była Berberyjką (najprawdopodobniej) żyjącą w IV w.
miała męża - poganina i urodziła 3 dzieci
była matką św. Augustyna
podróżowała w trosce o swego syna-hulakę (późniejszego świętego) do Rzymu, Kartaginy i Mediolanu
jej relikwie (ciało) po śmierci podróżowało jak ona za życia - pierwotnie złożono je w kościele Santa Aurea w Ostii, w XIIw. zbarane zostało do Francji i pochowane w Arrouas, a w XVw. przewieziono je do Rzymu, do kościoła św. Tryfona (obecnie San Augustno), sprawcami przenosin byli augustianie, zakon założony przez jej syna
zmarła na febrę w Ostii (niedaleko Rzymu)
jest patronką chrześcijańskich matek, wdów, kobiet z problemami małzeńskimi i problemami z dziećmi, kobiet-ofiar cudzołóstwa, alkoholizmu, kłamst i złożeczeń.
w ikonografii przedstawiana jest we wdowim welonie, z krzyżem, księgą, różańcem, bądź jako mniszka-augustianka, którą nie była nigdy, lecz ze względu na syna taki strój się jej przypisuje
była Berberyjką (najprawdopodobniej) żyjącą w IV w.
miała męża - poganina i urodziła 3 dzieci
była matką św. Augustyna
podróżowała w trosce o swego syna-hulakę (późniejszego świętego) do Rzymu, Kartaginy i Mediolanu
jej relikwie (ciało) po śmierci podróżowało jak ona za życia - pierwotnie złożono je w kościele Santa Aurea w Ostii, w XIIw. zbarane zostało do Francji i pochowane w Arrouas, a w XVw. przewieziono je do Rzymu, do kościoła św. Tryfona (obecnie San Augustno), sprawcami przenosin byli augustianie, zakon założony przez jej syna
zmarła na febrę w Ostii (niedaleko Rzymu)
jest patronką chrześcijańskich matek, wdów, kobiet z problemami małzeńskimi i problemami z dziećmi, kobiet-ofiar cudzołóstwa, alkoholizmu, kłamst i złożeczeń.
w ikonografii przedstawiana jest we wdowim welonie, z krzyżem, księgą, różańcem, bądź jako mniszka-augustianka, którą nie była nigdy, lecz ze względu na syna taki strój się jej przypisuje