Question

Napisz krótką historię dowolnego zakonu (oprócz klarysek,benedyktynów i franciszkanów).Praca powinna zająć w Wordzie 1 stronę.

Answer 1

Cystersi byli jednym z wielu średniowiecznych zakonów. Zakon założył Robert z Molesme. Zakon działał według reguły św. Benedykta z Nursji. Klasztory i kościoły cystersów budowano według zasady św. Bernarda. Nazwa zakonu pochodzi od nazwy francuskiej miejscowoście- Citeaux (z łac. Cistertium).

Klasztory cystersów budowano w różnych stylach architektonicznych. Z początku były one romańskie, potem gotyckie i barokowe. Budowa szła wedle czasu budowy, tj. mody na dany styl. W polsce, w różnych rejonach, budowano odmienne klasztory. Różniły się one sposobem budowy, detalami. Barokowe klasztory przeważnie powastawały na Śląsku, gotyckie na Pomorzu. Romańskie budowle powastawały w Małopolsce. Oprócz klasztorów cystrsi budowali katedry lub kościoły. Obok ich klasztorów budowano warsztaty, domy, piekarnie, stajnie.

Życie toczyło się wokół klasztorów. Mieszkali tam i duchowi jak i świeccy. Ludność mieszkająca w pobliżu klasztoru ,trudząca się jakimś zajęciem, została sporwadzana w pobliże klasztoru. Tak właśnie powstawały pierwsze miasta. Wiele ludzi przez to miało szansę nauczyć się czegoś. Uczeni mnisi mogli uczyć rzemieślników.

Klasztory zazwyczaj budowano nad rzekami lub większymi potokami, wśród łąk, lasów, pól. Takie tereny najbardziej odpowiadały cystersom. Nie musieli mieć bardzo żyznej gleby, ponieważ umieli przystosować bardzo złe gleby do uprawy. To właśnie najbardziej cenili chłopi w zakonnikach.

BUDYNKI PRZYKLASZTORNE:
-klasztor
-budynek opata
-młyn (wodny)
-spichlerz
-piekarnia
-kuźnia
-garbarnia
-słodownia
-browar
-dom gościnny
-pola
-drogi
-inne warsztaty rzemieślnicze
-domy dla czeladników
-domy dla świeckich
-kaplica dla świeckich
-ogrody
-szpital
-biblioteki
-herburalis
-nowicjat
-dwór klasztorny
-klasztor

Cystersi, tak jak benedynktyni, trudzili się ciężką pracą. Zazwyczaj uzdatniali ziemie pod uprawy, uprawiali ziemie. Podobnie do Dominikanów nauczali ludzi o Bogu oraz edukowali ich. Przepisywanie Biblii lub innych ksiąg też było popularne wsród mnichów. Biały habit z czarną narzutą świadczy właśnie o tym, że jest to zakon pracujący.

Answer 2

Klasztor Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach powstał jako fundacja księcia Aleksandra Lubomirskiego. Złożył on na ręce kard. Albina Dunajewskiego duży fundusz na cel dobroczynny, z którego w 1889 roku zakupiono kilkanaście hektarów pola we wsi Łagiewniki pod Krakowem, a następnie wybudowano zakład dla dziewcząt moralnie zaniedbanych, kaplicę i klasztor dla Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Całą posesję otoczono murowanym parkanem i nazwano Józefowem ku czci św. Józefa, któremu siostry przypisywały uproszenie tej fundacji dla prowadzenia swego dzieła apostolskiego.

20 sierpnia 1891 roku kard. Albin Dunajewski poświęcił kaplicę pod wezwaniem św. Józefa i większe skrzydło zabudowań klasztornych przeznaczone na Dom Miłosierdzia dla dziewcząt i kobiet potrzebujących głębokiej odnowy moralnej. Siostry prowadziły w nim pracę wychowawczą, którą od początku opierano na poszanowaniu godności osoby ludzkiej, pielęgnowaniu wartości chrześcijańskich, a przede wszystkim budzeniu ufności wobec Boga bogatego w miłosierdzie oraz przygotowaniu do pracy zawodowej i samodzielnego, godnego życia w społeczeństwie. Ważną rolę w procesie wychowania odgrywała praca, która była zarazem źródłem utrzymania dla sióstr i wychowanek. W łagiewnickim Domu Miłosierdzia pod kierunkiem sióstr prowadzono pracownie usługowe haftu białego i kolorowego, tkactwa, pralnię, introligatornię, uczono pracy w ogrodnictwie i na gospodarstwie.

Praca wychowawcza w formie całkowitej opieki nad dziewczętami i kobietami potrzebującymi głębokiej moralnej odnowy w tzw. Domu Miłosierdzia prowadzona była od początku istnienia klasztoru do 1962 roku, kiedy to władze państwowe odebrały zgromadzeniu zakład wychowawczy i większą część posesji, pozostawiając do jego dyspozycji jedno skrzydło zabudowań klasztornych, kaplicę, część ogrodu i cmentarz.

Kilka lat później (w 1969 roku) w klasztorze siostry zorganizowały ośrodek opieki otwartej dla młodzieży nieprzystosowanej społecznie pod nazwą Źródło, który funkcjonował do 1991 roku.

W 1989 roku władze państwowe zwróciły zgromadzeniu zakład wychowawczy dla dziewcząt, który aktualnie nosi nazwę Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. W nim siostry prowadzą internat oraz 3 szkoły ponadpodstawowe: liceum oraz zawodową szkołę fryzjerską i gastronomiczną dla dziewcząt w wieku 15-18 lat, które potrzebują pomocy i odnowy moralnej.

Prawie od samego początku istnienia tego klasztoru w Krakowie-Łagiewnikach, bo od roku 1893, mieści się w nim nowicjat, który z krótką przerwą prowadzony jest do dzisiaj. W nim, w ciągu dwóch lat, młode pokolenia sióstr przygotowują się do życia zakonnego i prowadzenia dzieła apostolskiego.