Question

Napisz notatkę o świętym Pawle ( najlepiej z encyklopedii , ale nie trzeba ) ..:)

PomóŻciE!!! PliiS!!!

Answer 1

Izraelita z plemienia Beniamina, apostoł Jezusa Chrystusa . Chociaż prawdopodobnie od dzieciństwa nosił dwa imiona: hebrajskie Saul i rzymskie Paweł .
Paweł urodził się w Tarsie, ważnym mieście w Cylicji ,Jego rodzice byli Hebrajczykami i najwyraźniej wyznawali judaizm faryzejski .

Paweł od urodzenia był obywatelem rzymskim (Dz 22:28); jego ojciec mógł otrzymać obywatelstwo za jakieś zasługi. Być może od niego Paweł nauczył się wyrabiania namiotów .

Apostoł Paweł miał zaszczyt napisać więcej ksiąg (a dokładniej listów) wchodzących w skład Chrześcijańskich Pism Greckich niż ktokolwiek inny. Otrzymał też nadprzyrodzone wizje (2Ko 12:1-5) i za sprawą ducha świętego mówił wieloma językami obcymi(1Ko 14:18).

Biblia po raz pierwszy wspomina o Pawle (Saulu) jako o „młodym mężczyźnie”, u którego stóp złożyli szaty wierzchnie fałszywi świadkowie biorący udział w kamienowaniu Szczepana, ucznia Chrystusa .

Paweł pochwalał zamordowanie Szczepana i powodowany źle ukierunkowaną gorliwością dla tradycji żydowskiej, zaczął gnębić innych chrześcijan. Gdy mieli zostać straceni, głosował przeciwko nim.

Kiedy Paweł zbliżał się do Damaszku, w strudze jasnego światła ukazał mu się Chrystus Jezus i wyznaczył go na ‛sługę i świadka tego, co widział’, oraz tego, co jeszcze miał zobaczyć.

Paweł przebywał z uczniami w Damaszku i „natychmiast” zaczął głosić w tamtejszych synagogach.

Odbył trzy podróże misyjne,Bóg go wybrał do specjalnego zadania.

Ponieważ Paweł wiernie wzorował się na Chrystusie, mógł powiedzieć: „Stańcie się moimi naśladowcami” (1Ko 4:16; 11:1; Flp 3:17). Chętnie podporządkowywał się kierownictwu ducha świętego (Dz 13:2-5; 16:9, 10). Nie był wędrownym handlarzem Słowa Bożego, ale ‛mówił ze szczerości’ (2Ko 2:17). Chociaż był wykształcony, nie próbował zrobić na drugich wrażenia swymi wypowiedziami (1Ko 2:1-5) ani nie starał się przypodobać ludziom (Gal 1:10). Nie upierał się przy tym, do czego miał prawo, lecz dostosowywał się do ludzi, którym głosił, i starał się nikogo nie gorszyć .

Apostoł Paweł gorliwie wysilał się w służbie, przemierzając tysiące kilometrów morzem i lądem; założył wiele zborów w Europie i Azji Mniejszej. Dlatego nie potrzebował listów polecających pisanych atramentem, gdyż mógł wskazać na żywe listy — osoby, które uwierzyły dzięki jego staraniom (2Ko 3:1-3). Mimo to pokornie przyznawał, że jest niewolnikiem (Flp 1:1) i że głoszenie dobrej nowiny jest jego obowiązkiem (1Ko 9:16). Nie przypisywał żadnych zasług sobie, lecz całą chwałę oddawał Bogu jako Temu, który daje wzrost (1Ko 3:5-9) i który go odpowiednio wykwalifikował do służby (2Ko 3:5, 6). Ogromnie cenił swą służbę, przysparzał jej chwały i uważał, że został do niej wyznaczony dzięki miłosierdziu Boga i Jego Syna .