October 2018 2 29 Report

ODPOWIEDZ NA PYTANIA, NA PODSTAWIE TEKSTU.

1. Czy Bóg istnieje?
2. Skąd wiemy, że Bóg istnieje?
3. Co to znaczy, że „wierzę w Boga”?
4. W jaki sposób mogę budować swoją wiarę?

1. Biografowie Juliana Tuwima przytaczają drobny, zdawałoby się pozbawiony znaczenia epizod z życia poety. Na jednym z uroczystych przyjęć, w którym uczestniczyli arystokraci, znani ludzie kultury i artyści, Julian Tuwim siedział dziwnie zamyślony i nieobecny. Kiedy obok niego stanął Antoni Słonimski, poeta spojrzał na niego i zapytał: czy Bóg istnieje?

Słonimski był zdezorientowany, pytanie wydawało się nie na miejscu, rozejrzał się nieco zbity z tropu i zaczął krytykować Kościół. Po kilku zdaniach Tuwim przerwał mu zirytowany: to jest bez sensu, to nie ma znaczenia, to zupełnie nie o to chodzi, to nie jest ważne, najpierw jest kwestia: czy ON istnieje? Wszystko inne jest wtórne…

Dojrzała autentyczna relacja z Bogiem musi zaczynać się od osobistego zmierzenia się z pytaniem czy Bóg istnieje, to jest pytanie nie tylko o przynależność religijną , ale pytanie o to, czy świat ma swój cel, czy moje życie ma sens i cel, czy jest ktoś kto mnie kocha, kto pragnął bym był, czy też jestem tylko formą materii, o której istnieniu zadecydował zbieg okoliczności. Jeśli istnieje Bóg, to Jego zamysł został zawarty w Jego prawie, przykazaniach, jeśli nie ma Boga prawa moralne stają się tylko kwestią umowy. To, czy wierzę w istnienie kochającego Boga wpływa na moje decyzje, sposób życia.

2. Trudno wskazać na jednoznaczne namacalne dowody na istnienie Boga, można jednak mówić o mocnych argumentach, racjach, które przemawiają za Jego istnieniem.

Pierwszym argumentem jest uważna obserwacja świata. Jeśli patrzymy na świat fauny i flory zauważamy w nim porządek, piękno, celowość, rodzi się pytanie, czy taki świat może być jedynie wynikiem przypadku. Fakt, że na ziemi istnieje życie w takiej postaci jaką możemy oglądać, jest wynikiem setek różnych okoliczności które, musiały zaistnieć jednocześnie. Średnia odległość między Słońcem i Ziemią wynosi 150 mln kilometrów. Co by się stało gdyby układ planet był odrobinę inny i ta odległość była mniejsza o 10%. Wzrost temperatury spowodowałby roztapianie lodowców, co pociągnęłoby ze sobą wzrost powierzchni oceanów, ponieważ woda szybciej absorbuje ciepło wiązałoby się to z jeszcze większym wzrostem temperatury i emisją dwutlenku węgla. Słowem niewielka zmiana odległości między Słońcem i Ziemią dałaby w efekcie drastyczne zmiany klimatu, uniemożliwiając zaistnieniem życia na Ziemi. O podobnym zjawisku możemy mówić w przypadku stosunkowo małego zwiększenia odległości między Słońcem i Ziemią, gdyby taka zmiana nastąpiła, życie na naszej planecie pokrytej lodem byłoby niemożliwe. Okazuje się więc, że obecna odległość między Ziemią i Słońcem jest optymalna. Można wskazać wiele okoliczności, których zaistnienie umożliwiło pojawianie się życia na Ziemie.

Czy to przypadek, czy raczej zamysł Konstruktora? W pięknie, w porządku świata rozpoznajemy Stwórcę.

Kiedy patrzymy na człowieka, który potrafi myśleć, kochać, rozpoznawać dobro i zło, tęskni za wolnością i szczęściem, to trudno uwierzyć, że to tylko materia, że powstanie takiej istoty było jedynie wynikiem przypadku bądź spontanicznego procesu.

Powszechność religii w różnych kulturach i regionach świata, pokazuje, że w każdym człowieku jest wielkie - intuicyjne - pragnienie i tęsknota za Bogiem. Poprzez obserwacje świata i człowieka oraz naturalne światło rozumu, można w sposób pewny poznać Boga.

(Więcej na ten temat: YouCat 3-6; KKK 31-38)

3. Wiara w Boga, to coś więcej niż uznanie za prawdę zdania „Bóg istnieje”, to osobiste przylgniecie człowieka do Stwórcy i uznanie prawdy, którą On objawił. Wierzymy nie tylko w określone twierdzenia, ale wierzymy Bogu, który nam te prawdy objawia.

Bardzo trafnie piszę o tym YouCat. „Gdy spadochroniarz zapytałby kogoś z obsługi lotniska: „czy spadochron na pewno jest spakowany?”, a ten odpowiedziałby zdawkowo: „Wierzę, że tak”, to skoczkowi nie wystarcza, chciałby wiedzieć. Kiedy jednak poprosiłby przyjaciela, aby mu spakował spadochron, a ten na takie samo pytanie odpowiedziałbym mu: „Tak, sam go spakowałem, możesz mi wierzyć!” , wówczas spadochroniarz odpowiedziałby: „Tak, wierzę ci”.

Wierzymy nie tylko w treści wiary, wierzymy Bogu, ze względu na Jego autorytet, zaufanie jakim Go obdarzamy. Wiara jest nadzwyczajnym darem Boga, który otrzymujemy, kiedy o niego prosimy. Wiara wymaga od człowieka wolnej woli i jasnego umysłu, wzrasta gdy dzięki modlitwie, życiu sakramentami i wsłuchiwaniu się w Słowo Boże. Człowiek, który wierzy doświadcza przedsmaku nieba.

(Więcej na ten temat: YouCat 20-23; KKK 153-175)

4.Wiara jest darem danym człowiekowi przez Boga, ten wielki dar można jednak utracić. Aby żyć w wierze trzeba karmić się Słowem Bożym i prosić Boga, aby przymnażał i umacniał wiarę. Życie w grzechu często zaciera w człowieku wrażliwość na Bożą łaskę. Kiedy człowiek żyje „tak jakby Boga nie było”, powoli przychodzi zwątpienie w Jego istnienie. Korzystanie z sakramentów Kościoła wiąże nas z Bogiem i umacnia naszą wiarę.

W życiu człowieka mogą pojawić się kryzysy i zwątpienia. Nie zawsze muszą one prowadzić do utraty wiary. Przeciwnie, mogą sprawić, że pojawiąjące się pytania i wątpliwości doprowadzą do szczerego szukania Boga i otwierania się bardziej świadomie na Jego obecność. Jeśli do takiego procesu dołączymy przestrzeń modlitwy, szukając w niej odpowiedzi na nasze pytania, nie tylko nie utracimy daru wiary, ale stanie się ona dojrzalsza i mocniejsza.

Choć wiara jest aktem osobistym, podejmowanym w sposób wolny przez jednostkę, nie dokonuje się w izolacji, wierzymy dzięki świadectwu innych. W rozwoju żywej wiary ważne jest czynne i żywe uczestnictwo w życiu Kościoła, wspólnot i grup modlitewnych. Wiara umacnia się gdy znajduję swoje miejsce w Kościele.


Recommend Questions



Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.