Sumienie szerokie - charakterystyczną cechą jest lekceważenie grzechu. Człowiek o takim sumieniu sądzi, że albo w ogóle nie ma grzechu w danym działaniu, albo jest on niewielki. Lekceważenie zła może występować w różnym stopniu nasilenia, aż do całkowitej utraty poczucia grzechu.
Sumienie przytępione - człowiek o takim sumieniu już tak przyzwyczaił się do grzechu, że nic sobie z tego nie robi, a nawet uważa to za rzecz normalną.
Sumienie skrupulatne - człowiek trapiony takim sumieniu dopatruje się grzechu tam gdzie go nie ma, albo grzechu ciężkiego tam gdzie może być lekki.
Sumienie prawdziwe - Uznaje za dobre to co rzeczywiście jest dobre i za złe to co rzeczywiście jest złe.
Sumienie fałszywe - Uznaje za dobre to co w rzeczywistości jest złe, a złe to co jest dobre.
Sumienie pewno - gdy bez roztrąconej obawy błądzenia osądza jakiś czyn.
Sumienie szerokie - charakterystyczną cechą jest lekceważenie grzechu. Człowiek o takim sumieniu sądzi, że albo w ogóle nie ma grzechu w danym działaniu, albo jest on niewielki. Lekceważenie zła może występować w różnym stopniu nasilenia, aż do całkowitej utraty poczucia grzechu.
Sumienie przytępione - człowiek o takim sumieniu już tak przyzwyczaił się do grzechu, że nic sobie z tego nie robi, a nawet uważa to za rzecz normalną.
Sumienie skrupulatne - człowiek trapiony takim sumieniu dopatruje się grzechu tam gdzie go nie ma, albo grzechu ciężkiego tam gdzie może być lekki.
Sumienie prawdziwe - Uznaje za dobre to co rzeczywiście jest dobre i za złe to co rzeczywiście jest złe.
Sumienie fałszywe - Uznaje za dobre to co w rzeczywistości jest złe, a złe to co jest dobre.
Sumienie pewno - gdy bez roztrąconej obawy błądzenia osądza jakiś czyn.
prosze masz wszystko w pliku. mam nadzieję że pomogłam :DD