dochodzą-cych do komór w płucach. Płuca gadów są silnie unaczynione i bardziej pofałdowane niż płu-ca płazów. Wynikiem tego jest znaczne zwiększenie powierzchni wymiany gazowej.
U gadów wykształca się też po raz pierwszy klatka piersiowa. Sprawia to, że wdech i wydech u gadów jest możliwy dzięki jej ruchom. Skurcz mięśni międzyżebrowych powoduje zwięk-szenie jej objętości, co wytwarza podciśnienie i rozprężenie elastycznych płuc, co warunkuje wdech. Wydech zaś polega na rozciąganiu mięśni międzyżebrowych powodując zmniejszenie objętości klatki piersiowej, wytworzenie nadciśnienia i w efekcie kurczenie się płuc.
Układ krwionośny jest dobrze rozwinięty, postępuje jego dalszy rozwój. Serce jest w zasadzie trójdziałowe (dwa przedsionki i komora), ale występuje w nim niezupełna przegroda dzieląca komorę. Jedynie u krokodyli przegroda ta jest pełna. W komorze serca gadów (oprócz kroko-dyli) krew odtlenowana miesza się z natlenowaną, ale w mniejszym stopniu niż u płazów. U krokodyli mieszanie się krwi zachodzi u podstawy prawego i lewego łuku aorty, ponieważ są one w tym miejscu połączone. Gadom zanika stożek tętniczy, zachowuje się jednak zatoka żylna. Krążenie tętnicze zaczyna się pniem tętniczym, który dzieli się na tętnicę płucną oraz prawy i lewy łuk aorty. Tętnica płucna i aorta lewa pobierają krew z prawej części komory, do której wlewa się krew z części lewej serca. Krew żylna, która jest zebrana ostatecznie w żyłę czczą tylną oraz dwie żyły czcze przednie – prawą i lewą, wlewa się do zatoki żylnej silnie zespolonej z sercem.
Układ limfatyczny gadów zbudowany jest podobnie jak u płazów. Brak gruczołów limfatycz-nych, serca limfatyczne spotyka się jedynie u nasady ogona.
Ptaki to jedyne kręgowce, które oprócz zamieszkiwania lądu opanowały powietrze. Wiele z nich potrafi także świetnie pływać. Zaliczmy do nich ptaki bezgrzebieniowe, grzebie-niowe i pingwiny. Są to pierwsze stałocieplne zwierzęta, co uwarunkowane jest budową i funkcjonowaniem układu oddechowego i krwionośnego.