Gdy Saul umarł, Dawid został królem Judy. Po krótkim okresie walk z Iszbaalem, synem Saula, przyłaczył do Judy plemiona północne, jednocząc w ten sposób Izrael (ok. 1008 p.n.e.). Po tem zaatakował swoich niedawnych sojuszników, Filistynów. Podbił ich oraz inne ludy, a ziemie przydzielał zniewolonym plemionom w zamian za lojalność. Po zakończeniu podbojów jego państwo rozciągało się od Eufratu na północy, do Potoku Egipskiego na południu, oraz od Morza Śródziemnego na zachodzie do Pustyni Syryjskiej na wschodzie. Zdobył twierdzę Jebusytów położoną na Syjonie (pd. wzgórzu Jerozolimy), później całe miasto (ok. 1002 p.n.e.). Syjon uczynił swoją rezydencją. Jerozolimę uczynił głównym ośrodkiem religijnym i stolicą Izraela. Król Dawid troszczył się o poddanych. Dbał aby zawsze tryumfowała sprawiedliwość. Zjednoczył społeczeństwo Izraelskie w jeden naród. Zapisał się w pamięci poddanych jako doskonały wódz wojskowy.
Gdy Saul umarł, Dawid został królem Judy. Po krótkim okresie walk z Iszbaalem, synem Saula, przyłaczył do Judy plemiona północne, jednocząc w ten sposób Izrael (ok. 1008 p.n.e.). Po tem zaatakował swoich niedawnych sojuszników, Filistynów. Podbił ich oraz inne ludy, a ziemie przydzielał zniewolonym plemionom w zamian za lojalność. Po zakończeniu podbojów jego państwo rozciągało się od Eufratu na północy, do Potoku Egipskiego na południu, oraz od Morza Śródziemnego na zachodzie do Pustyni Syryjskiej na wschodzie. Zdobył twierdzę Jebusytów położoną na Syjonie (pd. wzgórzu Jerozolimy), później całe miasto (ok. 1002 p.n.e.). Syjon uczynił swoją rezydencją. Jerozolimę uczynił głównym ośrodkiem religijnym i stolicą Izraela.
Król Dawid troszczył się o poddanych. Dbał aby zawsze tryumfowała sprawiedliwość. Zjednoczył społeczeństwo Izraelskie w jeden naród. Zapisał się w pamięci poddanych jako doskonały wódz wojskowy.