"Kazanie na Górze" to seria pouczeń, które według Ewangelii Św. Mateusza Apostoła (Mt 5,1 - 7,28) zostały wygłoszone przez samego Jezusa Chrystusa. Do bardziej znanych części Kazania na górze należą Błogosławieństwa oraz modlitwa Ojcze nasz. Według tradycji katolickiej, kazanie zostało wygłoszone na Górze Błogosławieństw na północnym brzegu jeziora Genezaret, w okolicach Kafarnaum. Szacuje się, że miało to miejsce około 30 roku e.ch. czyli u początku ery chrześcijańskiej. W 1935 odkryto w okolicach Góry Błogosławieństw kaplicę z mozaikami z IV-VI wieku. Świadczy to najprawdopodobniej o długiej tradycji tego miejsca.
Prawie dwa tysiące lat temu Jezus Chrystus z Nazaretu (ur. w Betejem Judzkim) darował ludzkości Kazanie na Górze. Zawiera ono esencję nauki Jezusa - istotne wypowiedzi, dotyczące życia według Praw Bożych, wskazówki, jak obchodzić się z naszymi współbraćmi, ze zwierzętami i przyrodą. Kto nauki te wprowadza w czyn w swoim życiu codziennym, bardzo szybko poczuje, jak zmienia się jego życie, jak staje się ono pozytywne i pełne pokoju (hebr. Szalom). Natomiast właśnie w tak zwanym chrześcijańskim świecie nominalni zwierzchnicy kościołów i politycy chrześijańscy "tylko z nazwy" utrzymują, że ta nauka jest utopią i że praktycznie nie może być wprowadzona w czyn.
Współczesna biblistyka stoi na stanowisku, że "Kazanie na Górze" nie zostało wygłoszone tak jak je przekazuje ewangelista Mateusz, a jest jego kompozycją z różnych wypowiedzi Jezusa, z których wiele zawartych jest w źródle Q. Ewangelia Św. Łukasza Ewangelisty zachowuje w większym stopniu oryginalny kontekst i kolejność wielu wypowiedzi. "Kazanie na Górze" wprowadza surowe zasady etyczne, często zaostrzając przepisy Prawa Mojżeszowego czyli Tory (Pięcioksiągu). Np. nie tylko "nie zabijaj" (hebr. lo tircach, tircoach, lo tirtz'Akh, dosł. "nie mordować", "nie zabijać"), ale nawet "nie gniewaj się na brata swego; pojednaj i pogódź się z bratem" (Mt 5,21-26). Także nie tylko "nie cudzołóż" (hebr. lo tinaf, lo tin'Af, dosł. nie cudzołóż, nie zdradzaj, nie czyń wiarołomstwa, nie bądź rozwiązły), ale nawet "unikaj pożądliwego spojrzenia" (Mt 5,27-30). Oryginalna nauka Jezusa Chrystusa jawi się jako bardziej radykalna moralnie, czym Jezus Chrystus i jego zwolennicy zasłużyli sobie na miano żydowskiej sekty.
Chętnych do słuchania słów Jezusa Chrystusa było wedle Biblii tak wiele, że wąski brzeg jeziora nie mógł ich pomieścić, dlatego cofnął się On na zbocze góry czy raczej pagórka. Po znalezieniu równej płaszczyzny, stanowiącej dogodne miejsce dla zebranego tłumu, usiadł na trawie, a uczniowie i lud poszli za Jego przykładem. Swoją naukę rozpoczął od wygłoszenia tzw. OŚMIU BŁOGOSŁAWIEŃSTW. Można traktować to Kazanie jako główny wykład zasad religii chrześcijańskiej zawarty w Nowym Testamencie Biblii. Jednym z najlepiej znanych katolickich świętych próbujących żyć wedle zasad "Kazania na Górze" był Święty Franciszek z Asyżu.
Mogę : Opowiadać o królestwie bożym wszystkim wokól . Na lekcji wychowawczej poświęcić czas na prezentacje na taki temat.
"Kazanie na Górze" to seria pouczeń, które według Ewangelii Św. Mateusza Apostoła (Mt 5,1 - 7,28) zostały wygłoszone przez samego Jezusa Chrystusa. Do bardziej znanych części Kazania na górze należą Błogosławieństwa oraz modlitwa Ojcze nasz. Według tradycji katolickiej, kazanie zostało wygłoszone na Górze Błogosławieństw na północnym brzegu jeziora Genezaret, w okolicach Kafarnaum. Szacuje się, że miało to miejsce około 30 roku e.ch. czyli u początku ery chrześcijańskiej. W 1935 odkryto w okolicach Góry Błogosławieństw kaplicę z mozaikami z IV-VI wieku. Świadczy to najprawdopodobniej o długiej tradycji tego miejsca.
Prawie dwa tysiące lat temu Jezus Chrystus z Nazaretu (ur. w Betejem Judzkim) darował ludzkości Kazanie na Górze. Zawiera ono esencję nauki Jezusa - istotne wypowiedzi, dotyczące życia według Praw Bożych, wskazówki, jak obchodzić się z naszymi współbraćmi, ze zwierzętami i przyrodą. Kto nauki te wprowadza w czyn w swoim życiu codziennym, bardzo szybko poczuje, jak zmienia się jego życie, jak staje się ono pozytywne i pełne pokoju (hebr. Szalom). Natomiast właśnie w tak zwanym chrześcijańskim świecie nominalni zwierzchnicy kościołów i politycy chrześijańscy "tylko z nazwy" utrzymują, że ta nauka jest utopią i że praktycznie nie może być wprowadzona w czyn.
Współczesna biblistyka stoi na stanowisku, że "Kazanie na Górze" nie zostało wygłoszone tak jak je przekazuje ewangelista Mateusz, a jest jego kompozycją z różnych wypowiedzi Jezusa, z których wiele zawartych jest w źródle Q. Ewangelia Św. Łukasza Ewangelisty zachowuje w większym stopniu oryginalny kontekst i kolejność wielu wypowiedzi. "Kazanie na Górze" wprowadza surowe zasady etyczne, często zaostrzając przepisy Prawa Mojżeszowego czyli Tory (Pięcioksiągu). Np. nie tylko "nie zabijaj" (hebr. lo tircach, tircoach, lo tirtz'Akh, dosł. "nie mordować", "nie zabijać"), ale nawet "nie gniewaj się na brata swego; pojednaj i pogódź się z bratem" (Mt 5,21-26). Także nie tylko "nie cudzołóż" (hebr. lo tinaf, lo tin'Af, dosł. nie cudzołóż, nie zdradzaj, nie czyń wiarołomstwa, nie bądź rozwiązły), ale nawet "unikaj pożądliwego spojrzenia" (Mt 5,27-30). Oryginalna nauka Jezusa Chrystusa jawi się jako bardziej radykalna moralnie, czym Jezus Chrystus i jego zwolennicy zasłużyli sobie na miano żydowskiej sekty.
Chętnych do słuchania słów Jezusa Chrystusa było wedle Biblii tak wiele, że wąski brzeg jeziora nie mógł ich pomieścić, dlatego cofnął się On na zbocze góry czy raczej pagórka. Po znalezieniu równej płaszczyzny, stanowiącej dogodne miejsce dla zebranego tłumu, usiadł na trawie, a uczniowie i lud poszli za Jego przykładem. Swoją naukę rozpoczął od wygłoszenia tzw. OŚMIU BŁOGOSŁAWIEŃSTW. Można traktować to Kazanie jako główny wykład zasad religii chrześcijańskiej zawarty w Nowym Testamencie Biblii. Jednym z najlepiej znanych katolickich świętych próbujących żyć wedle zasad "Kazania na Górze" był Święty Franciszek z Asyżu.
Mogę : Opowiadać o królestwie bożym wszystkim wokól .
Na lekcji wychowawczej poświęcić
czas na prezentacje na taki temat.
mogę opowiadać wybrane seceny z ewangeli kolegom i koleżnkom , namawiać ich do tego samego i przypominać im o Bogu gdy robią cos złego .