Powieści Henryka Sienkiewicza pomimo upływu wieków nadal zachwycają nas bogatą malowniczością oraz plastycznością obrazów przedstaionych przez autora. Precyzja z jaką pisarz ukazuje nam barwne, siedemnastowieczne postacie sarmatów, obronne twierdze oraz wojsko polskie i szwedzkie wskazuje na ogrom pracy jaki Sienkiewicz włożył w zebranie niezbędnych materiałów. Sceny batalistyczne w Potopie niezwykle dokładnie i szczegółowo przedstawione pod kątem wierności zasadom taktycznym armi polskiej w siedemnastym wieku pełne są również zwrotów i środków stylistycznych mających nauocznić czytelnikowi atmosferę panującą na polu walki. Wyrazy dźwiękonaśladowcze silnie oddziałowują na wyobraźnie odbiorcy sprawiając wrażeni jakby pociski, żeczywiście świstały nam koło uszu, a szrapnele rozrywały się tuz obok. Jako, że Sienkiewicz pisał w myśl ideii "ku pokrzepieniu serc" wojska polskie były u niego wyidealizowane, odnosiły druzgoczące zwycięstwa pomimo przeważającej siły nieprzyjaciela i szły do boju z modlitwą na ustach. Taki obraz siedemnastowiecznej Polski miał (i nadal pełni tę funkcję) podbudować naszą wiarę w siebię i pobudzić narodowego ducha patriotyzmu sceny batalistyczne- w iliadzie, faraon
Powieści Henryka Sienkiewicza pomimo upływu wieków nadal zachwycają nas bogatą malowniczością oraz plastycznością obrazów przedstaionych przez autora. Precyzja z jaką pisarz ukazuje nam barwne, siedemnastowieczne postacie sarmatów, obronne twierdze oraz wojsko polskie i szwedzkie wskazuje na ogrom pracy jaki Sienkiewicz włożył w zebranie niezbędnych materiałów. Sceny batalistyczne w Potopie niezwykle dokładnie i szczegółowo przedstawione pod kątem wierności zasadom taktycznym armi polskiej w siedemnastym wieku pełne są również zwrotów i środków stylistycznych mających nauocznić czytelnikowi atmosferę panującą na polu walki. Wyrazy dźwiękonaśladowcze silnie oddziałowują na wyobraźnie odbiorcy sprawiając wrażeni jakby pociski, żeczywiście świstały nam koło uszu, a szrapnele rozrywały się tuz obok. Jako, że Sienkiewicz pisał w myśl ideii "ku pokrzepieniu serc" wojska polskie były u niego wyidealizowane, odnosiły druzgoczące zwycięstwa pomimo przeważającej siły nieprzyjaciela i szły do boju z modlitwą na ustach. Taki obraz siedemnastowiecznej Polski miał (i nadal pełni tę funkcję) podbudować naszą wiarę w siebię i pobudzić narodowego ducha patriotyzmu sceny batalistyczne- w iliadzie, faraon