1. W średniowieczu chłopi byli najliczniejszą i zarazem najmniej uprzywilejowaną grupą społeczną. Nie mieli praw osobistych, byli własnością pana (rycerza, właściciela wioski). Pracowali na roli, nie mogli jednak zostawiać plonów dla siebie- znakomitą większość musieli oddawać panu.
2. Mieszczanie, jak sama ich nazwa wskazuje, mieszkali w mieście. Zajmowali się rzemiosłem (bednarze, szewcy itd.) Mieli podstawowe prawa osobiste (nie należeli do nikogo), nie mieli jednak wpływu na losy państwa ani możliwości zdobycia tytułu szlacheckiego.
3. Rycerze byli najmniej liczną i zarazem najbardziej uprzywilejowaną grupą społeczną średniowiecza. Podlegali władcy lub seniorowi, byli zobowiązani bronić ojczyzny w razie zagrożenia. Za dobrą służbę władca nadawał im we władanie ziemie (lenno).
1. W średniowieczu chłopi byli najliczniejszą i zarazem najmniej uprzywilejowaną grupą społeczną. Nie mieli praw osobistych, byli własnością pana (rycerza, właściciela wioski). Pracowali na roli, nie mogli jednak zostawiać plonów dla siebie- znakomitą większość musieli oddawać panu.
2. Mieszczanie, jak sama ich nazwa wskazuje, mieszkali w mieście. Zajmowali się rzemiosłem (bednarze, szewcy itd.) Mieli podstawowe prawa osobiste (nie należeli do nikogo), nie mieli jednak wpływu na losy państwa ani możliwości zdobycia tytułu szlacheckiego.
3. Rycerze byli najmniej liczną i zarazem najbardziej uprzywilejowaną grupą społeczną średniowiecza. Podlegali władcy lub seniorowi, byli zobowiązani bronić ojczyzny w razie zagrożenia. Za dobrą służbę władca nadawał im we władanie ziemie (lenno).
Liczę na naj.