Napisz wypracowanie na temat ''chrześcijaństwo w Polsce '' z religi bardzo prosze na jutro
Bella101
Wielość religii jest faktem. Właściwie do naszych czasów ten stan rzeczy jawił się chrześcijaństwu - mówiąc najkrócej - jako przeszkoda do pokonania. Chodziło o to, by wyznawców innych religii nawrócić na chrześcijaństwo. Przeznaczeniem tych religii w gruncie rzeczy miało być zniknięcie z powierzchni ziemi, jako dróg błędnych, albo odnalezienie swojego wypełnienia w chrześcijaństwie. W takim kontekście zagadnienie tożsamości chrześcijaństwa nie przysparzało większych problemów: "jesteśmy jedyną i najdoskonalszą religią, tylko u nas można znaleźć zbawienie i tylko przed nami rozpościera się realna przyszłość".
Od II Soboru Watykańskiego, który dostrzegł zbawcze znaczenie innych tradycji religijnych, wiele zmieniło się w podejściu chrześcijaństwa do problemu wielości religii. Coraz śmielej i częściej ów stan rzeczy nie jest widziany jako przeszkoda do pokonania, ale jako wyzwanie, nawet szansa dla samego chrześcijaństwa. Ostatnio najgłośniejszą propozycję takiego podejścia sformułował jezuita Jacques Dupuis w książce "Ku chrześcijańskiej teologii pluralizmu religijnego". Wyznaczył on teologii religii nowy teren badawczy - świadomie dokonał terminologicznego przejścia od "teologii religii" do "teologii pluralizmu religijnego", oznajmiając, że zajmuje go przede wszystkim odpowiedź na pytanie, co w zamiarze Boga dla rodzaju ludzkiego oznacza pluralizm przeżywanych wiar i pluralizm tradycji religijnych, które nas otaczają1.
W takim spojrzeniu na wielość religii na nowo staje przed chrześcijanami pytanie o swoją tożsamość. Co pluralizm wiar może oznaczać dla chrześcijaństwa, które jest świadome, że zostało obdarowane pełnią prawdy? Jest to egzystencjalny problem wielu chrześcijan, którzy nie wiedzą, jak interpretować niekwestionowany fakt wielości religii w świecie. Czy ma jeszcze sens misyjna działalność Kościoła? Czy zamknąć oczy na pluralizm religii, szukając rozwiązania problemu w ucieczce od niewygodnego tematu? A może zgodzić się z opinią, że nie sposób mówić o obiektywnej wyższości jakiejkolwiek religii? Co wtedy jednak począć z wyrażanym przez wieki przekonaniem wyznawców Jezusa Chrystusa, iż chrześcijaństwo jest religią obiektywnie przewyższającą inne?
We współczesnej chrześcijańskiej teologii religii można spotkać trzy podstawowe próby odpowiedzi na pytanie o tożsamość chrześcijaństwa w kontekście wielości czy pluralizmu religii: ekskluzywizm (eklezjocentryzm), pluralizm (teocentryzm) i inkluzywizm (chrystocentryzm).
Od II Soboru Watykańskiego, który dostrzegł zbawcze znaczenie innych tradycji religijnych, wiele zmieniło się w podejściu chrześcijaństwa do problemu wielości religii. Coraz śmielej i częściej ów stan rzeczy nie jest widziany jako przeszkoda do pokonania, ale jako wyzwanie, nawet szansa dla samego chrześcijaństwa. Ostatnio najgłośniejszą propozycję takiego podejścia sformułował jezuita Jacques Dupuis w książce "Ku chrześcijańskiej teologii pluralizmu religijnego". Wyznaczył on teologii religii nowy teren badawczy - świadomie dokonał terminologicznego przejścia od "teologii religii" do "teologii pluralizmu religijnego", oznajmiając, że zajmuje go przede wszystkim odpowiedź na pytanie, co w zamiarze Boga dla rodzaju ludzkiego oznacza pluralizm przeżywanych wiar i pluralizm tradycji religijnych, które nas otaczają1.
W takim spojrzeniu na wielość religii na nowo staje przed chrześcijanami pytanie o swoją tożsamość. Co pluralizm wiar może oznaczać dla chrześcijaństwa, które jest świadome, że zostało obdarowane pełnią prawdy? Jest to egzystencjalny problem wielu chrześcijan, którzy nie wiedzą, jak interpretować niekwestionowany fakt wielości religii w świecie. Czy ma jeszcze sens misyjna działalność Kościoła? Czy zamknąć oczy na pluralizm religii, szukając rozwiązania problemu w ucieczce od niewygodnego tematu? A może zgodzić się z opinią, że nie sposób mówić o obiektywnej wyższości jakiejkolwiek religii? Co wtedy jednak począć z wyrażanym przez wieki przekonaniem wyznawców Jezusa Chrystusa, iż chrześcijaństwo jest religią obiektywnie przewyższającą inne?
We współczesnej chrześcijańskiej teologii religii można spotkać trzy podstawowe próby odpowiedzi na pytanie o tożsamość chrześcijaństwa w kontekście wielości czy pluralizmu religii: ekskluzywizm (eklezjocentryzm), pluralizm (teocentryzm) i inkluzywizm (chrystocentryzm).