Question

Napisz opowiadanie pod tytułem ,,Pięć lat pontyfikatu Benedykta 16.

Z góry dziex:)

Answer 1

W tych kwietniowych, wiosennych dniach wspominamy dwie rocznice dotyczące papieża Benedykta XVI; 79. rocznicę urodzin i pierwszą rocznicę pontyfikatu. Z tej okazji jeszcze raz warto przypomnieć i wczytać się w rys życia i posługi apostolskiej naszego papieża.

Joseph Ratzinger urodził się 16 kwietnia 1927 roku w Marktl am Inn (Bawaria, Niemcy), jako syn policjanta, w rodzinie wyjątkowo katolickiej, jego brat został także kapłanem. W czasie wojny, w 1943 roku, w wieku 16 lat, rozpoczął przymusowe przygotowanie wojskowe w zakresie obrony przeciwlotniczej. W roku 1945 został internowany w obozie dla jeńców wojennych jako niemiecki żołnierz. Zwolniony w czerwcu tego roku, wstąpił do monachijskiego seminarium duchownego.
Dnia 29 czerwca 1951 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. kard. Michaela von Faulhabera. Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie Monachijskim, w 1953 roku obronił pracę doktorską na temat „Lud Boży w nauce św. Augustyna o Kościele”, a w 1957 roku uzyskał habilitację na podstawie rozprawy: „Teologia dziejów u św. Bonawentury”. Święty Augustyn jest dla niego wzorem, ponieważ „choć bardzo tęsknił za medytacją, za pracą duchową, to jednak cały się poświęcił codziennym drobiazgom i chciał żyć dla ludzi". Ulubionymi pisarzami obecnego papieża są Dostojewski i Herman Hesse, a zwłaszcza jego powieść „Wilk stepowy". Poza tym jest miłośnikiem muzyki, kocha Mozarta. Sam grywa na fortepianie. W młodości pisywał także wiersze. Wśród tematów teologicznych stałe jego zainteresowanie budzi Kościół i liturgia.

Przez następne lata pracował jako sekretarz i kapelan biskupa Freisingu (1957-1959), a następnie jako profesor teologii w Bonn (1959-1969), Münster (1963-1966), Tybindze (1966-1969) oraz Ratyzbonie (od 1969). Już w wieku 26 lat rozpoczął bogatą działalność naukową, początkowo jako wykładowca dogmatyki, a później teologii fundamentalnej we Fryzyndze, a następnie był profesorem w Bonn, Münster, Tybindze i Ratyzbonie.

Dnia 24 marca 1977 roku papież Paweł VI mianował go arcybiskupem metropolitą Monachium i Fryzyngi, a wkrótce potem, na konsystorzu 27 czerwca tegoż roku powołał go w skład Kolegium Kardynalskiego. 25 listopada 1981 roku papież Jan Paweł II powierzył mu kierowanie Kongregacją Nauki Wiary, z czym łączy się automatycznie przewodniczenie Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Ksiądz kardynał Ratzinger był jedynym hierarchą watykańskim, pełniącym tak długo owe kierownicze stanowiska w Kurii Rzymskiej na osobistą i wyraźną prośbę Ojca Świętego Jana Pawła II.

Kongregacja Nauki Wiary, a tym samym jej prefekt, mają za zadanie przestrzegać czystości wiary. Wypowiadają się oficjalnie we wszystkich sprawach dotyczących nauczania i moralności katolickiej. Prefekt tego watykańskiego urzędu zwraca również uwagę na to, by badania teologiczne nie oddalały się od zasad wytyczonych przez Kościół. Mimo trudnych obowiązków, jakie na nim spoczęły w 1981 roku, ks. kard. Ratzinger nadal intensywnie uczestniczył w dialogu teologicznym, publikując jednocześnie szereg książek i artykułów z tej dziedziny.

W Polsce ukazały się dotychczas przekłady ok. 30 jego pozycji naukowych, niektóre z nich wznawiane, np. "Śmierć i życie wieczne" (1986 i 2000). Z szerokim zainteresowaniem spotkała się także jego książka-wywiad, zatytułowana "Raport o stanie wiary", w której kardynał Ratzinger ostrzega przed "nadmierną euforią soborową". W październiku 1996 roku wydał kolejną książkę-wywiad "Sól ziemi", której polski przekład ukazał się w rok później nakładem wydawnictwa "Znak". W Polsce wydano w 2001 roku także "Drogę paschalną" i "Prawdę w teologii".

W 2000 roku ks. kard. Joseph Ratzinger otrzymał tytuł doktora honoris causa wrocławskiego Papieskiego Wydziału Teologicznego "za szczególne zasługi na polu nauk teologicznych i w służbie Kościołowi".

Gdy 16 kwietnia 2002 roku z okazji swych 75. urodzin, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa kanonicznego złożył na ręce Jana Pawła II prośbę o przejście na emeryturę, Ojciec Święty nie przyjął rezygnacji i nadal pozostawił go na czele tej watykańskiej dykasterii. Za swoje motto-zwołanie biskupie ks. kard. Ratzinger wybrał słowa: Cooperatores Veritatis - “Współpracownicy prawdy” - i faktycznie, choć zawsze ujmujący, subtelny i serdeczny w osobistym kontakcie, to w wykonywaniu swoich kurialnych obowiązków nie starał się być „delikatnym dyplomatą”, chcąc przede wszystkim służyć Kościołowi, służyć zachowaniu czystości wiary i nauki katolickiej.