Wyjaśnienie:Zakonnica, mniszka, a może dziewica konsekrowana? Zwykły ksiądz czy jednak pustelnik? Jeśli chcesz się w tym jakoś połapać, przeczytaj.
Konsekrowany? Czyli jaki? Starsi powiedzieliby, że „poświęcony Bogu”, miłośnicy anglicyzmów, że „dedykowany”. Choć czasem mówi się w ten sposób o przedmiotach ofiarowanych Bogu, to znacznie częściej określenie to odnosi się do ludzi „przemienionych” przez Boga. Tych, którzy odpowiedzieli na głos powołania, by naśladować w swoim życiu Jezusa czystego, ubogiego i posłusznego. Oto nasz przewodnik po życiu konsekrowanym.
Każdy ma misję do spełnienia
Nieprzypadkowo pierwszą konsekracją nazywa się chrzest święty. To właśnie w tym sakramencie rodzi się więź człowieka z Bogiem. Wraz z upływem lat dojrzewa ona i staje się coraz bardziej osobista. A przynajmniej ma w sobie potencjał, by tak było.
Gdy pojawiają się pytania: „Jak i z kim żyć?”; „Małżeństwo czy kapłaństwo?”, okazuje się, że możliwości jest wiele, a Duch tchnie, kędy chce. I nawet jeśli w przeszłości o niektórych z tych powołań mówiono, że to „stan doskonałości”, dziś wiadomo, że nie ma „lepszych i gorszych”. Każdy ma swoją misję do spełnienia. Inną.Niezależnie od tego, czy jest świeckim czy duchownym.
(Przy okazji: duchowny to kapłan diecezjalny lub zakonny. Kryterium przynależności do stanu duchownego to przyjęcie sakramentu święceń, dlatego siostry zakonne nie są duchownymi).
Rady ewangeliczne i związane z nimi śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa to sposób naśladowania w swoim życiu JezusaChrystusa. Dla osób konsekrowanych w ich życiu to najważniejsze, nawet jeśli otoczenie patrzy na nie przez pryzmat ich użyteczności dla społeczeństwa. Dzieła apostolskie, jakie pełnią, stanowią konsekwencję przynależności do Boga.
Szczególnie skoncentrowane na apostolstwie są tzw. stowarzyszenia życia apostolskiego. Wspólnoty te przypominają zgromadzenia zakonne (np. pallotyni, szarytki), ale w odróżnieniu od instytutów życia konsekrowanego (zakonnych i świeckich) ważniejsza od konsekracji jest dla nich właśnie misja – apostolstwo.
Odpowiedź:
Wyjaśnienie:Zakonnica, mniszka, a może dziewica konsekrowana? Zwykły ksiądz czy jednak pustelnik? Jeśli chcesz się w tym jakoś połapać, przeczytaj.
Konsekrowany? Czyli jaki? Starsi powiedzieliby, że „poświęcony Bogu”, miłośnicy anglicyzmów, że „dedykowany”. Choć czasem mówi się w ten sposób o przedmiotach ofiarowanych Bogu, to znacznie częściej określenie to odnosi się do ludzi „przemienionych” przez Boga. Tych, którzy odpowiedzieli na głos powołania, by naśladować w swoim życiu Jezusa czystego, ubogiego i posłusznego. Oto nasz przewodnik po życiu konsekrowanym.
Każdy ma misję do spełnienia
Nieprzypadkowo pierwszą konsekracją nazywa się chrzest święty. To właśnie w tym sakramencie rodzi się więź człowieka z Bogiem. Wraz z upływem lat dojrzewa ona i staje się coraz bardziej osobista. A przynajmniej ma w sobie potencjał, by tak było.
Gdy pojawiają się pytania: „Jak i z kim żyć?”; „Małżeństwo czy kapłaństwo?”, okazuje się, że możliwości jest wiele, a Duch tchnie, kędy chce. I nawet jeśli w przeszłości o niektórych z tych powołań mówiono, że to „stan doskonałości”, dziś wiadomo, że nie ma „lepszych i gorszych”. Każdy ma swoją misję do spełnienia. Inną.Niezależnie od tego, czy jest świeckim czy duchownym.
(Przy okazji: duchowny to kapłan diecezjalny lub zakonny. Kryterium przynależności do stanu duchownego to przyjęcie sakramentu święceń, dlatego siostry zakonne nie są duchownymi).
Rady ewangeliczne i związane z nimi śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa to sposób naśladowania w swoim życiu JezusaChrystusa. Dla osób konsekrowanych w ich życiu to najważniejsze, nawet jeśli otoczenie patrzy na nie przez pryzmat ich użyteczności dla społeczeństwa. Dzieła apostolskie, jakie pełnią, stanowią konsekwencję przynależności do Boga.
Szczególnie skoncentrowane na apostolstwie są tzw. stowarzyszenia życia apostolskiego. Wspólnoty te przypominają zgromadzenia zakonne (np. pallotyni, szarytki), ale w odróżnieniu od instytutów życia konsekrowanego (zakonnych i świeckich) ważniejsza od konsekracji jest dla nich właśnie misja – apostolstwo.