Ewangelia wg swietego Lukasza jest trzecia z czterech Ewangelii otwierajacych Nowy Testament. Autor nie byl naocznym swiadkiem dzialalnosc Jezusa z Nazaretu, ale jk pisze we wstepie, napisal to dzilo by potwierdzic slusznosc nauk, kte zostaly przekazane. Ewangelia ma swojeo adresata, czlowiea o imieniu Teofil. To imie jednak mozna rowniez przetlumaczyc jako przyjaciel Boga i dlatego Ewangelia nabiera charakteru powszechnego, dresowana jest do kazdego, kto pragnie poznac nauki Jezusa z Nazaretu i stac sie przyjacielem Boga. charakterystyczna cecha tej Ewangelii jest opis narodzin i dziecinstwa Jezusa (wystepujacy poza ta Ewagelia jedynie u sw. Mateusza) jak rowniez bardzo wyakcenowany uniwersalny charakter przeslania Mistrza z Nazaretu. Sw. Lukasz wielokrotnie podkresla role Samarytan a jednoczesnie krytykuje postawy elit zydowskich. Tym samym ukazuje, ze Ewangelia wykracza zdecydowanie poza ramy narodu wybranego.
Św. Łukasz rozpoczyna Ewangelię od opisu zapowiedzi narodzenia syna Elżbiety i Zachariasza oraz zwiastowania Maryi przez archanioła Gabriela. Zaraz potem następuje relacja z narodzenia Jana, podczas którego Zachariasz odzyskuje zdolność mówienia (odebraną mu uprzednio przez Gabriela). Następnie czytamy o narodzeniu Jezusa i jego okolicznościach (jedyny tak dokładny opis w Biblii), obrzezaniu, a także o ofiarowaniu Syna Bożego w świątyni, podczas którego nastąpiło również spotkanie ze starcem Symeonem. Potem Święta Rodzina wróciła do Nazaretu. Dwanaście lat później zdarzyła się sytuacja, kiedy rodzice* Jezusa przez nieuwagę zostawili Go w Jerozolimie. Kiedy później znaleźli chłopca w
Podobna praca 50%
Streszczenie Ewangelii wg św. Łukasza- Wdzięczny Samarytanin
świątyni, On powiedział im, że przecież powinni wiedzieć, iż dąży do przebywania w domu swego Ojca. Następny rozdział traktuje o przygotowaniu Jezusa do działalności. Czytamy tu o chrzcie Pana w Jordanie oraz o uwięzieniu i straceniu Jana Chrzciciela. Zapoznajemy się również z rodowodem Jezusa oraz z opisem kuszenia Go przez Szatana na pustyni. Kolejny rozdział mówi o działalności Jezusa w Galilei. Czytamy o Jego pierwszym wystąpieniu w synagodze, uzdrowieniu opętanego, trędowatego oraz teściowej Szymona, a także o nauczaniu z łodzi i zapewnieniu rybakom udanego połowu. Później nastąpił pierwszy zatarg z faryzeuszami ? gdy Jezus uzdrawiał paralityka, odpuścił mu jego grzechy, co zostało przez nich uznane za bluźnierstwo. Kolejne sprzeczki z uczonymi w Piśmie wynikały podczas kolacji z Lewim i innymi celnikami, podczas spaceru po polu w szabat, kiedy to uczniowie zjadali kłosy oraz przy uzdrowieniu chorego (również w szabat). Potem Jezus spośród wszystkich uczniów wybrał dwunastu, których odtąd nazywał apostołami, a następnie wygłosił błogosławieństwa i przekleństwa oraz przykazał miłować nieprzyjaciół. Zalecił również powściągliwość w sądzeniu, potępił obłudę i opowiedział przypowieści o dwóch niewidomych oraz o drzewie i owocach. Następnie uzdrowił sługę setnika w Kafarnaum, wskrzesił młodzieńca z Nain i wygłosił świadectwo o Janie Chrzcicielu oraz o współczesnych mu ludziach. Później nastąpiło nawrócenie grzesznicy oraz wygłoszenie przypowieści o siewcy. Pewnego dnia, gdy płynęli z apostołami po Morzu Tyberiadzkim , Jezus dokonał cudu ? uciszył szalejącą po jeziorze burzę. W kraju Gergezeńczyków uzdrowił kolejnego opętanego, kobietę cierpiącą na krwotok i córkę Jaira. Potem dał apostołom władzę nad złymi duchami i moc leczenia chorób i wysłał ich, aby głosili Królestwo Boże (tzw. ?Pierwsze wysłanie?). Gdy wrócili, razem z Nim udali się do Betsaidy, gdzie nastąpiło pierwsze rozmnożenie chleba, a także wyznanie Piotra, w którym powiedział Chrystusowi, że uważa go za Mesjasza.
Ewangelia wg swietego Lukasza jest trzecia z czterech Ewangelii otwierajacych Nowy Testament. Autor nie byl naocznym swiadkiem dzialalnosc Jezusa z Nazaretu, ale jk pisze we wstepie, napisal to dzilo by potwierdzic slusznosc nauk, kte zostaly przekazane. Ewangelia ma swojeo adresata, czlowiea o imieniu Teofil. To imie jednak mozna rowniez przetlumaczyc jako przyjaciel Boga i dlatego Ewangelia nabiera charakteru powszechnego, dresowana jest do kazdego, kto pragnie poznac nauki Jezusa z Nazaretu i stac sie przyjacielem Boga. charakterystyczna cecha tej Ewangelii jest opis narodzin i dziecinstwa Jezusa (wystepujacy poza ta Ewagelia jedynie u sw. Mateusza) jak rowniez bardzo wyakcenowany uniwersalny charakter przeslania Mistrza z Nazaretu. Sw. Lukasz wielokrotnie podkresla role Samarytan a jednoczesnie krytykuje postawy elit zydowskich. Tym samym ukazuje, ze Ewangelia wykracza zdecydowanie poza ramy narodu wybranego.
Św. Łukasz rozpoczyna Ewangelię od opisu zapowiedzi narodzenia syna Elżbiety i Zachariasza oraz zwiastowania Maryi przez archanioła Gabriela. Zaraz potem następuje relacja z narodzenia Jana, podczas którego Zachariasz odzyskuje zdolność mówienia (odebraną mu uprzednio przez Gabriela). Następnie czytamy o narodzeniu Jezusa i jego okolicznościach (jedyny tak dokładny opis w Biblii), obrzezaniu, a także o ofiarowaniu Syna Bożego w świątyni, podczas którego nastąpiło również spotkanie ze starcem Symeonem. Potem Święta Rodzina wróciła do Nazaretu. Dwanaście lat później zdarzyła się sytuacja, kiedy rodzice* Jezusa przez nieuwagę zostawili Go w Jerozolimie. Kiedy później znaleźli chłopca w
Podobna praca 50%Streszczenie Ewangelii wg św. Łukasza- Wdzięczny Samarytanin
świątyni, On powiedział im, że przecież powinni wiedzieć, iż dąży do przebywania w domu swego Ojca.
Następny rozdział traktuje o przygotowaniu Jezusa do działalności. Czytamy tu o chrzcie Pana w Jordanie oraz o uwięzieniu i straceniu Jana Chrzciciela. Zapoznajemy się również z rodowodem Jezusa oraz z opisem kuszenia Go przez Szatana na pustyni.
Kolejny rozdział mówi o działalności Jezusa w Galilei. Czytamy o Jego pierwszym wystąpieniu w synagodze, uzdrowieniu opętanego, trędowatego oraz teściowej Szymona, a także o nauczaniu z łodzi i zapewnieniu rybakom udanego połowu. Później nastąpił pierwszy zatarg z faryzeuszami ? gdy Jezus uzdrawiał paralityka, odpuścił mu jego grzechy, co zostało przez nich uznane za bluźnierstwo. Kolejne sprzeczki z uczonymi w Piśmie wynikały podczas kolacji z Lewim i innymi celnikami, podczas spaceru po polu w szabat, kiedy to uczniowie zjadali kłosy oraz przy uzdrowieniu chorego (również w szabat). Potem Jezus spośród wszystkich uczniów wybrał dwunastu, których odtąd nazywał apostołami, a następnie wygłosił błogosławieństwa i przekleństwa oraz przykazał miłować nieprzyjaciół. Zalecił również powściągliwość w sądzeniu, potępił obłudę i opowiedział przypowieści o dwóch niewidomych oraz o drzewie i owocach. Następnie uzdrowił sługę setnika w Kafarnaum, wskrzesił młodzieńca z Nain i wygłosił świadectwo o Janie Chrzcicielu oraz o współczesnych mu ludziach. Później nastąpiło nawrócenie grzesznicy oraz wygłoszenie przypowieści o siewcy. Pewnego dnia, gdy płynęli z apostołami po Morzu Tyberiadzkim , Jezus dokonał cudu ? uciszył szalejącą po jeziorze burzę. W kraju Gergezeńczyków uzdrowił kolejnego opętanego, kobietę cierpiącą na krwotok i córkę Jaira. Potem dał apostołom władzę nad złymi duchami i moc leczenia chorób i wysłał ich, aby głosili Królestwo Boże (tzw. ?Pierwsze wysłanie?). Gdy wrócili, razem z Nim udali się do Betsaidy, gdzie nastąpiło pierwsze rozmnożenie chleba, a także wyznanie Piotra, w którym powiedział Chrystusowi, że uważa go za Mesjasza.