obraz czlowieka i relacji spolecznych wylaniajacych sie z bajek ignacego krasickiego. forma rozprawki ale zeby byla krotka. daj naj za najlepsza:D
radoslawz
Ignacy Krasicki był doskonałym obserwatorem ludzi. Dostrzegał ich przywary i słabostki, a także relacje człowieka ze światem i potrafił je nazwać i wytknąć. Bajki Krasickiego w sposób dosadny krytykują wszelkie ludzkie wady i ich negatywne zachowania w relacjach społecznych. Ukrywając niejednokrotnie ludzkie zachowania pod postaciami zwierząt Krasicki trafnie je opisywał i podkreślał, nadając im ponadczasowe, uniwersalne znaczenie. W bajce "Kruk i lis" Krasicki wyśmiewa ludzką chciwość na pochlebstwa i wynikającą z nich głupotę. Kruk zwiedziony fałszywymi słowami uznania ze strony lisa, wypuścił ser z dzioba, chcąc zaprezentować przed nim swój piękny śpiew. Krasicki chciał w ten sposób pokazać, jak łatwo daje się oszukać człowiek, który jest łasy na pochlebstwa. Inna bajka "Wół i minister" ukazuje nam sytuację społeczną, w której nawet dobre rządy potrafią się znudzić i człowiek pragnie czegoś jeszcze lepszego, co w ostatecznym rozrachunku nie jest dobrym rozwiązaniem. Rozsądek, który reprezentował wół, zaczęto zastępować bezmyślnością małpy i chciwością lisa, ale efekt był godny pożałowania. Podobnie przenosi się to na zachowania ludzkie, gdy nie potrafimy docenić tego, co jest naprawdę dobre i wartościowe, z pewnością na tym stracimy. Bajka "Ptaszki w klatce" uświadamia nam z kolei bezmyślność ludzi, którzy cieszą się namiastką szczęścia, zapominając o tym, że są zniewoleni. Jest to krytyka autora wobec ludzi nie mających w sobie ani odrobiny uczuć patriotycznych, a ludzie tacy są zawsze, w każdej epoce historycznej, również i dzisiaj. Nadmierną pychę i przecenianie swojej siły wyśmiewa Krasicki w bajce "Szczur i kot". Zadufany w sobie szczur, wdychając dym z kadzidła, zachwycony sytuacją, że tak wspaniale mu kadzą, padł ofiarą czyhającego nań kota. Przenosząc to zdarzenie na sytuacje międzyludzkie, łatwo dostrzec powiązania. Ludzie pyszni, zapatrzeni w siebie nie dostrzegają, że coś może im zagrażać, że nie są niezniszczalni. I często płacą karę za tę swoją pychę i samouwielbienie, często wysoką karę. Nie tylko zwierzęta są głównymi bohaterami bajek Krasickiego. W bajce "Dewotka" widzimy już postać kobiety, będącej symbolem obłudy religijnej. Z pozoru rozmodlona i klęcząca przed samym ołtarzem, tak naprawdę obrazuje fałsz moralny i pełen nienawiści stosunek do innych ludzi. Jeszcze jedna bajka Krasickiego, o której chcę tu wspomnieć, obnażająca ludzkie wady nosi tytuł "Malarze". Naświetla ona króciutko sylwetki dwóch portrecistów- Piotra i Jana. Jeden żyje w ubóstwie, bo maluje rzeczywiście twarze ludzkie, takimi, jakie one są. Drugi pławi się w luksusach, bo twarze które maluje upiększa i uszlachetnia. Bajka ta odkrywa jak łasy jest człowiek na pochlebstwa i jak dobrze się żyje takim ludziom, którzy potrafią te pochlebstwa prawić. Lizusostwo ma się dobrze w każdych czasach, a ludzie uczciwi i prawdomówni mają zawsze gorzej. Podsumowując, bajki Krasickiego, choć zabawnie napisane, tak naprawdę zabawne nie są. Odsłaniają przygnębiające realia dotyczące człowieka i jego relacji społecznych, a wśród nich głupotę, pychę, pazerność i obłudę. Należy tylko się cieszyć, że jednocześnie uczą i otwierają oczy na to, co w codziennym pędzie nie zawsze jest dostrzegane.
W bajce "Kruk i lis" Krasicki wyśmiewa ludzką chciwość na pochlebstwa i wynikającą z nich głupotę. Kruk zwiedziony fałszywymi słowami uznania ze strony lisa, wypuścił ser z dzioba, chcąc zaprezentować przed nim swój piękny śpiew. Krasicki chciał w ten sposób pokazać, jak łatwo daje się oszukać człowiek, który jest łasy na pochlebstwa.
Inna bajka "Wół i minister" ukazuje nam sytuację społeczną, w której nawet dobre rządy potrafią się znudzić i człowiek pragnie czegoś jeszcze lepszego, co w ostatecznym rozrachunku nie jest dobrym rozwiązaniem. Rozsądek, który reprezentował wół, zaczęto zastępować bezmyślnością małpy i chciwością lisa, ale efekt był godny pożałowania. Podobnie przenosi się to na zachowania ludzkie, gdy nie potrafimy docenić tego, co jest naprawdę dobre i wartościowe, z pewnością na tym stracimy.
Bajka "Ptaszki w klatce" uświadamia nam z kolei bezmyślność ludzi, którzy cieszą się namiastką szczęścia, zapominając o tym, że są zniewoleni. Jest to krytyka autora wobec ludzi nie mających w sobie ani odrobiny uczuć patriotycznych, a ludzie tacy są zawsze, w każdej epoce historycznej, również i dzisiaj.
Nadmierną pychę i przecenianie swojej siły wyśmiewa Krasicki w bajce "Szczur i kot". Zadufany w sobie szczur, wdychając dym z kadzidła, zachwycony sytuacją, że tak wspaniale mu kadzą, padł ofiarą czyhającego nań kota. Przenosząc to zdarzenie na sytuacje międzyludzkie, łatwo dostrzec powiązania. Ludzie pyszni, zapatrzeni w siebie nie dostrzegają, że coś może im zagrażać, że nie są niezniszczalni. I często płacą karę za tę swoją pychę i samouwielbienie, często wysoką karę.
Nie tylko zwierzęta są głównymi bohaterami bajek Krasickiego. W bajce "Dewotka" widzimy już postać kobiety, będącej symbolem obłudy religijnej. Z pozoru rozmodlona i klęcząca przed samym ołtarzem, tak naprawdę obrazuje fałsz moralny i pełen nienawiści stosunek do innych ludzi.
Jeszcze jedna bajka Krasickiego, o której chcę tu wspomnieć, obnażająca ludzkie wady nosi tytuł "Malarze". Naświetla ona króciutko sylwetki dwóch portrecistów- Piotra i Jana. Jeden żyje w ubóstwie, bo maluje rzeczywiście twarze ludzkie, takimi, jakie one są. Drugi pławi się w luksusach, bo twarze które maluje upiększa i uszlachetnia. Bajka ta odkrywa jak łasy jest człowiek na pochlebstwa i jak dobrze się żyje takim ludziom, którzy potrafią te pochlebstwa prawić. Lizusostwo ma się dobrze w każdych czasach, a ludzie uczciwi i prawdomówni mają zawsze gorzej.
Podsumowując, bajki Krasickiego, choć zabawnie napisane, tak naprawdę zabawne nie są. Odsłaniają przygnębiające realia dotyczące człowieka i jego relacji społecznych, a wśród nich głupotę, pychę, pazerność i obłudę. Należy tylko się cieszyć, że jednocześnie uczą i otwierają oczy na to, co w codziennym pędzie nie zawsze jest dostrzegane.