Question

Napisz życiorys świętego okresu oświecienia . Do wyboru:

Św. Ignacy Loyda , Św. Teresa Arila , Św. Tomasz More

Answer 1

Thomas More, Tomasz Morus (ur. 7 lutego 1478 w Londynie, zm. 6 lipca 1535 tamże) – sir, święty Kościoła katolickiego, angielski myśliciel, pisarz i polityk, członek Izby Lordów. Stworzył wizję państwa idealnego (utopia). Nie uznał legalności małżeństwa Henryka VIII i jego drugiej żony – Anny Boleyn oraz nie zgodził się uznać króla za głowę Kościoła w Anglii, za co został skazany na ścięcie. Wyrok wykonano. W 1886 r. został beatyfikowany, a w 1935 r. – kanonizowany.

Za panowania Henryka VIII był w latach 1529-1532 kanclerzem Anglii. Znany w Europie jako humanista i pisarz. Jego najsłynniejsze dzieło, Utopia (około 1516) przedstawia fikcyjne królestwo na wyspie, w którym niektórzy współcześni uczeni dopatrują się wyidealizowanego przeciwieństwa Europy z czasów More'a, podczas gdy inni uznają je za złośliwą satyrę tejże Europy.

Jedną z cech charakterystycznych dzieł More'a jest stosowanie alegorii w postaci fikcyjnego autora (tak jak w Dialogue of Comfort, który stanowi rzekomy dialog pomiędzy wujem i bratankiem) lub stylizacji. Ponadto, More nie daje żadnych wyraźnych wskazówek co do swojego osobistego punktu widzenia - z przyczyn, wyjaśnionych poniżej - co sprawia, że możliwa jest praktycznie każda interpretacja jego dzieł.

More urodził się w Londynie w Anglii. Początkowo studiował nauki humanistyczne, później jednak poddał się decyzji ojca, który chciał, by syn został prawnikiem. W roku 1520 był związany z dworem Henryka VIII.

Jako naukowiec początkowo był humanistą w najbardziej znanym sensie tego słowa. Był przyjacielem Erazma z Rotterdamu, który zadedykował mu swoją Pochwałę głupoty - słowo "głupota" po grecku brzmi μωρíα (moria). Później stosunki między nimi się ochłodziły, ponieważ More miał ortodoksyjne poglądy religijne, podczas gdy Erazm w niektórych kwestiach doktrynalnych skłaniał się ku stanowiskom protestanckim.

More był autorem kilku obszernych traktatów, w których krytykował reformatorów religijnych, od Williama Tyndale, Christophera St.German po Marcina Lutra. Pomagał także królowi Henrykowi VIII w napisaniu dzieła Obrona siedmiu sakramentów.