Notatka na temat 'nowy typ bohatera romantycznego'(czyli jaki?) i druga '3 nowe gatunki literackie'
daję tyle punktów tylko dlatego,że nie każdemu chce się czytać taki długie teksty o tej porze :) a te dwie notatki nie mają być długie, tylko proste zdania na temat:)
Bohater romantyczny
Twórcy tego okresu wprowadzili do literatury nowy typ bohatera. Jest nim idealista i buntownik o bogatym życiu wewnętrznym, który pragnie wyzwolić się z krępujących go społecznych ograniczeń i tęskni za tym, co nieokreślone i nienazwane. Ten indywidualista przekonany jest o swojej szczególnej misji w społeczeństwie. Ważną rolę w jego życiu odgrywa miłość, która najczęściej jednak kończy się nieszczęśliwie - rozstaniem, a niekiedy obłędem lub śmiercią. Już w preromantyzmie pojawia się charakterystyczny typ postaci określany jako bohater werterowski. Jest to nadwrażliwy samotnik, skłócony ze światem i skłonny do marzycielstwa, zazwyczaj przeżywający zwód miłosny, który doprowadza go do samobójstwa. Pierwowzorem była główna postać z powieści Johanna Wolfganga Goethego Cierpienia młodego Wertera. Inny rodzaj bohatera można odnaleźć w twórczości George'a Byrona, np w Giaurze czy Korsarzu. To samotny indywidualista, który buntuje się przeciw narzucanym przez zbiorowość prawom, a nawet przeciwko boskim nakazom i wyrokom. Jego przeszłość jest owiana tajemnicą, ale można się domyślić, że przeżył nieszczęśliwą miłość lub popełnił zbrodnię. Bohater bajroniczny potrafi jednak przezwyciężyć swoje cierpienie i stać go na dokonanie szlachetnych czynów. W literaturze polskiej nowy typ postaci romantycznej wykreował Adam Mickiewicz w powieści poetyckiej Konrad Wallenrod. Tytułowy bohater w imię szczytnej idei posługuje się podstępem, zdradą i kłamstwem. Dla wzniosłej misji poświęca szczęście osobiste. Postawa dopuszczająca użycie niegodnych środków dla osiągnięcia szlachetnych celów została później nazwana wallenrodyzmem.
GATUNKI LITERACKIE
Romantycy w imię hasła swobody twórczej odrzucali reguły klasycystyczne. Powstawały nowe formy, które łączyły elementy różnych rodzajów literackich. Romantyczna ballada zawierała cechy epickie i liryczne, a jej sensacyjna fabuła była osnuta wokół tajemniczych wydarzeń. Podobnie synkretyczny charakter miała powieść poetycka, dłuższy wierszowany utwór fabularny, w którym niekiedy pod pozorami opowieści dziejącej się w przeszłości podejmowano aktualne problemy polityczne i moralne. Wśród gatunków epiki wierszowanej mistrzowskim dziełem był Pan Tadeusz Mickiewicza, poemat nawiązujący do tradycji starożytnego eposu i określany jako epopeja narodowa. Specyficznie polskim gatunkiem epickim stała się naśladująca ustne opowiadania gawęda szlachecka, związana z życiem i obyczajami szlachty. Mieszany, epicko-liryczny charakter miał poemat dygresyjny, którego podstawowe cechy wykrystalizowały się w twórczości Byrona (Wędrówki Childe Harolda), a w literaturze polskiej do doskonałości doprowadził go Słowacki w Beniowskim. Dramat romantyczny wyróżniał się formą całkowicie odmienną od klasycystycznej tragedii, przede wszystkim nawiązywał do tradycji szekspirowskiej. Największe dokonania polskiej dramaturgii tej epoki - Dziady Mickiewicza, Kordian Słowackiego, Nie-Boska komedia Zygmutna Krasińskiego - były dziełami o formie otwartej, świadomie fragmentarycznej lub pozbawionej zakończenia. Wśród wielu różnych gatunków liryki uprawianych przez romantyków można wyodrębnić nurt poezji elegijnej, reprezentowanej przez liczne utwory Mickiewicza, Słowackiego oraz Cypriana Norwida. W okresie tym rozkwitał również zapomniany w oświeceniu sonet. Romantycy rozwinęli ten gatunek, wzbogacając go m.in. o elementy dramatyczne i epickie.
daję tyle punktów tylko dlatego,że nie każdemu chce się czytać taki długie teksty o tej porze :) a te dwie notatki nie mają być długie, tylko proste zdania na temat:)
Bohater romantyczny
Twórcy tego okresu wprowadzili do literatury nowy typ bohatera. Jest nim idealista i buntownik o bogatym życiu wewnętrznym, który pragnie wyzwolić się z krępujących go społecznych ograniczeń i tęskni za tym, co nieokreślone i nienazwane. Ten indywidualista przekonany jest o swojej szczególnej misji w społeczeństwie. Ważną rolę w jego życiu odgrywa miłość, która najczęściej jednak kończy się nieszczęśliwie - rozstaniem, a niekiedy obłędem lub śmiercią. Już w preromantyzmie pojawia się charakterystyczny typ postaci określany jako bohater werterowski. Jest to nadwrażliwy samotnik, skłócony ze światem i skłonny do marzycielstwa, zazwyczaj przeżywający zwód miłosny, który doprowadza go do samobójstwa. Pierwowzorem była główna postać z powieści Johanna Wolfganga Goethego Cierpienia młodego Wertera. Inny rodzaj bohatera można odnaleźć w twórczości George'a Byrona, np w Giaurze czy Korsarzu. To samotny indywidualista, który buntuje się przeciw narzucanym przez zbiorowość prawom, a nawet przeciwko boskim nakazom i wyrokom. Jego przeszłość jest owiana tajemnicą, ale można się domyślić, że przeżył nieszczęśliwą miłość lub popełnił zbrodnię. Bohater bajroniczny potrafi jednak przezwyciężyć swoje cierpienie i stać go na dokonanie szlachetnych czynów. W literaturze polskiej nowy typ postaci romantycznej wykreował Adam Mickiewicz w powieści poetyckiej Konrad Wallenrod. Tytułowy bohater w imię szczytnej idei posługuje się podstępem, zdradą i kłamstwem. Dla wzniosłej misji poświęca szczęście osobiste. Postawa dopuszczająca użycie niegodnych środków dla osiągnięcia szlachetnych celów została później nazwana wallenrodyzmem.
GATUNKI LITERACKIE
Romantycy w imię hasła swobody twórczej odrzucali reguły klasycystyczne. Powstawały nowe formy, które łączyły elementy różnych rodzajów literackich. Romantyczna ballada zawierała cechy epickie i liryczne, a jej sensacyjna fabuła była osnuta wokół tajemniczych wydarzeń. Podobnie synkretyczny charakter miała powieść poetycka, dłuższy wierszowany utwór fabularny, w którym niekiedy pod pozorami opowieści dziejącej się w przeszłości podejmowano aktualne problemy polityczne i moralne. Wśród gatunków epiki wierszowanej mistrzowskim dziełem był Pan Tadeusz Mickiewicza, poemat nawiązujący do tradycji starożytnego eposu i określany jako epopeja narodowa. Specyficznie polskim gatunkiem epickim stała się naśladująca ustne opowiadania gawęda szlachecka, związana z życiem i obyczajami szlachty. Mieszany, epicko-liryczny charakter miał poemat dygresyjny, którego podstawowe cechy wykrystalizowały się w twórczości Byrona (Wędrówki Childe Harolda), a w literaturze polskiej do doskonałości doprowadził go Słowacki w Beniowskim. Dramat romantyczny wyróżniał się formą całkowicie odmienną od klasycystycznej tragedii, przede wszystkim nawiązywał do tradycji szekspirowskiej. Największe dokonania polskiej dramaturgii tej epoki - Dziady Mickiewicza, Kordian Słowackiego, Nie-Boska komedia Zygmutna Krasińskiego - były dziełami o formie otwartej, świadomie fragmentarycznej lub pozbawionej zakończenia. Wśród wielu różnych gatunków liryki uprawianych przez romantyków można wyodrębnić nurt poezji elegijnej, reprezentowanej przez liczne utwory Mickiewicza, Słowackiego oraz Cypriana Norwida. W okresie tym rozkwitał również zapomniany w oświeceniu sonet. Romantycy rozwinęli ten gatunek, wzbogacając go m.in. o elementy dramatyczne i epickie.
More Questions From This User See All
- idealista
-buntownik
- człowiek o bogatym życiu wewnętrznym , pragnący wyzwolić się od krępujących go ograniczeń społecznych
- indywidualista
- samotnik , skłócony ze światem
- bohater romantyczny to osoba , która tęskni za czymś nieznanym , nieodkrytym
- marzyciel
- człowiek , który przeżył jakiś zawód w swoim życiu ( np. nieszczęśliwa miłość)
- romantyczny bohater ma poczucie misji do wykonania
2. Gatunki literackie :
- romantyczna ballada ( zawierała cechy epickie i liryczne) ; tematyka to tajemnicze wydarzenia
- powieść poetycka czyli dłuższy , wierszowany utwór fabularny ( W powieści poetyckiej używano zabiegu tzw. "maski historycznej" , mianowicie pod pozorami opowieści autor ukazywał czytelnikowi bieżące problemy)
- gawęda szlachecka : jej tematyka była związana z życiem i obyczajami szlachty
- poemat dygresyjny ( cechy mieszane , między liryką a epiką)
Dodatkowo romantycy rozwinęli sonet , wzbogacając go o elementy dramatyczne i epickie . Zajęli się również poezją elegijną i dramatem romantycznym.
Mam nadzieję , że pomoże ci to . Pozdrawiam
2. Nowo powstałymi gatunkami literackimi były:
- ballada romantyczna, która zawierała zarówno cechy epickie jak i liryczne, a jej fabuła (sensacyjna) była osnuta wokół tajemniczych wydarzeń
- powieść poetycka był to wierszowany dłuższy utwór fabularny, który poruszał problemy polityczne oraz moralne np. Pan Tadeusz Mickiewicza
- gawęda szlachecka (związana z życiem szlachty)
- dramat romantyczny nawiązywał do tradycji szekspirowskiej
- sonet