W Polsce wieczerza wigilijna rozpoczyna się po zapadnięciu zmroku, gdy na niebie pojawia się pierwsza gwiazda.
Wtedy cała rodzina gromadzi się w jednym pokoju, przy stole nakrytym białym obrusem. Pod nim rozłożone jest siano. Kiedy już wszyscy domownicy staną wokół stołu, najstarsza osoba w rodzinie rozpoczyna modlitwę, odczytuje fragment Pisma św. o narodzinach Jezusa, następnie bierze z talerzyka biały opłatek, podchodzi do każdego, łamie się nim i składa życzenia. W tym dniu wspomina się wszystkich, którzy nie mogą być z nami. To z myślą o zmarłych i o każdym, kto nie ma gdzie spędzić tego wieczoru, leży na stole dodatkowe, puste nakrycie.
W czasie Wigilii najważniejszy jest opłatek i zawsze pierwszy. Dopiero gdy podzielimy się opłatkiem, możemy skosztować czerwonego barszczu z uszkami, czarnego maku, brązowych orzechów i srebrnych ryb. Przedtem nie wypada śpiewać nawet kolęd.
Australia
26 stycznia to Dzień Australii, który jest wspólnym świętem całego narodu australijskiego, w tym czasie odbywa się bardzo wiele specjalnych (nie tylko oficjalnych) uroczystości w całym kraju jak: uroczyste wciąganie flag, salwy armatnie i fajerwerki, ceremonie nadawania obywatelstwa, prezentacje ważnych społecznych nagród oraz imprez sportowych i społecznych. Większość społeczeństwa w Australii uważa, ze celebrowanie Narodowego Dnia Australia ma doniosłe i ważne znaczenie. Jednak ludności pochodzenia aborygeńskiego ta data kojarzy się z najazdem białej ludności na ich kraj i zniszczeniem ich kultury. Dla czarnej ludności 26 stycznia jest Dniem Żałoby.
RPA
Tego dnia rodzina stara się być w komplecie. Uczące się czy studiujące dzieci robią wszystko, aby na Boże Narodzenie być w domu. Dzień wcześniej dzieci zdobią „salon”,główne pomieszczenie domu czy chaty, rozwieszając girlandy i łańcuchy z liści mango lub palmy, bogatsi kupują w sklepie lub wiejskim butiku europejskie elementy wystroju. Niektórzy przygotowują też małe szopki, które umieszczają na honorowym miejscu w głównej izbie. W bożonarodzeniowy poranek wszyscy, a zwłaszcza młodzi, starają się wstać jak najwcześniej, aby być pierwszymi składającymi świąteczne życzenia, gdyż adresat pierwszych życzeń jest zobowiązany podziękować za nie małym prezentem. Często kobiety już wcześnie rano przygotowują za domem w ich afrykańskiej kuchni na trzech kamieniach małe pączki – ulubiony smakołyk nie tylko najmłodszych – aby móc podziękować za pierwsze bożonarodzeniowe życzenia od swoich dzieci i sąsiadów. Składanie życzeń trwa również po Mszy św., na którą przychodzą prawie wszyscy, także ci, którzy zwykle „omijają” kościół, nie wyłączając chrześcijan innych wyznań, a nawet członków sekt – w przypadku, kiedy brak na miejscu ich pastora. Do kościoła wszyscy przychodzą ubrani odświętnie, a dzieci – obowiązkowo! – w nowych strojach. Ponieważ w Afryce dzieci rzadko otrzymują w ciągu roku nowe ubrania, dzień Bożego Narodzenia jest przez nie oczekiwany z utęsknieniem, gdyż nawet w najbiedniejszych rodzinach rodzice zabiegają o to, aby dać dziecku nowe ubranie, w którym będzie chodzić cały następny rok.
Po południu rodzina zbiera się na wspólny posiłek. Choć spokrewnione ze sobą rodziny raczej tego dnia się nie odwiedzają, spędzając świąteczny czas we własnym gronie, to jednak wujkowie nie zapominają o dzieciach brata lub siostry i posyłają im (wysłannikiem jest z reguły jedno z jego własnych dzieci) prezenty: żywność, zabawki, pieniądze. Bożonarodzeniowy posiłek w dużej mierze jest zasługą męskiej głowy rodziny. Ojciec (lub starszy z braci) w Wigilię lub nawet kilka dni wcześniej wybiera się do lasu na polowanie lub nad rzekę na połów ryb (dawniej łowienie ryb było zajęciem raczej kobiecym). Kamerun jest bogaty w dziczyznę i ryby, w niektórych regionach można złowić nawet słodkowodne krewetki (pierwszą nazwę temu afrykańskiemu wybrzeżu – Cameroes – nadali portugalscy żeglarze, co w języku przybyszów z Lizbony znaczy „krewetki”). Łowieckim trofeum jest najczęściej antylopa, małpa lub jeżozwierz, czasami wąż boa. Mięso tego dnia jest podawane, jeśli kogoś na to stać, z ryżem (ryż jest drogi, więc tym samym bardziej „świąteczny” niż codzienny afrykański maniok, słodkie pataty czy macabo), któremu towarzyszy pikantny (bardzo pikantny!) sos z orzeszków arachidowych. Tradycyjnym napojem jest wino palmowe (alkoholowy napój o słodkawym smaku i kolorze rozcieńczonego mleka), które jest jednak wypierane, zwłaszcza w dni świąteczne, przez normalne, komercyjne piwo. Alkoholem „honorowym” w Kamerunie są trzy trunki: whisky, gin i rum; poczęstowanie nimi jest oznaką wielkiej szacunku względem gościa.
POLSKA
Pierwsza gwiazdka, pięknie przystrojona choinka i opłatek to jedne z najważniejszych symboli Bożego Narodzenia. Warto poznać znaczenie tych znaków i związane z nimi tradycje.
Pierwsza Gwiazdka
Jest symbolem Gwiazdy Betlejemskiej, której pojawienie się towarzyszyło narodzinom Jezusa. Dzięki niej pasterze, Trzej Królowie mogli dotrzeć do miejsca narodzin Zbawiciela. Dziś oczekujemy pierwszej gwiazdy, jaka pojawi się na wigilijnymniebie. Dopiero, gdy ona zabłyśnie możemy, według tradycji, siąść do stołu i podzielić się opłatkiem.
Opłatek
Jego nazwa wzięła się z łacińskiego słowa oblatum i znaczy tyle co dar ofiarny. Jest to nic innego, jak cienki kawałek wypieczonej mąki pszennej i wody. Na nim widnieją obrazy związane z Bożym Narodzeniem. Dzielenie się chlebem ma korzenie w pogańskich tradycjach. Z czasem przeszło ono na stałe do zwyczajów chrześcijańskich, a dziś dzielimy się opłatkiem przed wieczerząwigilijną, składamy sobie życzenia. Życzenia, jakie składamy sobie podczas dzielenia się opłatkiem powinny być szczere, wybaczamy sobie wtedy wszystkie winy, aby zasiąść do kolacji pogodzeni i z czystymi sercami.
Sianko wigilijne
Kładziemy je pod białym obrusem na stole, przy którym będziemy spożywać wigilijnąkolację. Symbolizuje oczywiście miejsce, w jakim przyszedł na świat Jezus – szopkę i siano, na którym leżał po urodzeniu.
Choinka
Ubierana zazwyczaj w dzień wigilijny lub 23 grudnia. Kiedyś były to przystrojone snopy siana bądź gałęzie. Z czasem zwyczaj przynoszenia do domu i ubierania w różne ozdoby sosnowego drzewka, przeniósł się z Niemiec do innych chrześcijańskich krajów. Ozdoby choinkowe powinny być związane z symboliką Bożego Narodzenia, a na jej szczycie wiesza się bombkę w kształcie gwiazdy betlejemskiej. Kiedyś wieszano jabłka, które prawdopodobnie symbolizowały biblijną przypowieść o Adamie i Ewie, dziś jabłka zastępujemy szklanymi bombkami. Zielone drzewko to symbol życia i narodzin Zbawiciela. Lampki choinkowe powinniśmy zapalić po raz pierwszy dopiero po pojawieniu się pierwszej gwiazdki.
Kolędy
Zaczynamy je śpiewać przy wigilijnym stole. Są to pieśni, które opowiadają o Narodzeniu Pana. Ich nazwa pochodzi z łaciny – calendae, co oznaczało pierwszy dzień miesiąca. Pierwsze „kolędy” były śpiewane przez Rzymian w ramach uroczystego uczczenia pierwszego stycznia, potem zwyczaj śpiewania pieśni przejęli chrześcijanie, aby czcić narodziny Jezusa. Najstarsza polska kolęda to „Zdrów bądź królu anielski” i pochodzi z ok. 1420 roku.
Prezenty
Najprzyjemniejszy, dla wielu, zwyczaj bożonarodzeniowy. Dziś to one głównie kojarzą się Bożym Narodzeniem. Pierwotnie ten zwyczaj był związany wyłącznie z osobą św. Mikołaja, dziś, za Lutrem przyjmujemy, iż są to podarki od małego Jezusa.
Stajenka
W niej narodził się Jezus. Jest także symbolem nas samych. Jesteśmy jak stajenka, w której nie zawsze jest czysto, w której dobro przeplata się ze złem. Jednak to właśnie do stajenki, a więc i do nas, zwykłych ludzi, przychodzi Jezus, rozświetla nasze życia i daje nam nadzieję, miłość i wiarę. Bóg rodzi się w nas!
Pasterka
Tradycyjna msza odprawiana w nocy z 24 na 25 grudnia. Symbolizuje czuwanie pasterzy przy żłobie Jezusa. Uczestniczymy w niej razem z najbliższymi. jest najważniejszym momentem w czasie Świąt Bożego Narodzenia.
AUSTRALIA
Święta Bożego Narodzenia wypadają w Australii w środku lata (przy temperaturze nierzadko dochodzącej do ok. 30-35 stopni C – jakże bardzo różnią się one od świąt obchodzonych na zimnej północy, np. święta w Szwecji!) Australijskie święta są dla nas obchodzone niezwykle oryginalnie – na plaży.
Jako, że Australia to wielonarodowościowy kraj imigrantów, sposób obchodzenia świąt zależy skąd dana rodzina oryginalnie pochodzi. Większość australijskich rodzin 25 grudnia zbiera się nad brzegiem oceanu przy wspólnym grillu. Jest to także okazja do wymienienia się prezentami, ale przede wszystkim czas przeznaczony na zabawę, radość, śmiech. Popularne są różne gry plażowe, krykiet, a także zażywanie kąpieli.
Święta Bożego Narodzenia w Australii to początek letnich wakacji dla australijskich dzieci.
Najbardziej popularną australijską dekoracją jest krzaczek przyozdabiany tradycyjnymi girlandami. Pełni on podobną funkcję do znanej nam wszystkim choinki.
Australijski Mikołaj jest bardzo oryginalny – ubrany w strój płetwonurka, często przybywa na desce windsurfingowej.
W Australii – podobnie jak w Anglii – nie ma Wigilii. Świąteczna kolacja uzależniona jest od pogody – przy ogromnym upale nie może być zbyt ciężkostrawna.
Popularne australijskie dania świąteczne:
szynka na zimno indyk sałatki owoce morza deser – Pavlova
Australijską tradycją świąteczną jest kolędowanie przy świecach – tysiące ludzi w przedświąteczny wieczór wychodzi z domów i na rozłożonych przed domami kocach siada się i wspólnie śpiewa kolędy.
W Polsce wieczerza wigilijna rozpoczyna się po zapadnięciu zmroku, gdy na niebie pojawia się pierwsza gwiazda.
Wtedy cała rodzina gromadzi się w jednym pokoju, przy stole nakrytym białym obrusem. Pod nim rozłożone jest siano. Kiedy już wszyscy domownicy staną wokół stołu, najstarsza osoba w rodzinie rozpoczyna modlitwę, odczytuje fragment Pisma św. o narodzinach Jezusa, następnie bierze z talerzyka biały opłatek, podchodzi do każdego, łamie się nim i składa życzenia. W tym dniu wspomina się wszystkich, którzy nie mogą być z nami. To z myślą o zmarłych i o każdym, kto nie ma gdzie spędzić tego wieczoru, leży na stole dodatkowe, puste nakrycie.
W czasie Wigilii najważniejszy jest opłatek i zawsze pierwszy. Dopiero gdy podzielimy się opłatkiem, możemy skosztować czerwonego barszczu z uszkami, czarnego maku, brązowych orzechów i srebrnych ryb. Przedtem nie wypada śpiewać nawet kolęd.
Australia
26 stycznia to Dzień Australii, który jest wspólnym świętem całego narodu australijskiego, w tym czasie odbywa się bardzo wiele specjalnych (nie tylko oficjalnych) uroczystości w całym kraju jak: uroczyste wciąganie flag, salwy armatnie i fajerwerki, ceremonie nadawania obywatelstwa, prezentacje ważnych społecznych nagród oraz imprez sportowych i społecznych. Większość społeczeństwa w Australii uważa, ze celebrowanie Narodowego Dnia Australia ma doniosłe i ważne znaczenie. Jednak ludności pochodzenia aborygeńskiego ta data kojarzy się z najazdem białej ludności na ich kraj i zniszczeniem ich kultury. Dla czarnej ludności 26 stycznia jest Dniem Żałoby.
RPA
Tego dnia rodzina stara się być w komplecie. Uczące się czy studiujące dzieci robią wszystko, aby na Boże Narodzenie być w domu. Dzień wcześniej dzieci zdobią „salon”,główne pomieszczenie domu czy chaty, rozwieszając girlandy i łańcuchy z liści mango lub palmy, bogatsi kupują w sklepie lub wiejskim butiku europejskie elementy wystroju. Niektórzy przygotowują też małe szopki, które umieszczają na honorowym miejscu w głównej izbie.
W bożonarodzeniowy poranek wszyscy, a zwłaszcza młodzi, starają się wstać jak najwcześniej, aby być pierwszymi składającymi świąteczne życzenia, gdyż adresat pierwszych życzeń jest zobowiązany podziękować za nie małym prezentem. Często kobiety już wcześnie rano przygotowują za domem w ich afrykańskiej kuchni na trzech kamieniach małe pączki – ulubiony smakołyk nie tylko najmłodszych – aby móc podziękować za pierwsze bożonarodzeniowe życzenia od swoich dzieci i sąsiadów. Składanie życzeń trwa również po Mszy św., na którą przychodzą prawie wszyscy, także ci, którzy zwykle „omijają” kościół, nie wyłączając chrześcijan innych wyznań, a nawet członków sekt – w przypadku, kiedy brak na miejscu ich pastora.
Do kościoła wszyscy przychodzą ubrani odświętnie, a dzieci – obowiązkowo! – w nowych strojach. Ponieważ w Afryce dzieci rzadko otrzymują w ciągu roku nowe ubrania, dzień Bożego Narodzenia jest przez nie oczekiwany z utęsknieniem, gdyż nawet w najbiedniejszych rodzinach rodzice zabiegają o to, aby dać dziecku nowe ubranie, w którym będzie chodzić cały następny rok.
RPA
Po południu rodzina zbiera się na wspólny posiłek. Choć spokrewnione ze sobą rodziny raczej tego dnia się nie odwiedzają, spędzając świąteczny czas we własnym gronie, to jednak wujkowie nie zapominają o dzieciach brata lub siostry i posyłają im (wysłannikiem jest z reguły jedno z jego własnych dzieci) prezenty: żywność, zabawki, pieniądze. Bożonarodzeniowy posiłek w dużej mierze jest zasługą męskiej głowy rodziny. Ojciec (lub starszy z braci) w Wigilię lub nawet kilka dni wcześniej wybiera się do lasu na polowanie lub nad rzekę na połów ryb (dawniej łowienie ryb było zajęciem raczej kobiecym). Kamerun jest bogaty w dziczyznę i ryby, w niektórych regionach można złowić nawet słodkowodne krewetki (pierwszą nazwę temu afrykańskiemu wybrzeżu – Cameroes – nadali portugalscy żeglarze, co w języku przybyszów z Lizbony znaczy „krewetki”). Łowieckim trofeum jest najczęściej antylopa, małpa lub jeżozwierz, czasami wąż boa. Mięso tego dnia jest podawane, jeśli kogoś na to stać, z ryżem (ryż jest drogi, więc tym samym bardziej „świąteczny” niż codzienny afrykański maniok, słodkie pataty czy macabo), któremu towarzyszy pikantny (bardzo pikantny!) sos z orzeszków arachidowych. Tradycyjnym napojem jest wino palmowe (alkoholowy napój o słodkawym smaku i kolorze rozcieńczonego mleka), które jest jednak wypierane, zwłaszcza w dni świąteczne, przez normalne, komercyjne piwo. Alkoholem „honorowym” w Kamerunie są trzy trunki: whisky, gin i rum; poczęstowanie nimi jest oznaką wielkiej szacunku względem gościa.
POLSKA
Pierwsza gwiazdka, pięknie przystrojona choinka i opłatek to jedne z najważniejszych symboli Bożego Narodzenia. Warto poznać znaczenie tych znaków i związane z nimi tradycje.
Pierwsza Gwiazdka
Jest symbolem Gwiazdy Betlejemskiej, której pojawienie się towarzyszyło narodzinom Jezusa. Dzięki niej pasterze, Trzej Królowie mogli dotrzeć do miejsca narodzin Zbawiciela. Dziś oczekujemy pierwszej gwiazdy, jaka pojawi się na wigilijnymniebie. Dopiero, gdy ona zabłyśnie możemy, według tradycji, siąść do stołu i podzielić się opłatkiem.
Opłatek
Jego nazwa wzięła się z łacińskiego słowa oblatum i znaczy tyle co dar ofiarny. Jest to nic innego, jak cienki kawałek wypieczonej mąki pszennej i wody. Na nim widnieją obrazy związane z Bożym Narodzeniem. Dzielenie się chlebem ma korzenie w pogańskich tradycjach. Z czasem przeszło ono na stałe do zwyczajów chrześcijańskich, a dziś dzielimy się opłatkiem przed wieczerząwigilijną, składamy sobie życzenia. Życzenia, jakie składamy sobie podczas dzielenia się opłatkiem powinny być szczere, wybaczamy sobie wtedy wszystkie winy, aby zasiąść do kolacji pogodzeni i z czystymi sercami.
Sianko wigilijne
Kładziemy je pod białym obrusem na stole, przy którym będziemy spożywać wigilijnąkolację. Symbolizuje oczywiście miejsce, w jakim przyszedł na świat Jezus – szopkę i siano, na którym leżał po urodzeniu.
Choinka
Ubierana zazwyczaj w dzień wigilijny lub 23 grudnia. Kiedyś były to przystrojone snopy siana bądź gałęzie. Z czasem zwyczaj przynoszenia do domu i ubierania w różne ozdoby sosnowego drzewka, przeniósł się z Niemiec do innych chrześcijańskich krajów. Ozdoby choinkowe powinny być związane z symboliką Bożego Narodzenia, a na jej szczycie wiesza się bombkę w kształcie gwiazdy betlejemskiej. Kiedyś wieszano jabłka, które prawdopodobnie symbolizowały biblijną przypowieść o Adamie i Ewie, dziś jabłka zastępujemy szklanymi bombkami. Zielone drzewko to symbol życia i narodzin Zbawiciela. Lampki choinkowe powinniśmy zapalić po raz pierwszy dopiero po pojawieniu się pierwszej gwiazdki.
Kolędy
Zaczynamy je śpiewać przy wigilijnym stole. Są to pieśni, które opowiadają o Narodzeniu Pana. Ich nazwa pochodzi z łaciny – calendae, co oznaczało pierwszy dzień miesiąca. Pierwsze „kolędy” były śpiewane przez Rzymian w ramach uroczystego uczczenia pierwszego stycznia, potem zwyczaj śpiewania pieśni przejęli chrześcijanie, aby czcić narodziny Jezusa. Najstarsza polska kolęda to „Zdrów bądź królu anielski” i pochodzi z ok. 1420 roku.
Prezenty
Najprzyjemniejszy, dla wielu, zwyczaj bożonarodzeniowy. Dziś to one głównie kojarzą się Bożym Narodzeniem. Pierwotnie ten zwyczaj był związany wyłącznie z osobą św. Mikołaja, dziś, za Lutrem przyjmujemy, iż są to podarki od małego Jezusa.
Stajenka
W niej narodził się Jezus. Jest także symbolem nas samych. Jesteśmy jak stajenka, w której nie zawsze jest czysto, w której dobro przeplata się ze złem. Jednak to właśnie do stajenki, a więc i do nas, zwykłych ludzi, przychodzi Jezus, rozświetla nasze życia i daje nam nadzieję, miłość i wiarę. Bóg rodzi się w nas!
Pasterka
Tradycyjna msza odprawiana w nocy z 24 na 25 grudnia. Symbolizuje czuwanie pasterzy przy żłobie Jezusa. Uczestniczymy w niej razem z najbliższymi. jest najważniejszym momentem w czasie Świąt Bożego Narodzenia.
AUSTRALIA
Święta Bożego Narodzenia wypadają w Australii w środku lata (przy temperaturze nierzadko dochodzącej do ok. 30-35 stopni C – jakże bardzo różnią się one od świąt obchodzonych na zimnej północy, np. święta w Szwecji!) Australijskie święta są dla nas obchodzone niezwykle oryginalnie – na plaży.
Jako, że Australia to wielonarodowościowy kraj imigrantów, sposób obchodzenia świąt zależy skąd dana rodzina oryginalnie pochodzi. Większość australijskich rodzin 25 grudnia zbiera się nad brzegiem oceanu przy wspólnym grillu. Jest to także okazja do wymienienia się prezentami, ale przede wszystkim czas przeznaczony na zabawę, radość, śmiech. Popularne są różne gry plażowe, krykiet, a także zażywanie kąpieli.
Święta Bożego Narodzenia w Australii to początek letnich wakacji dla australijskich dzieci.
Najbardziej popularną australijską dekoracją jest krzaczek przyozdabiany tradycyjnymi girlandami. Pełni on podobną funkcję do znanej nam wszystkim choinki.
Australijski Mikołaj jest bardzo oryginalny – ubrany w strój płetwonurka, często przybywa na desce windsurfingowej.
W Australii – podobnie jak w Anglii – nie ma Wigilii. Świąteczna kolacja uzależniona jest od pogody – przy ogromnym upale nie może być zbyt ciężkostrawna.
Popularne australijskie dania świąteczne:
szynka na zimno indyk sałatki owoce morza deser – PavlovaAustralijską tradycją świąteczną jest kolędowanie przy świecach – tysiące ludzi w przedświąteczny wieczór wychodzi z domów i na rozłożonych przed domami kocach siada się i wspólnie śpiewa kolędy.