Napisz którtkie wypracowanie (max.1,5 strony) pt."Znaczenie przyjęcia chrztu przez Mieszka I"
I częśc: -Część wstępna (kiedy.?,kto.?i skąd.? przyjoł chrzest) 4-5 zdań II część: Rozwinięcie (znaczenie) III część: -Podsumowanie 2-3 zdania
Z góry bardzo Dziękuje ; ))
Zgłoś nadużycie!
Pierwszym, dobrze już znanym ze swej działalności, władcą Polski był syn Siemomysława Mieszko I, panujący od około 960 do 922 r. Właśnie w początkach jego panowania Polska pojawiła się na widowni dziejowej. Była już wówczas państwem stosunkowo silnym i dość rozległym, obejmującym: Wielkopolskę, Kujawy. Mazowsze i część Małopolski aż po Grody Czerwieńskie leżące nad górnym Bugiem i Dniestrem. Wysoka organizacja państwa Mieszka świadczy o tym, że musiało ono powstać znacznie wcześniej. Z tym właśnie dobrze już zorganizowanym państwem zetknęło się Cesarstwo Niemieckie w swym parciu na wschód. Cesarstwo, pierwsza potęga ówczesnej Europy, uważało się za zwierzchnika całego zachodniego chrześcijaństwa, powołanego do zwalczania i nawracania pogan. Napotkawszy na swej wschodniej drodze pogańskie plemiona Słowian Połabskich podjęło drogą podboju próbę podporządkowania ich sobie i chrystianizacji. W walkach z nimi dotarli Niemcy do Odry. W 963r. doszło do pierwszego starcia zbrojnego. Wojska polskie poniosły klęskę. Młode państwo polskie znalazło się nagle w groźnej sytuacji. Mieszko bystry i przewidujący polityk, od razu zrozumiał, jakie Polsce grozi niebezpieczeństwo i uznał, że najlepszym rozwiązaniem i zabezpieczeniem interesów będzie przyjęcie chrześcijaństwa. I to nie z rąk Niemców, ale za pośrednictwem niedawno ochrzczonych słowiańskich Czechów. W ten sposób uniemożliwił cesarstwu wtrącanie się w wewnętrzne sprawy tego kraju. W 965 r. Mieszko ożenił się z córką czeskiego władcy Dobrawą, a w następnym roku przyjął chrzest i wprowadził chrześcijaństwo do Polski. Było to wydarzenie ogromnej wagi. Chrzest miał dla państwa Mieszka doniosłe i wielostronne znaczenie. Dzięki przyjęciu chrztu Mieszko stawał się równy innym władcom państw chrześcijańskich. Jeśli w jakimś państwie lub plemieniu nie zrozumiano tego na czas, było ono wchłaniane przez mocniejszych, chrześcijańskich sąsiadów. Ci, bowiem podbijali je w imię nawracania pogan. Taki los spotkał Słowian połabskich i Prusów. Mieszko postarał się też o niezależną od innych ośrodków kościelnych własną organizację kościelną. Duchowni chrześcijańscy byli jedynymi wówczas ludźmi w Polsce, którzy umieli czytać i pisać. Przywieźli ze sobą drogocenne, łacińskie księgi kościelne. Uczyli łaciny tych Polaków, którzy zamierzali zostać duchownymi. Chrzest otworzył także dostęp do łacińskiej cywilizacji i kultury, którą duchowni przekazywali wraz z szerzeniem prawd wiary. Jedna religia i jedna organizacja kościelna spajały i wzmacniały organizm państwa. Księża, którzy jako jedyni znali ję
Z tym właśnie dobrze już zorganizowanym państwem zetknęło się Cesarstwo Niemieckie w swym parciu na wschód. Cesarstwo, pierwsza potęga ówczesnej Europy, uważało się za zwierzchnika całego zachodniego chrześcijaństwa, powołanego do zwalczania i nawracania pogan. Napotkawszy na swej wschodniej drodze pogańskie plemiona Słowian Połabskich podjęło drogą podboju próbę podporządkowania ich sobie i chrystianizacji. W walkach z nimi dotarli Niemcy do Odry. W 963r. doszło do pierwszego starcia zbrojnego. Wojska polskie poniosły klęskę. Młode państwo polskie znalazło się nagle w groźnej sytuacji.
Mieszko bystry i przewidujący polityk, od razu zrozumiał, jakie Polsce grozi niebezpieczeństwo i uznał, że najlepszym rozwiązaniem i zabezpieczeniem interesów będzie przyjęcie chrześcijaństwa. I to nie z rąk Niemców, ale za pośrednictwem niedawno ochrzczonych słowiańskich Czechów. W ten sposób uniemożliwił cesarstwu wtrącanie się w wewnętrzne sprawy tego kraju. W 965 r. Mieszko ożenił się z córką czeskiego władcy Dobrawą, a w następnym roku przyjął chrzest i wprowadził chrześcijaństwo do Polski. Było to wydarzenie ogromnej wagi.
Chrzest miał dla państwa Mieszka doniosłe i wielostronne znaczenie. Dzięki przyjęciu chrztu Mieszko stawał się równy innym władcom państw chrześcijańskich. Jeśli w jakimś państwie lub plemieniu nie zrozumiano tego na czas, było ono wchłaniane przez mocniejszych, chrześcijańskich sąsiadów. Ci, bowiem podbijali je w imię nawracania pogan. Taki los spotkał Słowian połabskich i Prusów. Mieszko postarał się też o niezależną od innych ośrodków kościelnych własną organizację kościelną. Duchowni chrześcijańscy byli jedynymi wówczas ludźmi w Polsce, którzy umieli czytać i pisać. Przywieźli ze sobą drogocenne, łacińskie księgi kościelne. Uczyli łaciny tych Polaków, którzy zamierzali zostać duchownymi. Chrzest otworzył także dostęp do łacińskiej cywilizacji i kultury, którą duchowni przekazywali wraz z szerzeniem prawd wiary. Jedna religia i jedna organizacja kościelna spajały i wzmacniały organizm państwa. Księża, którzy jako jedyni znali ję