Question

Opisać następujące wydarzenia: spór o Wielkanoc pierwszy sobór powszechny spór o obrazy Jezusa Chrystusa

Answer 1

OBRAZOBURSTWO I SOBÓR NICEJSKI II

 

W VII wieku rozpoczęła się formalna walka przeciw kultowi obrazów, a rozpoczął ją cesarz Leon III, gdyż przesadny stosunek wiernych i władz kościelnych do obrazów uwidocznił się właśnie na Wsch. W związku z czym wystąpienie cesarza było reakcją na zaistniałe niewłaściwości. W pierwszym swoim edykcie Leon III kazał „usunąć obrazów świętych, męczenników, i aniołów". W drugim edykcie obrazoburczym nakazał je zniszczyć. Stolica Apostolska rzuciła anatemę na tych niszczycieli ze „Wschodu". Wielką rolę w obronie obrazów miał wschodni teolog Jan Damasceński. W 754 r. Wschód zwołał synod do Konstantynopola, na którym, uznał obrazy za rzecz szatańską. Wtedy zaczęło się prześladowanie oponentów, a duża część zakonników musiała schronić się na Zachodzie, nie brakowało też i męczenników. Dopiero w 787 r. zwołano synod do Nicei za porozumieniem Wschodu i Zachodu. Potępiono na nim wcześniejszy synod obrazoburczy z 754 r. określono też, że kult krzyży i obrońców jest chwalebny, gdyż przypomina on osoby czczone i pobudza do ich naśladowania. Wydano też na nim kanony dyscyplinarne dotyczące kleru i zakonników.

 

Spór o obchodzenie Wielkanocy-

Nie wszędzie Wielkanoc świętowano w tym samym czasie. W większej części Kościoła w Rzymie i na Zachodzie świętowano Wielkanoc w niedziele, która wypadała 14 nisan lub po nim. Pan Zmartwychwstał w Niedziele. W Azji trzymano się bezwzględnie 14 nisan powołując się na Jana Ap. że Pan umarł tego dnia. Zwano to „KWARTODECYMIANIZMEM” ok. r. 155 spór na próżno chcieli rozwiązać bp. Polikarp z pap. Anicetem. Do sporu doszło, kiedy miały miejsce na wsch. i zach. synody poświęcone tej kwestii. Obie strony: Zach pod przewodnictwem pap. Wiktora i wschód patriarchy Polikatesa upierały się przy swoim. Wiktor rzucił więc klątwę na bp wschodnich. Spokój udało się osiągnąć dzięki bp. Lyonu Ireneusza. W ciągu III w. prowincje Azji w większości dostąpiły od swojego zwyczaju. Na soborze w Nicei w 325 r. okazało się że obchodzą one należycie tj. w Niedziele Wielkanocy.

Arianizm i pierwszy sobór w Nicei

We wrześniu 324r. Konstantyn wkracza na wschód kościół jest rozdarty, a biskupi obrzucają się klątwami. Spór rozpoczął się w Egipcie wkrótce ogarnął cały wschód Aleksander biskup Aleksandrii rzucił klątwę na swego kapłana Ariusza. Za Aleksandrem stanął Egipt za Ariuszem Palestyna częściowo Syria i Azja Mniejsza. Konstantyn wysłał do Aleksandrii swego doradcę Hozjusa, stwierdził że spór dotyczy dogmatu Trójcy Świętej i Jezusa. Podsunął cesarzowi pomysł zwołania soboru zwołano w Nicei w Azji 25 mają 325 roku. Ariusz kształcił się w szkole Lucjana z Antiochii był wyznawcą subdynacjonizmu. Przyporządkował Syna Ojcu nie tylko co do istoty ale po prostu odmawiał mu Boskiej istoty i Boskich przymiotów twierdził że był czas kiedy go nie było Dla niego Logos było tworem Ojca. Ariusz głosił naukę burzącą wszelkie podstawy wiary chrześcijaństwa. Biskup Aleksander wykluczył Ariusza z kościoła dokonało się to na synodzie 318r. Ariusz miał nowych zwolenników, zwołano sobór do Nicei w 325 roku i rozstrzygnięto że Syn Boży jest istotny Ojcu , Bóg z Boga światłość ze światłości zrodzony a nie stworzony. Symbol przyjęto jednomyślnie oprócz dwóch biskupów libijskich zostali oni wraz z Ariuszem wyklęci i skazani na wygnanie na soborze załagodzono spór świętowania Wielkanocy i ustanowiono 20 dyscyplinarów kanonów.